https://spnfa.ir/20230130/سرهنگ-مک-گرگور-این-دفعه-با-قبل-فرق-می-کند-14440969.html
سرهنگ مک گرگور: این دفعه با قبل فرق می کند
سرهنگ مک گرگور: این دفعه با قبل فرق می کند
اسپوتنیک ایران
سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا، مک گرگور اعتراف کرد که ایالات متحده در درگیری با روسیه شکست خواهد خورد. 30.01.2023, اسپوتنیک ایران
2023-01-30T23:57+0330
2023-01-30T23:57+0330
2023-01-30T23:57+0330
گزارش و تحلیل
آمریکا
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/0b/09/13219590_1:0:600:337_1920x0_80_0_0_48ce30101c0af15438c69874e6de0c61.jpg
به گزارش اسپوتنیک، "داگلاس ابت مکگرگور"، سرهنگ بازنشسته ارتش ایالات متحده، نویسنده، مشاور و مفسر تلویزیونی در مقاله ای برای مجله "آمریکن کانسرواتیو" نوشت: "تا پیش از رویارویی آمریکا با روسیه در خاک اوکراین، ایالات متحده در درگیری های نظامی با کشورهای توسعه یافته از سایگون گرفته تا بغداد شرکت می کردند، جایی که حتی به خود اجازه شکست هایی نیز می دادند زیرا اینگونه دشمنان تهدید جدی برای نیروهای آمریکایی و قلمرو این کشور محسوب نمی شدند. اما به نظر می رسد، اینبار کمی اوضاع متفاوت است. برخلاف انتظارات اولیه واشنگتن، روسیه در داخل فرو نپاشید. مسکو تسلیم تقاضای دسته جمعی غرب برای تغییر حکومت در روسیه نشد. ایالات متحده انسجام جامعه روسیه، پتانسیل نظامی این کشور و مصونیت نسبی آن در برابر تحریم های غرب را دست کم گرفت. در نتیجه، درگیری مسلحانه نیابتی واشنگتن با روسیه در حال شکست است.لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، به طور غیرعادی در مورد وضعیت اوکراین صادق بود. وی در 20 ژانویه در پایگاه هوایی رامشتاین گفت:" ما از هم اکنون تا بهار فرصت داریم. این مدت زمان کوتاهی است."آلکسی آرستوویچ، مشاور سابق رئیس دفتر رئیس جمهور زلنسکی که اخیراً برکنار شده نظر خود را حتی با صراحت بیشتری بیان کرد. او توانایی اوکراین برای پیروزی در مبارزه با روسیه را زیر سوال برد و اکنون تردید دارد که اوکراین حتی از این درگیری مسلحانه جان سالم به در خواهد برد. تلفات اوکراینی ها که شامل حداقل 150 هزار کشته می شود، نیروهای مسلح این کشور را به شدت تضعیف کرده است. اکنون سیستم دفاعی اوکراین به شدت ناپایدار است و ممکن است تحت فشار خرد کننده نیروهای روسی فرو بریزد، اتفاقی که ممکن است در چند هفته آینده اتفاق بیفتد.اوکراین همچنین متحمل خسارات مادی عظیمی شده است. خساراتی که شامل هزاران تانک و خودروهای جنگی، واحدهای توپخانه ای و سیستم های پدافند هوایی و همچنین سلاح هایی با کالیبرهای مختلف هستند. همچنین از بین رفتن تعداد قابل توجهی از موشکهای جاولین به میزان تولید هفت سال آنها. توپخانه روسیه می تواند روزانه نزدیک به 60 هزار گلوله را با استفاده از راکت های هدایت شونده و غیر هدایت شونده، حملات هواپیماهای بدون سرنشین و گلوله های توپخانه شلیک کند. نیروهای اوکراینی به سختی می توانند به این رگبار آتش روسیه با 6 هزار گلوله در روز پاسخ دهند. تحویل جدید سلاح و مهمات به کی یف جامعه واشنگتن را غنی می کند، اما وضعیت را در میدان جنگ تغییر نمی دهد. واشنگتن از ناتوانی دیگر کشورهای غربی در به تاخیر انداختن شکست اوکراین ناراضی است. در واقع، این نارضایتی خیلی سریع جای خود را به ناامیدی می دهد.مایکل روبین، منصوب سابق بوش و حامی سرسخت درگیری‌های جاری آمریکا در خاورمیانه و افغانستان، در یک مقاله برای یکی از نشریات نارضایتی خود را ابراز کرد. وی گفت: "اگر جهان به روسیه اجازه می دهد تا یک کشور واحد باقی بماند، اگر به "پوتینیسم" اجازه دهد که بیشتر از پوتین زنده بماند، در آن صورت باید به اوکراین اجازه داده شود که "بازدارنده هسته ای" خود را در اختیار داشته باشد، خواه به ناتو بپیوندد یا نه".در نگاه اول، این پیشنهاد بی پروایی است، اما به دقت نشان دهنده نگرانی محافل واشنگتن در مورد اجتناب ناپذیر بودن شکست اوکراین است.اعضای ناتو هرگز در طرف واشنگتن که برای تضعیف روسیه به جنگ صلیبی رفت، تجمع نکرده اند. دولت‌های مجارستان و کرواسی صرفاً عدم تمایل عمومی جامعه اروپایی برای مبارزه با روسیه و حمایت از واشنگتن را ابراز می‌کنند که به دنبال به تاخیر انداختن شکست مورد انتظار کی یف است. برلین نیز علیرغم همدردی با مردم اوکراین، هنوز از جنگ همه جانبه با روسیه به خاطر اوکراین حمایت نکرده است. آلمانی ها نگران وضعیت فاجعه بار نیروهای مسلح خود هستند.ژنرال بازنشسته نیروی هوایی "هارالد کوجات"، که زمانی به عنوان رئیس کمیته نظامی ناتو خدمت می کرد، برلین را به دلیل اجازه دادن به واشنگتن برای کشاندن آلمان به درگیری به شدت مورد انتقاد قرار داد. کوجات خاطرنشان کرد که رهبری سیاسی آلمان چندین دهه است که آلمان را به طور فعال خلع سلاح کرده و در نتیجه برلین را از اعتبار و اعتماد اروپا محروم کرده است. دولت و رسانه های آلمان اظهارات کویات را ممنوع کرده و مسکوت می گذارند، اما این اظهارات از بازتاب گسترده رای دهندگان آلمانی برخوردار شده است. واقعیت تلخ این است که واشنگتن، در تلاش برای پیروزی در جنگ نیابتی خود با روسیه، واقعیت های تاریخی را نادیده می گیرد. از قرن سیزدهم، اوکراین منطقه ای بوده که تحت سلطه قدرت های بزرگتر و قدرتمندتر مانند لیتوانی، لهستان، سوئد، اتریش و روسیه قرار داشته است. پس از جنگ جهانی اول، لهستان ایده ایجاد یک کشور مستقل اوکراین را به منظور تضعیف روسیه بلشویکی در سر داشت. امروز روسیه یک کشور کمونیستی نیست و مسکو بر خلاف تروتسکی، لنین، استالین و پیروان آنها که در سال 1920 سعی در انجام این کار داشتند، به دنبال نابودی دولت لهستان نیست.پس واشنگتن با درگیری نیابتی خود علیه روسیه به کجا خواهد رفت؟ این پرسش مستحق پاسخگویی است. در روز یکشنبه، 7 دسامبر 1941، سفیر آمریکا، "اورل هریمن"، با نخست وزیر "سر وینستون چرچیل" در خانه اش دیدار کرد. در این زمان "بی بی سی" از حمله ژاپن به پایگاه دریایی آمریکا در پرل هاربر خبر داد. هریمن شوکه شد. او به سادگی این کلمات رادیو را تکرار کرد: "ژاپنی ها به پرل هاربر حمله کردند."او نباید اینقدر تعجب می کرد. دولت روزولت تمام تلاش خود را کرد تا توکیو را مجبور به حمله به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام کند. تصمیمات سیاسی خصمانه با تحریم نفتی که واشنگتن در تابستان 1941 تحمیل کرد به اوج خود رسید. در جنگ جهانی دوم، واشنگتن اهداف و متحدان دیگری داشت. اما اکنون واشنگتن و متحدانش در ناتو خواستار جنگی تمام عیار علیه روسیه، نابودی و تجزیه این کشور و نابودی میلیون ها انسان در روسیه و اوکراین هستند.در روز یکشنبه، 7 دسامبر 1941، سفیر آمریکا، اورل هریمن، با نخست وزیر وینستون چرچیل در خانه اش شام خورد. در این هنگام رادیو بی بی سی از حمله ژاپن به پرل هاربر خبر داد. هریمن شوکه شد. او نباید اینقدر تعجب می کرد. دولت روزولت تمام تلاش خود را کرد تا توکیو را مجبور به حمله به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام کند. تصمیمات سیاسی خصمانه با تحریم نفتی که واشنگتن در تابستان 1941 اعمال کرد به اوج خود رسید. در جنگ جهانی دوم، واشنگتن اهداف و متحدان دیگری داشت. این دفعه واشنگتن و متحدانش در ناتو قصد دارند برای نابودی و تجزیه روسیه جنگ به راه بیندازند و جان میلیون ها انسان را در روسیه و اوکراین از بین ببرند.دولت بایدن و حامیان آن در واشنگتن هر اقدام ممکن برای آغاز درگیری مسلحانه بین روسیه و ایالات متحده را انجام می دهند. اما نه آمریکا و نه متحدانش حاضر به جنگ همه جانبه با روسیه، چه در مقیاس منطقه ای و چه در سطح جهانی، نیستند".
آمریکا
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
آمریکا
سرهنگ مک گرگور: این دفعه با قبل فرق می کند
سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا، مک گرگور اعتراف کرد که ایالات متحده در درگیری با روسیه شکست خواهد خورد.
به گزارش اسپوتنیک، "داگلاس ابت مکگرگور"، سرهنگ بازنشسته ارتش ایالات متحده، نویسنده، مشاور و مفسر تلویزیونی در مقاله ای برای مجله "آمریکن کانسرواتیو" نوشت: "تا پیش از رویارویی آمریکا با روسیه در خاک اوکراین، ایالات متحده در درگیری های نظامی با کشورهای توسعه یافته از سایگون گرفته تا بغداد شرکت می کردند، جایی که حتی به خود اجازه شکست هایی نیز می دادند زیرا اینگونه دشمنان تهدید جدی برای نیروهای آمریکایی و قلمرو این کشور محسوب نمی شدند.
اما به نظر می رسد، اینبار کمی اوضاع متفاوت است. برخلاف انتظارات اولیه واشنگتن، روسیه در داخل فرو نپاشید. مسکو تسلیم تقاضای دسته جمعی غرب برای تغییر حکومت در روسیه نشد. ایالات متحده انسجام جامعه روسیه، پتانسیل نظامی این کشور و مصونیت نسبی آن در برابر تحریم های غرب را دست کم گرفت. در نتیجه، درگیری مسلحانه نیابتی واشنگتن با روسیه در حال شکست است.
لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، به طور غیرعادی در مورد وضعیت اوکراین صادق بود. وی در 20 ژانویه در پایگاه هوایی رامشتاین گفت:" ما از هم اکنون تا بهار فرصت داریم. این مدت زمان کوتاهی است."
آلکسی آرستوویچ، مشاور سابق رئیس دفتر رئیس جمهور زلنسکی که اخیراً برکنار شده نظر خود را حتی با صراحت بیشتری بیان کرد. او توانایی اوکراین برای پیروزی در مبارزه با روسیه را زیر سوال برد و اکنون تردید دارد که اوکراین حتی از این درگیری مسلحانه جان سالم به در خواهد برد. تلفات اوکراینی ها که شامل حداقل 150 هزار کشته می شود، نیروهای مسلح این کشور را به شدت تضعیف کرده است. اکنون سیستم دفاعی اوکراین به شدت ناپایدار است و ممکن است تحت فشار خرد کننده نیروهای روسی فرو بریزد، اتفاقی که ممکن است در چند هفته آینده اتفاق بیفتد.
اوکراین همچنین متحمل خسارات مادی عظیمی شده است. خساراتی که شامل هزاران تانک و خودروهای جنگی، واحدهای توپخانه ای و سیستم های پدافند هوایی و همچنین سلاح هایی با کالیبرهای مختلف هستند. همچنین از بین رفتن تعداد قابل توجهی از موشکهای جاولین به میزان تولید هفت سال آنها. توپخانه روسیه می تواند روزانه نزدیک به 60 هزار گلوله را با استفاده از راکت های هدایت شونده و غیر هدایت شونده، حملات هواپیماهای بدون سرنشین و گلوله های توپخانه شلیک کند. نیروهای اوکراینی به سختی می توانند به این رگبار آتش روسیه با 6 هزار گلوله در روز پاسخ دهند. تحویل جدید سلاح و مهمات به کی یف جامعه واشنگتن را غنی می کند، اما وضعیت را در میدان جنگ تغییر نمی دهد. واشنگتن از ناتوانی دیگر کشورهای غربی در به تاخیر انداختن شکست اوکراین ناراضی است. در واقع، این نارضایتی خیلی سریع جای خود را به ناامیدی می دهد.
مایکل روبین، منصوب سابق بوش و حامی سرسخت درگیری‌های جاری آمریکا در خاورمیانه و افغانستان، در یک مقاله برای یکی از نشریات نارضایتی خود را ابراز کرد. وی گفت: "اگر جهان به روسیه اجازه می دهد تا یک کشور واحد باقی بماند، اگر به "پوتینیسم" اجازه دهد که بیشتر از پوتین زنده بماند، در آن صورت باید به اوکراین اجازه داده شود که "بازدارنده هسته ای" خود را در اختیار داشته باشد، خواه به ناتو بپیوندد یا نه".
در نگاه اول، این پیشنهاد بی پروایی است، اما به دقت نشان دهنده نگرانی محافل واشنگتن در مورد اجتناب ناپذیر بودن شکست اوکراین است.اعضای ناتو هرگز در طرف واشنگتن که برای تضعیف روسیه به جنگ صلیبی رفت، تجمع نکرده اند. دولت‌های مجارستان و کرواسی صرفاً عدم تمایل عمومی جامعه اروپایی برای مبارزه با روسیه و حمایت از واشنگتن را ابراز می‌کنند که به دنبال به تاخیر انداختن شکست مورد انتظار کی یف است. برلین نیز علیرغم همدردی با مردم اوکراین، هنوز از جنگ همه جانبه با روسیه به خاطر اوکراین حمایت نکرده است. آلمانی ها نگران وضعیت فاجعه بار نیروهای مسلح خود هستند.
ژنرال بازنشسته نیروی هوایی "هارالد کوجات"، که زمانی به عنوان رئیس کمیته نظامی ناتو خدمت می کرد، برلین را به دلیل اجازه دادن به واشنگتن برای کشاندن آلمان به درگیری به شدت مورد انتقاد قرار داد. کوجات خاطرنشان کرد که رهبری سیاسی آلمان چندین دهه است که آلمان را به طور فعال خلع سلاح کرده و در نتیجه برلین را از اعتبار و اعتماد اروپا محروم کرده است. دولت و رسانه های آلمان اظهارات کویات را ممنوع کرده و مسکوت می گذارند، اما این اظهارات از بازتاب گسترده رای دهندگان آلمانی برخوردار شده است.
واقعیت تلخ این است که واشنگتن، در تلاش برای پیروزی در جنگ نیابتی خود با روسیه، واقعیت های تاریخی را نادیده می گیرد. از قرن سیزدهم، اوکراین منطقه ای بوده که تحت سلطه قدرت های بزرگتر و قدرتمندتر مانند لیتوانی، لهستان، سوئد، اتریش و روسیه قرار داشته است. پس از جنگ جهانی اول، لهستان ایده ایجاد یک کشور مستقل اوکراین را به منظور تضعیف روسیه بلشویکی در سر داشت. امروز روسیه یک کشور کمونیستی نیست و مسکو بر خلاف تروتسکی، لنین، استالین و پیروان آنها که در سال 1920 سعی در انجام این کار داشتند، به دنبال نابودی دولت لهستان نیست.
پس واشنگتن با درگیری نیابتی خود علیه روسیه به کجا خواهد رفت؟ این پرسش مستحق پاسخگویی است. در روز یکشنبه، 7 دسامبر 1941، سفیر آمریکا، "اورل هریمن"، با نخست وزیر "سر وینستون چرچیل" در خانه اش دیدار کرد. در این زمان "بی بی سی" از حمله ژاپن به پایگاه دریایی آمریکا در پرل هاربر خبر داد. هریمن شوکه شد. او به سادگی این کلمات رادیو را تکرار کرد: "ژاپنی ها به پرل هاربر حمله کردند."
او نباید اینقدر تعجب می کرد. دولت روزولت تمام تلاش خود را کرد تا توکیو را مجبور به حمله به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام کند. تصمیمات سیاسی خصمانه با تحریم نفتی که واشنگتن در تابستان 1941 تحمیل کرد به اوج خود رسید. در جنگ جهانی دوم، واشنگتن اهداف و متحدان دیگری داشت. اما اکنون واشنگتن و متحدانش در ناتو خواستار جنگی تمام عیار علیه روسیه، نابودی و تجزیه این کشور و نابودی میلیون ها انسان در روسیه و اوکراین هستند.
در روز یکشنبه، 7 دسامبر 1941، سفیر آمریکا، اورل هریمن، با نخست وزیر وینستون چرچیل در خانه اش شام خورد. در این هنگام رادیو بی بی سی از حمله ژاپن به پرل هاربر خبر داد. هریمن شوکه شد. او نباید اینقدر تعجب می کرد. دولت روزولت تمام تلاش خود را کرد تا توکیو را مجبور به حمله به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام کند. تصمیمات سیاسی خصمانه با تحریم نفتی که واشنگتن در تابستان 1941 اعمال کرد به اوج خود رسید. در جنگ جهانی دوم، واشنگتن اهداف و متحدان دیگری داشت. این دفعه واشنگتن و متحدانش در ناتو قصد دارند برای نابودی و تجزیه روسیه جنگ به راه بیندازند و جان میلیون ها انسان را در روسیه و اوکراین از بین ببرند.
دولت بایدن و حامیان آن در واشنگتن هر اقدام ممکن برای آغاز درگیری مسلحانه بین روسیه و ایالات متحده را انجام می دهند. اما نه آمریکا و نه متحدانش حاضر به جنگ همه جانبه با روسیه، چه در مقیاس منطقه ای و چه در سطح جهانی، نیستند".
