وقت نوشیدن چای است! سنت نوشیدن چای در کشورهای مختلف

در سنت های قزاقستان، چای و نوشیدن چای جایگاه ویژه ای دارد. در عکس: یک چوپان با یک کاسه چای در یک مرتع در طول تعطیلات، قزاقستان.

ساکنان تاجیکستان اغلب ترجیح می دهند در محلی به نام "چویخونا" (چایخانه) از نوشیدن چای لذت ببرند، جایی که در آنجا مذاکره می کنند، استراحت می کنند و اخبار را به اشتراک می گذارند، صبحانه و ناهار می خورند و در مورد مشکلات زندگی و نظم جهانی بحث می کنند. در عکس: تاجیکستان.

چایخانه در تاجیکستان همان عنصر تزلزل ناپذیر سنت های محلی است که خود نوشیدن چای است. در عکس: پیرمرد تاجیکی در چایخانه مرکز منطقه ای چای می نوشد.

مراسم چای چینی یک فلسفه و فرهنگ خاص است که از دوران باستان سرچشمه گرفته است. چینی ها فقط به آرامی چای نمی نوشند، بلکه از آن لذت می برند، عطر آن را استشمام می کنند، طعم و تغییر رنگ نوشیدنی را در فرآیند دم کردن احساس می کنند. در تصویر: زنی در حال ریختن چای.

در شمال آفریقا، در مصر، چای سیاه بسیار غلیظ ترجیح داده می شود، یک لیوان آب با آن سرو می شود. در مناطق جنوبی این کشور چای را با جوشاندن آن به مدت 5 دقیقه بسیار غلیظ درست می کنند. نعنا یا شیر اغلب در مصر به چای اضافه می شود. در عکس: یک مرد مصری در زمان استراحت ناهار چای می نوشد.

عرب ها چای را در فنجان های کوچک می نوشند. مردها در حال آماده کردن نوشیدنی هستند. اعراب فقط چای سبز می نوشند زیرا دین آنها را از نوشیدن نوشیدنی های تخمیر شده منع می کند. در عکس: مردم محلی در تپه های شنی در عربستان سعودی چای و قهوه می نوشند.

در افغانستان، چای را در استکان های کوچک ("اورمود")، فنجان های چینی یا کاسه می نوشند. مانند جاهای دیگر در شرق، چای را در حالت نشسته یا دراز کشیده روی فرش می نوشند. عکس: یک افغان در حال نوشیدن چای در کابل.

یک دختر سوری در بیرون از چادر خانواده اش در چادر نشینی در نزدیکی مرز سوریه در حومه مفراق، اردن، چای می نوشد.

در جنوب قرقیزستان چای را در کاسه های کوچک سرو می کنند تا همیشه داغ بماند. در ایسیک کول مردم دوست دارند از کاسه های بزرگ بنوشند. و در طلاس و نارین مرسوم است که در سماور برای چای آب بجوشانند. شیر، گندم جوانه زده و آرد سرخ شده به چای کورما اضافه می شود. در تصویر: سردار آکیل بکوف کهنه سرباز 93 ساله جنگ جهانی دوم در خانه خود در روستای توک بای قرقیزستان چای می نوشد.

سنت نوشیدن چای در روسیه، سماور داغ هیزمی، نوشیدنی معطر با نان شیرینی تازه و عسل. چه چیزی می تواند بهتر از این در یک روز سرد زمستانی باشد! در عکس: فروشنده یک کافه کنار جاده در بزرگراه در منطقه نووگورود با یک سماور چای داغ.

سنت چای در عراق، دستفروشان چای دم شده را به همراه لیوان، شکر با خود حمل می کنند. آنها همه جا هستند - در بازارها، در ایستگاه های اتوبوس، در مؤسسات. در عکس: دختری به زائران مسلمان عراقی در حال عبور چای می دهد.

انگلیسی ها سه بار در روز چای می نوشند: صبح، هنگام ناهار و البته ساعت پنج عصر. سنت انگلیسی "چای ساعت پنج" در سال 1840 با آن راسل، دوشس بدفورد آغاز شد. عکس: شاهزاده چارلز بریتانیا و کامیلا، دوشس کورنوال، هنگام بازدید از تئاتر سلطنتی در مرکز لندن، از چای بعد از ظهر در تراس لذت می برند.

در نیجریه، چای زوبو محبوبیت خاصی دارد. این یک نوشیدنی با رنگ بنفش مایل به قرمز است. می توان آن را به روش های مختلف شیرین و چاشنی دار کرد و گرم یا سرد سرو کرد. در عکس: مردی در شهر آگادز در نیجریه چای می ریزد.

در پاکستان، آنها دوست دارند چای سیاه را با شیر و شکر فراوان بنوشند، همچنین 'کاوا' - چای سبز با هل، زعفران و دارچین و چای گل رز کشمیری می نوشند. در تصویر: مردی در یک رستوران کنار جاده ای در اسلام آباد چای می نوشد.

چای ماسالا یکی از نوشیدنی های مورد علاقه در سنت ها و غذاهای ملی هند است. این یک نوشیدنی تند و نیروبخش است که با ادویه های به اصطلاح 'گرم' تهیه می شود: هل، دارچین، زنجبیل، میخک و حتی فلفل! به هر حال، در ابتدا در هند فقط راهبان بودایی چای می نوشیدند. در عکس: سادوی هندی چای می ریزد.

در آفریقای جنوبی، چای محترم است. به عنوان مثال در آفریقای جنوبی نوشیدنی ملی رویبوس محبوبیت بیشتری دارد و کافئین ندارد و بسیار سالم است. عکس: زنی در جوبا، سودان جنوبی برای پناهندگان چای آماده می کند.

چای اولین بار در قرن هشتم به لطف راهبان بودایی از چین وارد ژاپن شد. در اینجا نوشیدن چای در غرفه های مخصوص برگزار می شود و مراسمی فوق العاده پیچیده به نام ga-no-yu است و توسط گیشاها تهیه می شود. مانند چینی ها، ژاپنی ها چای را به آرامی، در جرعه های کوچک، بسیار بسیار آهسته می نوشند. عکس: هکتور سانتیاگو، بیسبال حرفه ای آمریکایی، طرز تهیه چای سبز ژاپنی را از یک دختر گیشا در توکیو یاد می گیرد.

چای را در بسیاری از کشورهای جهان دوست دارند، می توان آن را یک نوشیدنی بین المللی نامید. از این گذشته، تقریباً هر کشوری سهم خود را در این موضوع داشته است، طعم مورد نظر خود را در دستور العمل های تهیه آن انجام داده است و چای را در بین بسیاری از مردم محبوب کرده است.