ترویج و توسعه دموکراسی به روش "آمریکایی" در طی ده سال اخیر
20:17 17.11.2022 (بروز رسانی شده: 16:45 18.11.2022)
© Photo / Social media page of Zhao Lijian
اشتراک
رئیس اف بی آی در مجلس نمایندگان بیان کرد که چین، روسیه، ایران، کره شمالی به نهاد های کلیدی دموکراسی، امنیت ملی و قانون آمریکا خدشه وارد می کنند.
به گزارش اسپوتنیک، کریستوفر ری بیان کرد:"چنین کشورهایی مانند چین، روسی، ایران و کره شمالی متجاوزانه توسعه پیدا می کنند. آنها زوایایی را برای صدمه زدن به نهادهای کلیدی دموکراسی، امنیت ملی ما می یابند."
رییس اف بی آی اعلام کرد که بیشترین تهدید اقتصادی و امنیت ملی و همچنین نوآوری ها و ایده های آمریکا از طرف چین است. ری نگرانی فراوان اف بی آی را در ارتباط با تهدیدات امنیت سایبری از جانب چین از جمله جمع آوری و سرقت اطلاعات شخصی آمریکاییان در حین استفاده از شبکه اجتماعی تیک تاک اعلام کرد.
"رفتار" دولت آمریکا در مداخله امور داخلی سایر کشورها و سرنگونی حکومت‌های دیگر کشورها و تبدیل آن به بخشی از "اصول آمریکا" است . دولتمردان آمریکایی سالها است تحت لوای دفاع از دموکراسی و حقوق بشر در همه امور کشورهای غیرهمسو با خود مداخله می کنند ولی چشمانشان بر روی موارد متعدد جنایت و نقض حقوق بشر متحدان و همپیمانان شان بسته است.
ایالات متحده در چارچوب طرح خاورمیانه بزرگ و برنامه ی گسترش آزادی و دمکراسی در جهان، به طور آشکار اعلام کرده است که از جریان های اجتماعی منجر به دگرگونی نظام های سیاسی این کشورها حمایت همه جانبه می کند و حتی جهت راه اندازی چنین جنبش هایی مداخله خواهد کرد.
ایالات متحده آمریکا در طی سالهای اخیر پیرو سیاست خارجی و حفظ منافع ملی خود به نهادهای دموکراسی و امنیت ملی سایر کشورهای مستقل جهان لطمه زده است که در این گزارش به پیامدهای تلخ آن اشاره ای خواهیم داشت.
ایران
مصادره حساب های بانکی خارجی و دارایی های ایران توسط آمریکا
اموال بلوکه شده ایران در حسابهای بین‌المللی بین ۱۰۰ میلیارد دلار و ۱۲۰ میلیارد دلار برآورد شده است. تقریباً یک میلیارد و ۹۷۳ میلیون دلار دارایی ایران در ایالات متحده بلوکه شده است. براساس سرویس تحقیقات کنگره، علاوه بر پول‌های تحریم شده در حسابهای بانکی خارجی، دارایی بلوکه شده ایران شامل املاک و مستغلات نیز می‌شود. علاوه بر دارایی‌های بلوکه شده در ایالات متحده، برخی از دارایی‌های ایران توسط سازمان ملل متحد در سراسر جهان بلوکه شده‌اند.
حمایت غیررسمی آمریکا از مخالفان جمهوری اسلامی ایران
کمک به اپوزیسیون خارج از کشور و سازماندهی اقدامات آنان یکی از اقدامات آمریکا در جهت براندازی نرم حکومت هاست. تقویت قدرت رسانه ای و تبلیغاتی گروه های اپوزیسیون خارج از کشور و حتی گروه های معارض است. علیرغم قرار گرفتن گروهک مجاهدین خلق در فهرست تروریست ها، ارتباط دولت آمریکا با این گروهک قطع نشده است و آنها به برگزاری ملاقات با تعدادی از اعضای کنگره، مصاحبه با رسانه ها، راهپیمایی و سخنرانی ادامه داده اند.
وضع تحریم علیه ایران
این تحریم‌ها که در پی چالش در سر برنامه هسته ای ایران شدت بیشتری گرفت، مستقیماً بر ذخایر ارزی ایران نیز اثر می‌گذارند. در فروردین ماه ۱۴۰۰ هجری خورشیدی، مایک پومپئو، وزیر خارجهٔ پیشین آمریکا اعلام کرد که از هنگام خارج شدن از برجام و در نتیجهٔ کارزار فشار حداکثری بیش از ۹۶ درصد ذخایر ارزی ایران از بین رفته‌است. صندوق بین‌المللی پول در گزارشی منتشر کرد که ذخایر ارزیِ در دسترس ایران از ۱۲۲٫۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ به ۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ رسیده‌است.
افغانستان
حمله آمریکا به افغانستان در پی حملات ۱۱ سپتامبر در اواخر سال ۲۰۰۱ رخ داد و مورد حمایت متحدان نزدیک ایالات متحده قرار گرفت. اهداف عمومی آن از بین بردن القاعده، اسامه بن لادن (بنیان‌گذار و رهبر القائده) و همچنین پایگاه امن عملیات‌ها در افغانستان با حذف طالبان از قدرت بود.
درخواست‌های دولت آمریکا از دولت وقت افغانستان (طالبان) عبارت بودند از: تحویل اسامه بن لادن، برچیدن پایگاه‌های القائده در خاک افغانستان و پایان دادن به حمایت از ترورست‌ها در خاک افغانستان. حکومت طالبان به دلیل ناکافی دانستن شواهد ایالات متحده از اجابت این درخواست امتناع کرد.
پس از کشته شدن اسامه بن لادن، در سال ۲۰۱۱ و درز خبر درگذشت ملا عمر (بنیان‌گذار و رهبر طالبان) در سال ۲۰۱۳ ایالات متحده آمریکا به اهداف تعیین شده خود در افغانستان دست یافته بود. اما به حضور نظامی خود در افغانستان ادامه داد. دستاورد دو دهه حضور آمریکا در افغانستان، خلا دموکراسی، مهاجرت فزاینده، ظهور تروریسم در منطقه و روی کار آمدن طالبان است. حضور نظامی ایالات متحده جنگی پرهزینه برای آمریکا و ملت افغانستان بود. اکنون، برنده نهایی این جنگ سران طالبان هستند. ترور و خشونت متعدد علیه شیعیان افغانستان که در دوره اشرف غنی شد و در "دولت" طالبان نیز ادامه یافته است، زنگ خطر برای جامعه شیعی این کشور و حتی منطقه است. حق شهروندی ازدست رفته برای زنان و دختران و مهاجرت اجباری یک ملت را نیز نباید نادیده گرفت. پناهندگان جنگ افغانستان طبق آمار بانک جهانی با تشدید جنگ علیه طالبان پس از ۲۰۱۱ به تدریج اوج گرفت وتعداد پناهندگان افغانستانی امروزه به بیش از دو میلیون و ششصد هزار نفر می رسد.
آمریکا به بهانه سقوط دولت افغانستان در ماه اوت سال گذشته، ۹.۵ میلیارد دلار از ذخایر ارزی بانک مرزی این کشور را بلوکه کرده و ارسال پول نقد به افغانستان را متوقف کرده است.
عراق
عراق همواره به لحاظ ژئوپلتیکی برای ایالات متحده آمریکا اهمیت راهبردی داشته است. ایالات متحده از ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ و هم‌اکنون سعی کرده تا در پوشش اهداف مختلف و از طریق تاکتیک "بحران سازی"، نفوذ و حضور خود را در عراق پی‌گیری کند..
سودای دخالت آمریکا در عراق به نظام قبلی این کشور یعنی دوره ی رهبری صدام حسین برمی‌گردد. بیل کلینتون، رئیس‌جمهور آمریکا بین سالهای ۲۰۰۱–۱۹۹۳، تحریم‌های اقتصادی جدیدی را در کنار تحریم‌های نظامی برای عراق وضع و حریم هوایی این کشور را منطقهٔ پرواز ممنوع اعلام کرد.
گام هزینه برِ دیگر کلینتون در این دوره، امضای لایحه‌ی آزادسازی عراق بود؛ جایی که تاکتیک معروف آمریکایی یعنی "تغییر رژیم" به کار گرفته می‌شود. دولت وقت آمریکا هدف را "بازگشت عراق به خانوادهٔ بین‌المللی" توصیف می‌کرد و دنیا آن را سرآغاز مداخلات آمریکایی می‌خواندند. آمریکایی‌ها در آن زمان، وجود تأسیسات هسته‌ای در عراق را بهانه‌ی یک دور شرارت و دخالت کردند. دوره‌ای که با عملیات "روباه صحرا" و انهدام کارخانه‌های تولید سلاح صدام، آغاز و با شورش‌های مختلف داخلی با هدف سرنگونی رژیم بعث ادامه یافت. ۲۰۰۰ کشته در اثر این بمباران هوایی موشک‌های کروز تاماهاک بی‌جی‌ام -۱۰۹ آمریکایی از نتایج تصمیم واشنگتن بود.
جرج بوش درسال ۲۰۰۳ به نام "عملیات آزادسازی" دستور حمله‌ی نظامی به عراق را صادر و عملاً این کشور را اشغال کرد. در این تهاجم ۳۲ کشور ایالات متحده را همراهی کردند؛ علاوه بر این، واشنگتن شرکت‌های نظامی و امنیتی را نیز وارد عراق کرد که این شرکت‌ها مجری بسیاری از جرائم نظیر قاچاق، سرقت نفت، ایجاد وحشت، تخریب زیرساخت‌ها و آتش‌زدن کارخانجات محلی بودند. به موازات گستردگی و حضور همه‌جانبه‌ی آمریکا در عراق، این کشور طی هشت سال اِشغالگری و غارت متحمل هزینه‌های بسیاری شد و یکی از پرهزینه‌ترین دخالت‌های خود در قرن را رقم زد.
در پژوهش موسسه مطالعات بین‌المللی واتسون در دانشگاه براون آمریکا در آمده است که هزینه جنگ آمریکا در عراق بالغ بر ۱.۷ تریلیون دلار و ۴۹۰ میلیارد دلار برآورد شده است؛ هزینه‌ای که ممکن است طی چهار دهه آینده پس از محاسبه حقوق جانبازان به بیش از ۶ تریلیون دلار افزایش یابد. طبق داده‌های این پژوهش، جنگ آمریکا علیه عراق منجر به کشته شدن حدود ۱۳۴۰۰۰ غیرنظامی عراقی شده است این در حالی است که پژوهشگران حاضر در این پروژه احتمال می‌دهند آمار واقعی چهار برابر این تعداد قربانیان باشد.
میزان خسارتهایی وارد شده به ساختارهای عراق در نتیجه حضور نظامی آمریکا به ۲۱۲ میلیارد دلار شد. جنگی که آمریکا با ادعای دست‌یابی صدام به سلاح کشتار جمعی آغاز کرد، نتایجی جز اشغال خاک این کشور، پایمال شدن حقوق اولیه‌ی شهروندان، نقض حقوق بشر، آوارگی و پناهندگی عراقی‌ها، تخریب گسترده زیرساخت‌های اقتصادی، بهداشتی و آموزشی برای عراق نداشت. از آن مهم‌تر نتایج سیاسی-امنیتی این جنگ در سطح منطقه‌ای و بروز بحران‌های فراگیری است که یک دهه بعد خود را نشان داد.
دخالت آمریکا و پیدایش داعش در عراق و سوریه
به اعتراف هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه سابق آمریکا، واشنگتن گروهک تروریستی داعش را برای پیشبرد منافع ملی ایالات متحد به وجود آورد. این گروهک تروریستی در سرزمین عراق و سوریه فعالیت گسترده ای داشت و از سوی آمریکا حمایت می شد. کشتار بی رحمانه یزدیان، قتل و عام مسلمان شیعه ( از جمله مدافعان حرم ایرانی )، تجاوز به زنان و کودکان، تخریب آثار باستانی ثبت شده در یونسکو در سوریه و عراق از جمله اقدامات وحشیانه این گروهک تروریستی است.
محور اصلی روابط بین آمریکا و منطقه کردستان عراق را باید همکاری‌های امنیتی و هماهنگی‌های سیاسی دانست. برد و دامنه این روابط فقط در زمان هجوم داعش علیه عراق مشهود نبود؛ بلکه بعد از پایان این بحران، ارتباط محکم آمریکایی-کُردی به اهرم فشاری علیه تمام تصمیمات ضدآمریکایی بغداد تبدیل شد. مهم‌ترین نمود آن زمانی مشاهده شد که با وجود درخواست‌های مکرر و تصویب قانونی لایحه خروج نیروهای ائتلاف موسوم به ضد داعش به رهبری واشنگتن از عراق، اربیل همچنان خواهان تداوم حضور این نیروها بود.
به بهانه کاربرد سلاح شیمیایی توسط ارتش سوریه، نیروهای آمریکایی در آوریل ۲۰۱۷ با موشک‌های کروز به پایگاهی که گمان می‌رود سلاح شیمیایی از آنجا شلیک شده بود، حمله کردند. یک حمله دیگر به رهبری ایالات متحده در آوریل ۲۰۱۸ پس از یک حمله شیمیایی به شهر دوما که تحت کنترل مخالفان است، آغاز شد.
علاوه بر نیروهای دموکراتیک سوریه، ایالات متحده به طور مخفیانه نیروهای مخالف سوری را مسلح و آموزش داد. این روند در سال ۲۰۱۷ به شدت کاهش یافت و تنها به گروه‌هایی که به طور مستقیم با داعش می‌جنگند محدود شد.
تعدادی از نیروهای آمریکایی (حدود ۹۰۰ سرباز) همچنان در مناطق تحت کنترل نیروهای کرد موسوم به نیروهای دموکراتیک سوریه در شمال شرق این کشور مانند استان‌های حسکه و رقه مستقر هستند.
از سال ۲۰۱۶، ایالات متحده همچنین پایگاه "التنف" را در یک منطقه دورافتاده از سوریه، نزدیک به محل تلاقی مرزهای سوریه، اردن و عراق، تحت کنترل داشته‌است. حضور ایالات متحده در این پایگاه با روسیه مورد توافق قرار گرفت. این پایگاه در بخشی از یک منطقه عدم درگیری واقع شده‌است. منطقه‌ای به طول ۵۵ کیلومتر (۳۴ مایل) که نیروهای ایالات متحده و متحدانش درآن گشت‌زنی می‌کنند.
