اتحاد ۱۱ کشور همچون ایران برای مقابله با روس هراسی

© AFP 2023 / Fabrice Coffriniاتحاد ۱۱ کشور همچون ایران برای مقابله با روس هراسی
اتحاد ۱۱ کشور همچون ایران برای مقابله با روس هراسی - اسپوتنیک ایران  , 1920, 04.10.2022
اشتراک
گروهی متشکل از ۱۱ کشور از چهار قاره جهان از جمله روسیه، چین و ایران بیانیه مشترکی در برابر شورای حقوق بشر سازمان ملل صادر کردند تا تبعیض در تعدادی از کشورها علیه روس ها و روس زبان ها، هیئت دیپلماتیک روسیه را محکوم کنند.
اسپوتنیک - سازمان ملل در ژنو در بیانیه ای اعلام کرد: کشورهای امضا کننده شامل روسیه، بلاروس، بولیوی، چین، اتیوپی، ایران، کره شمالی، میانمار، نیکاراگوئه، سوریه و ونزوئلا؛ از دولت های کشورهایی که روس هراسی می کنند می خواهند که فوراً این هیستری و آزار و اذیت روس ها و روس زبان ها را متوقف کنند و به اجرای مسئولانه تعهدات حقوق بشری خود بازگردند.
این کشورها اعمال تبعیض آمیز را "ناقض فاحش اعلامیه جهانی حقوق بشر، تعهدات کشورهای ذی ربط تحت میثاق های بین المللی حقوق بشر، کنوانسیون بین المللی رفع همه اشکال تبعیض نژادی و سایر اسناد بین المللی برای ترویج و حمایت حقوق بشر می دانند."
آیا ایران با صدای خود تأیید می کند که پدیده روس هراسی در غرب امروز نقض آشکار قوانین و کنوانسیون های بین المللی است؟
ایران با این مسئله ناآشنا نیست، از این جهت که ایران خود قربانی ایران هراسی در دنیا شده و این مسئله در حوزه های تحقیقاتی، توریستی، رسانه ای، پژوهشی، اقتصادی و... دامن ایران را گرفته است.
چین هم دچار این مسئله است، یعنی ما چینوفوبیا و ایرانوفوبیا نیز داریم و عجیب نیست که این سه کشور و دیگر کشورها در این موضوع اشتراک نظر دارند و به یکدیگر نزدیکتر شده اند؛ ما در ساختارهای حقوق بین الملل معاهدات و موافقتنامه هایی داریم که منطقه هستند نه جهانی، ولی قدرت الزام آور قوی ای دارند، برای مثال: اتحادیه اروپا، اتحادیه پان امریکنآ اتحادیه آفریقا و غیره.
کنعانی: درگیری در اوکراین ناشی از اقدامات تحریک آمیز آمریکا و ناتو بوده است - اسپوتنیک ایران  , 1920, 03.10.2022
کنعانی: درگیری در اوکراین ناشی از اقدامات تحریک آمیز آمریکا و ناتو بوده است
مبحث روس هراسی (روسوفوبیا) در حال حاضر پشتوانه حقوقی معاهداتی در حقوق بین الملل ندارد، اما با وحدت و انضمام برخی اسناد و متون بین المملی همچون اعلامیه تبعیض نژادی [روس هراسی] در شرق اروپا و سیاست های روس ستیزانه ای که از جمله در دولت اوکراین بود که از سال ۲۰۱۴ به صورت رسمی شکل تازه ای به خود گرفت به صورت مسلحانه اقدامات شدت گرفت و هنگ آزوف تشکیل شد و با شکنجه های گسترده و کشتار گسترده ای که بر روس تباران در شرق اوکراین اعمال شد، ما شاهد این نقض گسترده بودیم که از حالت رسانه ای و فرهنگی [همچون تولید و چاپ فیلم و مقالات و کتب مختلف برای روس هراسی] خارج شده است و فاز جدیدی به خود گرفته است. همچنین در شبه جزیره کریمه مردم روس تبار خواستار اجرای رفراندوم شدند تا بدین صورت سرنوشت خود را تعیین کنند و از این ظلم و ستمی و جنایتی که در شرق اوکراین در جریان بود رها شوند. شاهد حمله ارتش اوکراین بودیم و از طریق نیروهای شبه نظامی خود جنایاتی را در این منطقه انجام دادند، این موارد باعث شد تا کشورها به سمت گفتمان روسوفوبیا بروند تا مدلی از حمایت اسناد حقوق بشری محسوب شود تا بدین ترتیب تلاشی برای برابری در عرصه نژادی صورت بگیرد.
در منطقه شرق اوکراین جنایات جنگی، جنایات بشری و هم نسل کشی اتفاق افتاد، همینطور کوچ اجباری مردم روس تبار رخ داد، دولت اوکراین سعی بر پوشاندن این اقدامات بود که نتوانست جامه عمل بپوشاند. از همه بدتر ما در این موضوع غیاب محسوس رسانه ها و نهادهای بین المملی را دیدیم که تقریباً اکثراً سکوت کرده بودند، تمامی اینها تجربه و تلاش بین المملی برای مبارزه با نژادپرستی را افزایش می دهد.
در این راستا خبرنگار اسپوتنیک با دکتر امیر حسین نوربخش – حقوقدان و شرق شناس به گفتگو نشست.
چه مکانیسم های قانونی برای ریشه کنی روسوفوبیا وجود دارد؟
ما قوانین و معاهداتی در این زمینه داریم، منتهی عملکردهای فراحقوقی می تواند در این زمینه کمک کند، برای مثال این اعلامیه در حوزه شرمنده سازی دولت ها در حوزه بین الملل موثر است و کشورهای مورد مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد، از طریق سازمان های غیر دولتی می توان با استفاده از تاکتیک های رسانه ای اقدام به آگاه سازی کنند.
با نهادسازی در این رابطه می توان در غیاب رکن اجرایی و عامل ضمانت این خلاء را پر کرد.
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала