https://spnfa.ir/20220919/نشست-ویدئویی-مسکو-تهران-با-موضوع-ورود-ایران-به-سازمان-همکاری-شانگهای-12532800.html
نشست ویدئویی مسکو-تهران؛ ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای
نشست ویدئویی مسکو-تهران؛ ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای
اسپوتنیک ایران
امروز نشست دیگری به صورت ویدئویی بین خبرگزاری اسپوتنیک و ایرنا برگزار می شود. 19.09.2022, اسپوتنیک ایران
2022-09-19T11:30+0430
2022-09-19T11:30+0430
2022-09-20T02:53+0430
ایران
روسیه
ویدیو کلوب
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/09/13/12561728_0:159:3078:1890_1920x0_80_0_0_0de18733b7a44a591ddea937639baf2b.jpg
اسپوتنیک - در تاریخ پانزدهم سپتامبر، ایران یادداشت تعهدی را در سازمان همکاری شانگهای به امضا رساند که راه را برای عضویت این کشور در این سازمان همکاری شانگهای باز کرد.کارشناسان خبرگزاری اسپوتنیک و ایرنا در مورد چشم اندازهای مشارکت ایران در این سازمان گفتگو می کنند.زمان رضا خانی، مدیر روابط بین الملل خبرگزاری ایرناایوان زاخاروف، معاون بخش بین المللی خبرگزاری اسپوتنیکعباس اصلانی، سردبیر اخبار برون مرزی خبرگزاری ایرناایوان زاخاروف، معاون بخش بین المللی خبرگزاری اسپوتنیک در بخش هایی از این نشست ویدئویی گفت: سازمان همکاری شانگهای در حال گسترش است. ایران به تازگی به عضویت کامل این سازمان پذیرفته شده (یادداشت تعهدات را امضا کرده) و در کمال تعجب ایالات متحده، عربستان سعودی، مصر و قطر فقط جایگاه "شریک گفتگو" را دریافت کردند. ترکیه به عنوان یک کشور ناظر، بسیار دوست دارد که دهمین عضو سازمان همکاری شانگهای شود اما تاکنون این موضوع رد شده است.رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه با اصرار تکرار می کند که ترکیه نباید به دنبال پیوستن به اتحادیه اروپا باشد، زیرا در عوض می تواند بخشی از سازمان همکاری شانگهای باشد. با این حال ترکیه جواب مثبت دریافت نکرده است. دلیل کلی تنها یک چیز است - عضویت آن در ناتو.به ایرانیان نیز در ابتدا اجازه نزدیک شدن به رهبری سازمان همکاری شانگهای داده نمی شد. در سال 2008، ایران می خواست به عضویت کامل این سازمان درآید. این زمان رویارویی سخت بین ایران و جامعه بین المللی، آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان ملل در ارتباط با پیشرفت بی رویه و تحریک آمیز برنامه هسته ای ایران بود. تهران تحت فشار این ساختارها به دنبال دور شدن از انزوایی بود که تهدیدش می کرد و می خواست زیر چتر سازمان همکاری شانگهای "پنهان" شود. شورای امنیت سازمان ملل در فاصله سال های 2006 تا 2010 ده قطعنامه ضد ایرانی تصویب کرد که چهار قطعنامه آن شامل تحریم های بین المللی علیه تهران بود.برخی از تحلیلگران بر این باورند که سازمان همکاری شانگهای به نوعی بلوک ضد آمریکایی - روسیه، چین و همان ایران - تبدیل خواهد شد. ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای در شرایطی صورت میگیرد که تقاضای فزاینده ای برای ایجاد مکانیسمهای جدید برای همکاریهای بینالمللی میان کشورهای عضو این سازمان وجود دارد. سازمان همکاری شانگهای در بخش قابل توجهی از تاریخ خود، مانند یک جایگزین ویترینی برای نظم غربی به نظر می رسید، اما امروزه، در تعدادی از زمینه ها، جایگزینی از یک گزینه به یک نیاز تبدیل شده است.چشمانداز کلیدی سازمان همکاری شانگهای تبدیل آن به بستری برای گفتوگو بین دولتهایی با دیدگاههای متفاوت برای توسعه رویکردهای بینالمللی جدید است. پلتفرم بسیار گسترده این سازمان به آن اجازه می دهد تا با طیف وسیعی از مسائل برخورد کند و به پتانسیل تبدیل شدن به نهاد همگرایی سیستماتیک فعالیت نقش آفرینان مختلف بین المللی تحقق بخشد.در هر صورت، پیوستن ایران را می توان مرحله مهمی در شکل گیری سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک نهاد بین المللی پخته تر و بالغ تر نامید. آخر تا به امروز، این سازمان بر مبارزه با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی متمرکز بوده است، اگرچه اهدافش به آن اجازه می دهد تا با طیف وسیع تری از مسائل مقابله کند. افزایش تعداد اعضا، مشروعیت سازمان همکاری شانگهای را افزایش می دهد. با این حال، بطور همزمان انتظارات از این سازمان به عنوان یک نیروی جهانی نیز رو به افزایش است. سازمان همکاری شانگهای برای توجیه این انتظارات باید مسئولیت بیشتری را بر عهده بگیرد و فقط به مسائل امنیتی محدود نشود.همچنین زمان رضا خانی، مدیر روابط بین الملل خبرگزاری ایرنا در بخشی از نشست گفت:سالهاست که کشورهای جهان به این نتیجه رسیدهاند که توسعه پایدار زمانی اتفاق می افتد که بصورت جمعی باشد، یعنی کشورهای منطقه استانداردهای مشخصی را بگذارند، با هم همکاری داشته باشند و تبادل اطلاعات داشته باشند.در این حالت هست که توسعه به صورت پایدار و همیشگی روی می دهد. به همین دلیل هست که سازمان های منطقه ای شکل گرفته است.برخی سازمان های منطقه ای کارکرد دفاعی دارند، مثل سازمان ناتو و سازمان دفاع دسته جمعی، بعضی ها کارکرد تجاری دارند صرفا، مثل اتحادیه اقتصادی اوراسیا و یا قرارداد تجارت آزادی که ایران با اتحادیه اقتصادی اوراسیا دارد. اینها سازوکارهای منطقه ای هستند مبتنی بر تجارت و اقتصاد، برخی سازمان های منطقه ای کارکرد حقوقی دارند ... اما برخی سازمان های منطقه ای زیرساخت یک توسعه پایدار جمعی را بوجود می آورند، مثل همین سازمان همکاری شانگهای، به این معنا که صرفا به حوزه امنیتی گسترده نیستند، بلکه حوزه های گسترده ای را پوشش می دهند برای اینکه کشورها با هم همکاری داشته باشند، استانداردسازی کنند، تبادل اطلاعات داشته باشند و برنامه ریزی جمعی داشته باشند.عباس اصلانی، سردبیر اخبار برون مرزی خبرگزاری ایرنا نیز در این نشست ویدئویی گفت: این سازمان مدتهاست که وجود دارد اما شرایط و تحولات بین المللی الان به گونه ای است که اهمیت شکل گیری چنین بلوکی بیش از پیش نمود پیدا می کند.در موضوع ناتو به عنوان مثال حتی در زمان ترامپ مباحثی مطرح شد که آیا توانسته هویت خودش را حفظ بکند یا خیر، تحولاتی که اخیرا اتفاق افتاده است، جنگ اوکراین هست و تنش هایی که آمریکا با چین بر سر حوزه تایوان دارد.اینها باعث شده که بحث شرق و غرب خیلی پر رنگ تر شود و ما باید به این اضافه بکنیم، دورانی را که برخی از آن به عنوان دوران گذار یاد می کنند و دیگر آن جهانی که فقط جبهه غربی بخواهد در تحولات تاثیر گذار باشد دیگر وجود ندارد.ما شاهد این هستیم که در بسیاری مناطق دنیا فرآیند هایی مستقل از قدرت های غربی در حال شکل گیری هست. برخی از موارد آن را نیز در گذشته شاهد بوده ایم، به عنوان مثال روند آستانه، روندی بود که سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برای حل و فصل موضوعات مربوط به سوریه آغاز کردند و تقریبا موفق ترین روندی بوده که در خصوص سوریه تا به حال وجود داشته و خودش رو نشان داده است.سازمان شانگهای تقریبا اولین بلوک منطقه ای هست که ایران از زمان انقلاب در آن عضو شده است و این نشان از نگاه جدی تهران به روابطش با کشورهای سازمان همکاری شانگهای دارد.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2022
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e6/09/13/12561728_174:0:2905:2048_1920x0_80_0_0_c0760c1beeba6b2fc0201a1497d30877.jpgاسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
ایران , روسیه, ویدیو کلوب
ایران , روسیه, ویدیو کلوب
نشست ویدئویی مسکو-تهران؛ ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای
11:30 19.09.2022 (بروز رسانی شده: 02:53 20.09.2022) امروز نشست دیگری به صورت ویدئویی بین خبرگزاری اسپوتنیک و ایرنا برگزار می شود.
اسپوتنیک - در تاریخ پانزدهم سپتامبر، ایران یادداشت تعهدی را در سازمان همکاری شانگهای به امضا رساند که راه را برای عضویت این کشور در این سازمان همکاری شانگهای باز کرد.
کارشناسان خبرگزاری اسپوتنیک و ایرنا در مورد چشم اندازهای مشارکت ایران در این سازمان گفتگو می کنند.
زمان رضا خانی، مدیر روابط بین الملل خبرگزاری ایرنا
ایوان زاخاروف، معاون بخش بین المللی خبرگزاری اسپوتنیک
عباس اصلانی، سردبیر اخبار برون مرزی خبرگزاری ایرنا
ایوان زاخاروف، معاون بخش بین المللی خبرگزاری اسپوتنیک در بخش هایی از این نشست ویدئویی گفت: سازمان همکاری شانگهای در حال گسترش است. ایران به تازگی به عضویت کامل این سازمان پذیرفته شده (یادداشت تعهدات را امضا کرده) و در کمال تعجب ایالات متحده، عربستان سعودی، مصر و قطر فقط جایگاه "شریک گفتگو" را دریافت کردند. ترکیه به عنوان یک کشور ناظر، بسیار دوست دارد که دهمین عضو سازمان همکاری شانگهای شود اما تاکنون این موضوع رد شده است.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه با اصرار تکرار می کند که ترکیه نباید به دنبال پیوستن به اتحادیه اروپا باشد، زیرا در عوض می تواند بخشی از سازمان همکاری شانگهای باشد. با این حال ترکیه جواب مثبت دریافت نکرده است. دلیل کلی تنها یک چیز است - عضویت آن در ناتو.
به ایرانیان نیز در ابتدا اجازه نزدیک شدن به رهبری سازمان همکاری شانگهای داده نمی شد. در سال 2008، ایران می خواست به عضویت کامل این سازمان درآید. این زمان رویارویی سخت بین ایران و جامعه بین المللی، آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان ملل در ارتباط با پیشرفت بی رویه و تحریک آمیز برنامه هسته ای ایران بود. تهران تحت فشار این ساختارها به دنبال دور شدن از انزوایی بود که تهدیدش می کرد و می خواست زیر چتر سازمان همکاری شانگهای "پنهان" شود. شورای امنیت سازمان ملل در فاصله سال های 2006 تا 2010 ده قطعنامه ضد ایرانی تصویب کرد که چهار قطعنامه آن شامل تحریم های بین المللی علیه تهران بود.
برخی از تحلیلگران بر این باورند که سازمان همکاری شانگهای به نوعی بلوک ضد آمریکایی - روسیه، چین و همان ایران - تبدیل خواهد شد.
ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای در شرایطی صورت میگیرد که تقاضای فزاینده ای برای ایجاد مکانیسمهای جدید برای همکاریهای بینالمللی میان کشورهای عضو این سازمان وجود دارد. سازمان همکاری شانگهای در بخش قابل توجهی از تاریخ خود، مانند یک جایگزین ویترینی برای نظم غربی به نظر می رسید، اما امروزه، در تعدادی از زمینه ها، جایگزینی از یک گزینه به یک نیاز تبدیل شده است.
چشمانداز کلیدی سازمان همکاری شانگهای تبدیل آن به بستری برای گفتوگو بین دولتهایی با دیدگاههای متفاوت برای توسعه رویکردهای بینالمللی جدید است. پلتفرم بسیار گسترده این سازمان به آن اجازه می دهد تا با طیف وسیعی از مسائل برخورد کند و به پتانسیل تبدیل شدن به نهاد همگرایی سیستماتیک فعالیت نقش آفرینان مختلف بین المللی تحقق بخشد.
در هر صورت، پیوستن ایران را می توان مرحله مهمی در شکل گیری سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک نهاد بین المللی پخته تر و بالغ تر نامید. آخر تا به امروز، این سازمان بر مبارزه با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی متمرکز بوده است، اگرچه اهدافش به آن اجازه می دهد تا با طیف وسیع تری از مسائل مقابله کند. افزایش تعداد اعضا، مشروعیت سازمان همکاری شانگهای را افزایش می دهد. با این حال، بطور همزمان انتظارات از این سازمان به عنوان یک نیروی جهانی نیز رو به افزایش است. سازمان همکاری شانگهای برای توجیه این انتظارات باید مسئولیت بیشتری را بر عهده بگیرد و فقط به مسائل امنیتی محدود نشود.
همچنین زمان رضا خانی، مدیر روابط بین الملل خبرگزاری ایرنا در بخشی از نشست گفت:
سالهاست که کشورهای جهان به این نتیجه رسیدهاند که توسعه پایدار زمانی اتفاق می افتد که بصورت جمعی باشد، یعنی کشورهای منطقه استانداردهای مشخصی را بگذارند، با هم همکاری داشته باشند و تبادل اطلاعات داشته باشند.
در این حالت هست که توسعه به صورت پایدار و همیشگی روی می دهد. به همین دلیل هست که سازمان های منطقه ای شکل گرفته است.
برخی سازمان های منطقه ای کارکرد دفاعی دارند، مثل سازمان ناتو و سازمان دفاع دسته جمعی، بعضی ها کارکرد تجاری دارند صرفا، مثل اتحادیه اقتصادی اوراسیا و یا قرارداد تجارت آزادی که ایران با اتحادیه اقتصادی اوراسیا دارد. اینها سازوکارهای منطقه ای هستند مبتنی بر تجارت و اقتصاد، برخی سازمان های منطقه ای کارکرد حقوقی دارند ... اما برخی سازمان های منطقه ای زیرساخت یک توسعه پایدار جمعی را بوجود می آورند، مثل همین سازمان همکاری شانگهای، به این معنا که صرفا به حوزه امنیتی گسترده نیستند، بلکه حوزه های گسترده ای را پوشش می دهند برای اینکه کشورها با هم همکاری داشته باشند، استانداردسازی کنند، تبادل اطلاعات داشته باشند و برنامه ریزی جمعی داشته باشند.
عباس اصلانی، سردبیر اخبار برون مرزی خبرگزاری ایرنا نیز در این نشست ویدئویی گفت:
این سازمان مدتهاست که وجود دارد اما شرایط و تحولات بین المللی الان به گونه ای است که اهمیت شکل گیری چنین بلوکی بیش از پیش نمود پیدا می کند.
در موضوع ناتو به عنوان مثال حتی در زمان ترامپ مباحثی مطرح شد که آیا توانسته هویت خودش را حفظ بکند یا خیر، تحولاتی که اخیرا اتفاق افتاده است، جنگ اوکراین هست و تنش هایی که آمریکا با چین بر سر حوزه تایوان دارد.
اینها باعث شده که بحث شرق و غرب خیلی پر رنگ تر شود و ما باید به این اضافه بکنیم، دورانی را که برخی از آن به عنوان دوران گذار یاد می کنند و دیگر آن جهانی که فقط جبهه غربی بخواهد در تحولات تاثیر گذار باشد دیگر وجود ندارد.
ما شاهد این هستیم که در بسیاری مناطق دنیا فرآیند هایی مستقل از قدرت های غربی در حال شکل گیری هست. برخی از موارد آن را نیز در گذشته شاهد بوده ایم، به عنوان مثال روند آستانه، روندی بود که سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برای حل و فصل موضوعات مربوط به سوریه آغاز کردند و تقریبا موفق ترین روندی بوده که در خصوص سوریه تا به حال وجود داشته و خودش رو نشان داده است.
سازمان شانگهای تقریبا اولین بلوک منطقه ای هست که ایران از زمان انقلاب در آن عضو شده است و این نشان از نگاه جدی تهران به روابطش با کشورهای سازمان همکاری شانگهای دارد.