https://spnfa.ir/20220422/عزم-جدی-لازمه-ی-گسترش-تجارت-فولاد-ایران-و-روسیه-10755283.html
عزم جدی، لازمه ی گسترش تجارت فولاد ایران و روسیه
عزم جدی، لازمه ی گسترش تجارت فولاد ایران و روسیه
اسپوتنیک ایران
به گفته ی بسیاری از فعالان صنعت فولاد بازار فولاد نیز مانند سایر بازار های جهانی از شرایط عملیات ویژه ی نظامی روسیه در اوکراین تاثیر پذیرفته است. 22.04.2022, اسپوتنیک ایران
2022-04-22T15:56+0430
2022-04-22T15:56+0430
2022-04-22T15:56+0430
گزارش و تحلیل
اقتصادی
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/534/48/5344841_0:94:1000:657_1920x0_80_0_0_ad329184d1976bf605371b61aeea6cd1.jpg
روسیه پنجمین تولیدکننده بزرگ فولاد در دنیاست و در صادرات فولاد هم در دنیا نقش مهمی دارد همچنین یکی از کشور های دارای ذخیره بالای سنگ‌آهن در جهان است.از سوی دیگر روسیه چهاردهمین کشور پرجمعیت در سال ۲۰۱۹ با حدود جمعیت ۱۴۴میلیون نفر و دارای ۵ درصد خشکی جهان شناخته شده در حالیکه بیشترین کالاهای پرمصرف این کشور وارداتی است، روسیه سالانه تنها در صنعت فولاد ۶٫۵ میلیارد دلار مشتقات آهن و فولاد و ۵ میلیارد دلار آهن و فولاد خام وارد میکند که سهم ایران تا کنون از این بازار عظیم ناچیز بوده.آقای دکتر محمد یاسر طیب نیا مدیر عامل شرکت فولاد مبارکه اصفهان در این زمینه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:کشور روسیه از کشور هایی است که در صنعت فولاد سابقه دیرینه دارد و مجموعه ها و شرکت های بزرگی در این صنعت در روسیه فعالیت می کنند.در گذشته همکاری های خوبی بین صنعت های فولادی روسیه و ایران وجود داشت بسیاری از مجموعه های فولادی ایران مانند ذوب آهن اصفهان توسط صنایع و صنعتگران روسی بنا گذاشته شدند.در ادامه نیز طی دهه های گذشته همکاری های خوبی بین صنعت فولاد ایران و روسیه وجود داشته.اما پس از تشدید تحریم ها متاسفانه به واسطه انعطاف پذیری کم مجموعه های روسی و به واسطه اینکه نتوانستند ساز و کاری را برای نقل و انتقالات ارزی و روانسازی مناسبات ایجاد کنند اتفاقی که در ارتباط با کشور هایی مانند چین و بسیاری از کشور های دیگر در این دوران رخ داد در قبال روسیه رخ نداد این در حالی است که پیش از تحریم ها هیچ ارتباطی در حوزه فناوری و صنعت با این کشور ها نداشتیم اما اکنون مشاهده می کنیم بیشتر این مناسبات را در صنایع مختلف از جمله صنعت فولاد با این کشور ها داریم، روسیه پیش از تحریم ها ارتباطات بسیار خوبی در صنعت فولاد با ایران داشت اما در دهه گذشته این ارتباط تقریباً قطع شد.اکنون نیز ما می‌توانیم اگر از عظم جدی دو کشور در این حوزه وجود داشته باشد فعالیت هایی را تعریف کنیم.وی حوزه های قابل تبادل میان دو کشور را اینگونه برشمرد:اولین حوزه ی اصلی که از سوی ایران رغبت زیادی بر آن وجود دارد صنایع دانش بنیان، بومی سازی و تولید کالا های صنعتی در داخل کشور با کمک صنعتگران روسیه یا سرمایه گذاری مشترک و یا استفاده از دانش فنی روسیه است.در ساخت قطعات و تجهیزات این دانش در صنعت ما وجود دارد و در بخش هایی غیر از صنعت فولاد مانند لوکوموتیوسازی، واگن‌سازی و برخی صنایع مادر توانایی هایی در روسیه وجود دارد که امکان سرمایه گذاری های مشترک در داخل کشور و انتقال دانش فنی از روسیه به ایران وجود دارد.در حوزه صادرات هم طبیعتاً ما استقبال می کنیم که بتوانیم محصولات نهایی خود را به روسیه صادر کنیم و حتی برخی از محصولات را ما نیز می توانیم از روسیه وارد کنیم برخی ورق های فولادی که امکان ساخت آن در داخل کشور وجود ندارد می تواند از روسیه وارد شود از سوی دیگر صادرات محصولات فولادی از ایران به روسیه امکان پذیر است اما مانع اصلی بحث نحوه نقل و انتقالات ارزی، تعاملات دو طرف و عزم جدی که باید در دو طرف وجود داشته باشد است.آقای دکتر محمد یاسر طیب نیا ایران را کشوری باسابقه، در فعالیت اقتصادی با شرایط تحریمی توصیف کرد و اظهار داشت:ما در حوزه نقل و انتقالات ارزی در شرایط تحریم های بانکی بی تجربه نیستیم و به اندازه کافی اقدامات لازم برای این موضوع را تجربه کردیم، این کار به راحتی امکان پذیر است.بدون نقل و انتقال پول به صورت تبادل کالا امکان تعاملات طرفین وجود دارد ما در بسیاری از کالا ها نیاز به واردات داریم و برخی کالا ها را صادر میکنیم برای مثال در صنعت فولاد نیازمند زغال سنگ هستیم یا کوک را برای بخش هایی از صنعت فولاد وارد میکنیم.از سال ۱۳۹۱ شمسی واردات زغال‌سنگ و کوک روسیه به ایران قطع شد، می توان دوباره واردات کوک و زغال سنگ روسیه به ایران آغاز شود کشور روسیه از صادرکنندگان کوک و زغال سنگ به اوکراین و کشور های اروپایی بوده و اکنون می‌تواند این صادرات را به ایران انجام دهد و در ازای آن بخشی از کالا های صادراتی ایران از کالا های فولادی گرفته تا کالاهای بخش های دیگر مانند غذایی و دارویی می‌تواند از سوی ایران به روسیه صادر شود این اقدام نیازمند تسهیلگری بالاتر میان دو کشور با شناخت ظرفیت های دو کشور می باشد.
https://spnfa.ir/20220403/بالاترین-رشد-تولید-فولاد-برای-ایران-در-بین--تولید-کننده-بزرگ-جهان-10588371.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2022
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اقتصادی
عزم جدی، لازمه ی گسترش تجارت فولاد ایران و روسیه
به گفته ی بسیاری از فعالان صنعت فولاد بازار فولاد نیز مانند سایر بازار های جهانی از شرایط عملیات ویژه ی نظامی روسیه در اوکراین تاثیر پذیرفته است.
روسیه پنجمین تولیدکننده بزرگ فولاد در دنیاست و در صادرات فولاد هم در دنیا نقش مهمی دارد همچنین یکی از کشور های دارای ذخیره بالای سنگ‌آهن در جهان است.
از سوی دیگر روسیه چهاردهمین کشور پرجمعیت در سال ۲۰۱۹ با حدود جمعیت ۱۴۴میلیون نفر و دارای ۵ درصد خشکی جهان شناخته شده در حالیکه بیشترین کالاهای پرمصرف این کشور وارداتی است، روسیه سالانه تنها در صنعت فولاد ۶٫۵ میلیارد دلار مشتقات آهن و فولاد و ۵ میلیارد دلار آهن و فولاد خام وارد میکند که سهم ایران تا کنون از این بازار عظیم ناچیز بوده.
آقای دکتر محمد یاسر طیب نیا مدیر عامل شرکت فولاد مبارکه اصفهان در این زمینه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:
کشور روسیه از کشور هایی است که در صنعت فولاد سابقه دیرینه دارد و مجموعه ها و شرکت های بزرگی در این صنعت در روسیه فعالیت می کنند.
در گذشته همکاری های خوبی بین صنعت های فولادی روسیه و ایران وجود داشت بسیاری از مجموعه های فولادی ایران مانند ذوب آهن اصفهان توسط صنایع و صنعتگران روسی بنا گذاشته شدند.
در ادامه نیز طی دهه های گذشته همکاری های خوبی بین صنعت فولاد ایران و روسیه وجود داشته.
اما پس از تشدید تحریم ها متاسفانه به واسطه انعطاف پذیری کم مجموعه های روسی و به واسطه اینکه نتوانستند ساز و کاری را برای نقل و انتقالات ارزی و روانسازی مناسبات ایجاد کنند اتفاقی که در ارتباط با کشور هایی مانند چین و بسیاری از کشور های دیگر در این دوران رخ داد در قبال روسیه رخ نداد این در حالی است که پیش از تحریم ها هیچ ارتباطی در حوزه فناوری و صنعت با این کشور ها نداشتیم اما اکنون مشاهده می کنیم بیشتر این مناسبات را در صنایع مختلف از جمله صنعت فولاد با این کشور ها داریم، روسیه پیش از تحریم ها ارتباطات بسیار خوبی در صنعت فولاد با ایران داشت اما در دهه گذشته این ارتباط تقریباً قطع شد.
اکنون نیز ما می‌توانیم اگر از عظم جدی دو کشور در این حوزه وجود داشته باشد فعالیت هایی را تعریف کنیم.
وی حوزه های قابل تبادل میان دو کشور را اینگونه برشمرد:
اولین حوزه ی اصلی که از سوی
ایران رغبت زیادی بر آن وجود دارد صنایع دانش بنیان، بومی سازی و تولید کالا های صنعتی در داخل کشور با کمک صنعتگران روسیه یا سرمایه گذاری مشترک و یا استفاده از دانش فنی روسیه است.
در ساخت قطعات و تجهیزات این دانش در صنعت ما وجود دارد و در بخش هایی غیر از صنعت فولاد مانند لوکوموتیوسازی، واگن‌سازی و برخی صنایع مادر توانایی هایی در روسیه وجود دارد که امکان سرمایه گذاری های مشترک در داخل کشور و انتقال دانش فنی از روسیه به ایران وجود دارد.
در حوزه صادرات هم طبیعتاً ما استقبال می کنیم که بتوانیم محصولات نهایی خود را به روسیه صادر کنیم و حتی برخی از محصولات را ما نیز می توانیم از روسیه وارد کنیم برخی ورق های فولادی که امکان ساخت آن در داخل کشور وجود ندارد می تواند از روسیه وارد شود از سوی دیگر صادرات محصولات فولادی از ایران به روسیه امکان پذیر است اما مانع اصلی بحث نحوه نقل و انتقالات ارزی، تعاملات دو طرف و عزم جدی که باید در دو طرف وجود داشته باشد است.
آقای دکتر محمد یاسر طیب نیا ایران را کشوری باسابقه، در فعالیت اقتصادی با شرایط تحریمی توصیف کرد و اظهار داشت:
ما در حوزه نقل و انتقالات ارزی در شرایط تحریم های بانکی بی تجربه نیستیم و به اندازه کافی اقدامات لازم برای این موضوع را تجربه کردیم، این کار به راحتی امکان پذیر است.
بدون نقل و انتقال پول به صورت تبادل کالا امکان تعاملات طرفین وجود دارد ما در بسیاری از کالا ها نیاز به واردات داریم و برخی کالا ها را صادر میکنیم برای مثال در صنعت فولاد نیازمند زغال سنگ هستیم یا کوک را برای بخش هایی از صنعت فولاد وارد میکنیم.
از سال ۱۳۹۱ شمسی واردات زغال‌سنگ و کوک روسیه به ایران قطع شد، می توان دوباره واردات کوک و زغال سنگ روسیه به ایران آغاز شود کشور روسیه از صادرکنندگان کوک و زغال سنگ به اوکراین و کشور های اروپایی بوده و اکنون می‌تواند این صادرات را به ایران انجام دهد و در ازای آن بخشی از کالا های صادراتی ایران از کالا های فولادی گرفته تا کالاهای بخش های دیگر مانند غذایی و دارویی می‌تواند از سوی ایران به روسیه صادر شود این اقدام نیازمند تسهیلگری بالاتر میان دو کشور با شناخت ظرفیت های دو کشور می باشد.
