https://spnfa.ir/20220118/چگونگی-وضعیت-حضور-ایران-در-بازار-روسیه-9844008.html
چگونگی وضعیت حضور ایران در بازار روسیه
چگونگی وضعیت حضور ایران در بازار روسیه
کارشناسان: شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. روابط سیاسی امنیتی و دفاعی دو کشور ایران و روسیه به رغم فرازونشیب های تاریخی در چند سال اخیر رو به بهبودی بوده... 18.01.2022, اسپوتنیک ایران
2022-01-18T08:56+0330
2022-01-18T08:56+0330
2022-01-18T08:56+0330
سیاسی
ایران
/html/head/meta[@name='og:title']/@content
/html/head/meta[@name='og:description']/@content
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/578/36/5783679_0:257:2731:1793_1920x0_80_0_0_4c8aefd0cbb408cc01b8e1d7e80e97aa.jpg
به گزارش اسپوتنیک به نقل از "مهر"، وضعیت حضور ایران در بازار روسیه و موانع و مشکلات موجود بر سر راه توسعه تجارت دو کشور در میزگردی با اعضای اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه بررسی شد.بازخوانی روابط ایران و روسیه بیانگر این واقعیت است که روابط سیاسی امنیتی و دفاعی دو کشور به رغم فرازونشیب های تاریخی در چند سال اخیر رو به بهبودی بوده است به طوری که به گفته صاحب نظران این روابط نوین در تاریخ دو کشور بی سابقه است اما این رابطه از نظر اقتصادی نسبت به ظرفیت‌های موجود و کشورهای منطقه در خور انتظار نیست.طی ۹ ماه سال جاری طبق آمار شاهد افزایش ۵۹ درصدی صادرات به روسیه بودیم اما بررسی دقیق‌تر آمار نشان می‌دهد که با وجود افزایش صادرات اما کفه ترازو در سمت روسیه سنگین بوده و تراز تجاری منفی است. وضعیت تجارت ایران با روسیه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟میرکریمی، عضو اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "اجازه بدهید عقبه تجارت دو کشور را در ابتدا بررسی کنیم. روند تجارت ایران و روسیه سال‌ها درجا می‌زد. بعد از فروپاشی شوروی سابق، نظام تهاتر سابق بین بانک مرکزی و طرف روس از بین رفت و تجارت دو کشور تقریباً ۱.۲ میلیارد دلار تا نهایت ۱.۷ میلیارد دلار بود و نسبت صادرات به واردات نیز همواره یک به چهار به نفع روسیه و همیشه ترازمان منفی بود.طی سنوات قبل صادرات ما به این کشور میانگین ۲۶۰ تا ۲۷۰ میلیون دلار بوده است. البته موانع هم زیاد بود، برای تجارت زمینی کامیون نمی‌توانست عبور کند. داغستان بسته بود، دریای خزر کشتی‌های محدودی داشت و هیچ وقت هم مناسب برای صادرات ایران نبود. صدور ویزای تجاری خیلی طول می‌کشید. از آن سمت هم روس‌ها خیلی دوست داشتند در صنایع نفت و گاز ایران فعال شوند که البته در این حوزه ایران با هر کشوری همکاری کرد به جز روس‌ها.رقیب من دولت ایران است. رقیب من قوانین خلق الساعه و مشکلات ارزی و بانکی است که نمی‌توانم پولم را برگردانم. مگر من سوبسیدی می‌گیرم که ارز صادراتی را با ارز دولتی برگردانم؟ مگر به من چیزی می‌دهید؟ تجار در کشورهای دوست ما حاضر نیستند با ما قرارداد بنویسند چون می‌گویند ما را به خاطر تحریمها کنترل می‌کنند. این موضوع را آقایان دولتی نمی‌گویند. چه طرف روس و چه ایرانی با جان و دل کمک می‌کنند اما نمی‌توانند کار را جلو ببرند.ذهنیت را از پول ملی عوض کنیم. مگر ما ترازمان برابر است که پول ملی جواب بدهد؟ پول ملی یعنی مبادله کردن با دو بانک. بدهکار و بستانکار کنند. وقتی صادرات ایران یک سوم واردات از روسیه است بنابراین اینقدر روبل نداریم که بخواهیم بگیریم.در ترکیه، کره و چین و جاهایی که مواد اولیه تولید می‌کنیم، همیشه پول داریم اما در روسیه وضعیت فرق می‌کند. آنچه مبادله می‌شود محدود است. البته هم اکنون شبکه بانکی ایران و ترکیه با هم ارتباط برقرار کرده اند. شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. چون از طریق آن با بانک‌های دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و عمده بانک‌های ایرانی با اینها ارتباط دارد و از طریق یورو مبادله می‌کنند.الان در سامانه نیما اگر بخواهم از روسیه جنسی بخرم باید با روبل خریداری کنم اما روبل نیست و باید از دوبی روپیه بگیرم و جنس را وارد کنم چون اینقدر صادرات نمی‌شود و بخش عمده صادرات خارج از شبکه بانکی انجام می‌شود که آن هم معلوم نیست که ارز را از سامانه نیما بخرند یا نخرند. طرف با کارت بازرگانی افراد متفرقه و شرکت‌هایی که خیلی اعتبار ندارند کار می‌کند و جنس را وارد می‌کند و در بازار سیاه می‌فروشد. همین الان که اختلاف بازار نیما و آزاد کم می‌شود، انگیزه‌ها برای دورزدن از بین می‌رود".یکتا، اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "در و اقع به نظر می‌رسد که صادر کننده بچه سرراهی در اقتصاد این مملکت است. دولت هر بار خواست با صادرکننده کار می‌کند تا کارش رونق بگیرد و هر وقت نخواست دست و پایش را می‌بندند. اصلاً رقابت ما با دولتی‌ها یک رقابت هم‌سطح نیست. اصلاً ما رقیبی در جهان نداریم. اینقدر پوست کلفت شدیم که هیچکس رقیب ما نخواهد شد. تحریم سخت است اما تحریم داخلی را چه کار کنیم؟طبق آمار ۶۲ درصد صادرات مان به روسیه محصولات کشاورزی و مواد غذایی است. اتفاق خوبی است که حجم بزرگی از صادرات مان به محصولات کشاورزی اختصاص دارد؟ آیا می‌توان صادرات محصولات صنعتی را افزایش داد؟ استقبال از محصولات کشاورزی ایرانی در روسیه چگونه است؟من می‌توانم بگویم واردات محصولات کشاورزی برای روسیه اجبار است. مزیت ما برای روسیه در محصولات کشاورزی اقلیم ما و چهار فصل بودن کشور ماست. روسیه چه بخواهد و چه نخواهد باید بسیاری از کالاها را وارد کند. اگر از ما نخرند باید از جای دیگر بخرند.صادرات محصولات کشاورزی تنوع دارد، بیشتر محصولات درختی هستند. در بخش دیگری لبنیات و شیرخشک هم صادر می‌کنیم.در خصوص رقابت صادرکنندگان برای ارزان فروشی در ایران، و از بین بردن بازار روسیه، وقتی به شما می گویم درآمد زیر ۵ درصد است من چقدر می‌توانم رقابت کنم و ارزان بفروشم؟ صادرکننده می‌خواهد برند خود را حفظ کند بنابراین ارزان‌ترین قیمت را می‌گذارد و این رقابت با رقبای داخلی او نیست. صادرکننده دست و پا می‌زند خودش را در آن بازار حفظ کند.کسی که نمی‌تواند به آنجا بیاید قطعاً قیمت تمام شده اش بالاتر است. همه جای دنیا شرکتی میتواند رقابت کند که با قیمت کمتری کالا را تولید و صادر کند. اگر کسی بتواند قیمت را پایین بیاورد نفوذش در آن بازار بیشتر می‌شود مگر رقبای ما خود ایرانی‌ها هستند؟ رقبای ما کشورهای دیگر هستند.همچنین باید تاکید کنم که رقیب من دولت ایران است. رقیب من قوانین خلق الساعه و مشکلات ارزی و بانکی است که نمی‌توانم پولم را برگردانم. مگر من سوبسیدی می‌گیرم که ارز صادراتی را با ارز دولتی برگردانم؟ مگر به من چیزی می‌دهید؟ تجار در کشورهای دوست ما حاضر نیستند با ما قرارداد بنویسند چون می‌گویند ما را به خاطر تحریمها کنترل می‌کنند. این موضوع را آقایان دولتی نمی‌گویند. چه طرف روس و چه ایرانی با جان و دل کمک می‌کنند اما نمی‌توانند کار را جلو ببرند".میرکریمی، عضو اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "اینکه استفاده از پول ملی میتواند این مشکل را حل کند؟ باید ذهنیت را از پول ملی عوض کنیم. مگر ما ترازمان برابر است که پول ملی جواب بدهد؟ پول ملی یعنی مبادله کردن با دو بانک. بدهکار و بستانکار کنند. وقتی صادرات ایران یک سوم واردات از روسیه است بنابراین اینقدر روبل نداریم که بخواهیم بگیریم.در ترکیه، کره و چین و جاهایی که مواد اولیه تولید می‌کنیم، همیشه پول داریم اما در روسیه وضعیت فرق می‌کند. آنچه مبادله می‌شود محدود است. البته هم اکنون شبکه بانکی ایران و ترکیه با هم ارتباط برقرار کرده اند. شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. چون از طریق آن با بانک‌های دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و عمده بانک‌های ایرانی با اینها ارتباط دارد و از طریق یورو مبادله می‌کنند".
https://spnfa.ir/20211227/بانک-مرکزی-ایران-درآمدهای-نفتی-و-غیرنفتی-کشور-افزایش-یافته-است-9665196.html
https://spnfa.ir/20211118/آیا-ایران-برای-تهاتر-نفت-توافقاتی-را-انجام-داده-است-9307655.html
https://spnfa.ir/20220104/مصرف-سموم-در-محصولات-کشاورزی-ایران-چقدر-است-9738897.html
https://spnfa.ir/20220117/آیا-توسعه-روابط-بانکی-ایران-با-روسیه-میتواند-تحریمها-را-خنثی-کند-9833891.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2022
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
سیاسی, ایران
چگونگی وضعیت حضور ایران در بازار روسیه
کارشناسان: شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. روابط سیاسی امنیتی و دفاعی دو کشور ایران و روسیه به رغم فرازونشیب های تاریخی در چند سال اخیر رو به بهبودی بوده است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از "مهر"، وضعیت حضور ایران در بازار روسیه و موانع و مشکلات موجود بر سر راه توسعه تجارت دو کشور در میزگردی با اعضای اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه بررسی شد.
بازخوانی روابط ایران و روسیه بیانگر این واقعیت است که روابط سیاسی امنیتی و دفاعی دو کشور به رغم فرازونشیب های تاریخی در چند سال اخیر رو به بهبودی بوده است به طوری که به گفته صاحب نظران این روابط نوین در تاریخ دو کشور بی سابقه است اما این رابطه از نظر اقتصادی نسبت به ظرفیت‌های موجود و کشورهای منطقه در خور انتظار نیست.
طی ۹ ماه سال جاری طبق آمار شاهد افزایش ۵۹ درصدی صادرات به روسیه بودیم اما بررسی دقیق‌تر آمار نشان می‌دهد که با وجود افزایش صادرات اما کفه ترازو در سمت روسیه سنگین بوده و تراز تجاری منفی است. وضعیت تجارت ایران با روسیه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
میرکریمی، عضو اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "اجازه بدهید عقبه تجارت دو کشور را در ابتدا بررسی کنیم. روند تجارت ایران و روسیه سال‌ها درجا می‌زد. بعد از فروپاشی شوروی سابق، نظام تهاتر سابق بین بانک مرکزی و طرف روس از بین رفت و تجارت دو کشور تقریباً ۱.۲ میلیارد دلار تا نهایت ۱.۷ میلیارد دلار بود و نسبت صادرات به واردات نیز همواره یک به چهار به نفع روسیه و همیشه ترازمان منفی بود.
طی سنوات قبل صادرات ما به این کشور میانگین ۲۶۰ تا ۲۷۰ میلیون دلار بوده است. البته موانع هم زیاد بود، برای تجارت زمینی کامیون نمی‌توانست عبور کند. داغستان بسته بود، دریای خزر کشتی‌های محدودی داشت و هیچ وقت هم مناسب برای صادرات ایران نبود. صدور ویزای تجاری خیلی طول می‌کشید. از آن سمت هم روس‌ها خیلی دوست داشتند در صنایع نفت و گاز ایران فعال شوند که البته در این حوزه ایران با هر کشوری همکاری کرد به جز روس‌ها.
رقیب من دولت ایران است. رقیب من قوانین خلق الساعه و مشکلات ارزی و بانکی است که نمی‌توانم پولم را برگردانم. مگر من سوبسیدی می‌گیرم که ارز صادراتی را با ارز دولتی برگردانم؟ مگر به من چیزی می‌دهید؟ تجار در کشورهای دوست ما حاضر نیستند با ما قرارداد بنویسند چون می‌گویند ما را به خاطر تحریمها کنترل می‌کنند. این موضوع را آقایان دولتی نمی‌گویند. چه طرف روس و چه ایرانی با جان و دل کمک می‌کنند اما نمی‌توانند کار را جلو ببرند.
ذهنیت را از پول ملی عوض کنیم. مگر ما ترازمان برابر است که پول ملی جواب بدهد؟ پول ملی یعنی مبادله کردن با دو بانک. بدهکار و بستانکار کنند. وقتی صادرات ایران یک سوم واردات از روسیه است بنابراین اینقدر روبل نداریم که بخواهیم بگیریم.
در ترکیه، کره و چین و جاهایی که مواد اولیه تولید می‌کنیم، همیشه پول داریم اما در روسیه وضعیت فرق می‌کند. آنچه مبادله می‌شود محدود است. البته هم اکنون شبکه بانکی ایران و ترکیه با هم ارتباط برقرار کرده اند. شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. چون از طریق آن با بانک‌های دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و عمده بانک‌های ایرانی با اینها ارتباط دارد و از طریق یورو مبادله می‌کنند.
الان در سامانه نیما اگر بخواهم از روسیه جنسی بخرم باید با روبل خریداری کنم اما روبل نیست و باید از دوبی روپیه بگیرم و جنس را وارد کنم چون اینقدر صادرات نمی‌شود و بخش عمده صادرات خارج از شبکه بانکی انجام می‌شود که آن هم معلوم نیست که ارز را از سامانه نیما بخرند یا نخرند. طرف با کارت بازرگانی افراد متفرقه و شرکت‌هایی که خیلی اعتبار ندارند کار می‌کند و جنس را وارد می‌کند و در بازار سیاه می‌فروشد. همین الان که اختلاف بازار نیما و آزاد کم می‌شود، انگیزه‌ها برای دورزدن از بین می‌رود".
یکتا، اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "در و اقع به نظر می‌رسد که صادر کننده بچه سرراهی در اقتصاد این مملکت است. دولت هر بار خواست با صادرکننده کار می‌کند تا کارش رونق بگیرد و هر وقت نخواست دست و پایش را می‌بندند. اصلاً رقابت ما با دولتی‌ها یک رقابت هم‌سطح نیست. اصلاً ما رقیبی در جهان نداریم. اینقدر پوست کلفت شدیم که هیچکس رقیب ما نخواهد شد. تحریم سخت است اما تحریم داخلی را چه کار کنیم؟
طبق آمار ۶۲ درصد صادرات مان به روسیه محصولات کشاورزی و مواد غذایی است. اتفاق خوبی است که حجم بزرگی از صادرات مان به محصولات کشاورزی اختصاص دارد؟ آیا می‌توان صادرات محصولات صنعتی را افزایش داد؟ استقبال از محصولات کشاورزی ایرانی در روسیه چگونه است؟
من می‌توانم بگویم واردات محصولات کشاورزی برای روسیه اجبار است. مزیت ما برای روسیه در محصولات کشاورزی اقلیم ما و چهار فصل بودن کشور ماست. روسیه چه بخواهد و چه نخواهد باید بسیاری از کالاها را وارد کند. اگر از ما نخرند باید از جای دیگر بخرند.
صادرات محصولات کشاورزی تنوع دارد، بیشتر محصولات درختی هستند. در بخش دیگری لبنیات و شیرخشک هم صادر می‌کنیم.
در خصوص رقابت صادرکنندگان برای ارزان فروشی در ایران، و از بین بردن بازار روسیه، وقتی به شما می گویم درآمد زیر ۵ درصد است من چقدر می‌توانم رقابت کنم و ارزان بفروشم؟ صادرکننده می‌خواهد برند خود را حفظ کند بنابراین ارزان‌ترین قیمت را می‌گذارد و این رقابت با رقبای داخلی او نیست. صادرکننده دست و پا می‌زند خودش را در آن بازار حفظ کند.
کسی که نمی‌تواند به آنجا بیاید قطعاً قیمت تمام شده اش بالاتر است. همه جای دنیا شرکتی میتواند رقابت کند که با قیمت کمتری کالا را تولید و صادر کند. اگر کسی بتواند قیمت را پایین بیاورد نفوذش در آن بازار بیشتر می‌شود مگر رقبای ما خود ایرانی‌ها هستند؟ رقبای ما کشورهای دیگر هستند.
همچنین باید تاکید کنم که رقیب من دولت ایران است. رقیب من قوانین خلق الساعه و مشکلات ارزی و بانکی است که نمی‌توانم پولم را برگردانم. مگر من سوبسیدی می‌گیرم که ارز صادراتی را با ارز دولتی برگردانم؟ مگر به من چیزی می‌دهید؟ تجار در کشورهای دوست ما حاضر نیستند با ما قرارداد بنویسند چون می‌گویند ما را به خاطر تحریمها کنترل می‌کنند. این موضوع را آقایان دولتی نمی‌گویند. چه طرف روس و چه ایرانی با جان و دل کمک می‌کنند اما نمی‌توانند کار را جلو ببرند".
میرکریمی، عضو اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه: "اینکه استفاده از پول ملی میتواند این مشکل را حل کند؟ باید ذهنیت را از پول ملی عوض کنیم. مگر ما ترازمان برابر است که پول ملی جواب بدهد؟ پول ملی یعنی مبادله کردن با دو بانک. بدهکار و بستانکار کنند. وقتی صادرات ایران یک سوم واردات از روسیه است بنابراین اینقدر روبل نداریم که بخواهیم بگیریم.
در ترکیه، کره و چین و جاهایی که مواد اولیه تولید می‌کنیم، همیشه پول داریم اما در روسیه وضعیت فرق می‌کند. آنچه مبادله می‌شود محدود است. البته هم اکنون شبکه بانکی ایران و ترکیه با هم ارتباط برقرار کرده اند. شبکه بانکی ایران به روسیه متصل است. چون از طریق آن با بانک‌های دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و عمده بانک‌های ایرانی با اینها ارتباط دارد و از طریق یورو مبادله می‌کنند".
