https://spnfa.ir/20210906/آمریکا-رفت-ولی-هلال-بحران-برژینسکی-ماند----8249960.html
آمریکا رفت ولی هلال بحران برژینسکی ماند
آمریکا رفت ولی هلال بحران برژینسکی ماند
اسپوتنیک ایران
از زمانی که طالبان ( ممنوع در روسیه) کنترل کابل را گرفتند ، دوران جدیدی در عرصه بین المللی شروع شده است. 06.09.2021, اسپوتنیک ایران
2021-09-06T18:05+0430
2021-09-06T18:05+0430
2021-09-06T18:05+0430
سیاسی
جهان
گزارش و تحلیل
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e5/08/1e/8221154_0:184:3256:2024_1920x0_80_0_0_f7ff3694548d46d593bf980145cf0e2b.jpg
اسپوتنیک به نقل از روزنامه "جمهوریت" چاپ ترکیه می نویسد: نظرات درباره تصرف قدرت توسط طالبان متفاوت است. برخی از کارشناسان می گویند: "ایالات متحده در مقابل طالبان شکست خورد" ، در حالی که برخی دیگر متقاعد هستند که "ایالات متحده بازی جدیدی را برای بی ثبات سازی منطقه آغاز کرده است." اما آنچه در حال حاضر قطعا می توان گفت: رویدادهای منطقه نه تنها افغانستان و مرزهای نزدیک آن ، بلکه سرنوشت فضای اوراسیا را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.در طول جنگ سرد، ایالات متحده برنامه هایی برای محاصره اتحاد شوروی داشت و از اهمیت افغانستان به خوبی آگاه بود. افغانستان در "نظریه قوس یا هلال زمین" اثر نیکلاس اسپایکمن برجسته بود. این کشور همچنین در مرکز توجه زبیگنیف برژینسکی مشاور امنیت ملی جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا بود. برژینسکی با مداخله شوروی در افغانستان در سال 1979 توجه زیادی به فعالیت گروه های جهادی در منطقه داشت و به قول خودش در صدد "ایجاد ویتنام شوروی" برآمد. خروج مسکو از افغانستان ده سال بعد فروپاشی اتحاد شوروی را تسریع کرد.در سال 1994 ، طالبان تأسیس شد که اعلام کرد یک امارت اسلامی ایجاد کرده و در سالهای 1996-2001 افغانستان را اداره کرد. این زمانی بود که گروه های اسلام گرا در منطقه قدرت می گرفتند. با پایان جنگ سرد ، چهار جمهوری ترک آسیای مرکزی استقلال یافتند: قزاقستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان و همچنین تاجیکستان ، که تعداد قابل توجهی از جمعیت ترک در آن زندگی می کنند. گروه های جهادی از افغانستان سعی کردند در این کشورها نیز فعالیت کنند.در تاجیکستان ، پس از به دست آوردن استقلال ، در سالهای 1992-1997 ، جنگ داخلی بین دولت کمونیستی و گروههای اسلام گرا آغاز شد. در ازبکستان ، به ویژه در منطقه فرغانه ، که نیروهای محافظه کار و جنبش های اسلامی در آن متمرکز بودند ، مخالفان اسلامگرا برنامه هایی برای سرنگونی دولت تهیه کردند. این برنامه ها با تلاش های اسلام کریم اف ، رئیس جمهور آن زمان ازبکستان خنثی شد. این جنبش ها همچنین تهدیدی جدی برای امنیت روسیه به شمار می رود. ولادیمیر پوتین ، که پس از بوریس یلتسین رئیس جمهور شد، نگرانی خود را چنین بیان کرد: "ما در افغانستان در آسیای میانه به افغانستان دوم نیاز نداریم."در مبارزه با گروه های جهادی رادیکال ، روسیه روابط خود را با جمهوری های آسیای میانه توسعه داد. همکاری روسیه و ایالات متحده در چارچوب مبارزه مشترک با تروریسم در پی حملات 11 سپتامبر 2001 کوتاه مدت بود. به موازات نزدیک شدن روسیه و چین ، نفوذ ایالات متحده در آسیای میانه در حال تضعیف بود. در دوره جدید، تمرکز قدرت در دست طالبان ، جمهوری های ترک آسیای میانه را مجبور به انجام اقدامات خاصی می کند.باعث بی ثباتی می شودطالبان با ساختار اسلامی خود ناسیونالیسم پشتون را تبلیغ می کنند. بنابراین ، در شمال افغانستان (به اصطلاح ترکستان جنوبی) در سالهای 1996-2001 ، مقاومت بزرگی در برابر طالبان تحت رهبری عبدالرشید دوستم ، ازبک تبار سازماندهی شد. از ماه مه سال جاری میلادی ، گزارش هایی در باره درگیری میان طالبان و نیروهای تحت رهبری مارشال دوستم ثبت شده است.تحت حکومت طالبان ، ممکن است تعداد حملات به جمعیت ترک افزایش یابد. بی ثباتی در افغانستان موجی از مهاجرت را برانگیخته و جمهوری های آسیای میانه را از هر نظر تحت تأثیر قرار خواهد داد. در افغانستان ، سلفی ها ، سازمان های تروریستی جهادی ، در درجه اول ، داعش ( سازمان تروریستی ممنوع در روسیه) ، ممکن است فعالیت های خود را در آسیای مرکزی تشدید کنند. آنها می تواند اقدام هایی با هدف بی ثبات سازی منطقه انجام دهنند. هدف این است که مانع پروژه چینی "یک کمربند ، یک جاده" و همچنین تضعیف امنیت روسیه شود.روسیه در گذشته با گروه های جهادی در افغانستان مبارزه کرده است و چین در منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور مشکلاتی دارد. بنابراین ، اگرچه طالبان قصد خود را برای اولویت بخشیدن به روابط هماهنگ با روسیه و چین نشان می دهند ، اما روسیه ، چین و جمهوری های آسیای میانه روابط خود را در درجه اول در زمینه نظامی و امنیت بیشتر تقویت و گسترش خواهند داد.
https://spnfa.ir/20210906/ایران-دخالت-خارجی-در-حمله-پنجشیر-را-بررسی-میکند-8247032.html
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2021
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
سیاسی, جهان
آمریکا رفت ولی هلال بحران برژینسکی ماند
از زمانی که طالبان ( ممنوع در روسیه) کنترل کابل را گرفتند ، دوران جدیدی در عرصه بین المللی شروع شده است.
اسپوتنیک به نقل از روزنامه "جمهوریت" چاپ ترکیه می نویسد: نظرات درباره تصرف قدرت توسط
طالبان متفاوت است. برخی از کارشناسان می گویند: "ایالات متحده در مقابل طالبان شکست خورد" ، در حالی که برخی دیگر متقاعد هستند که "ایالات متحده بازی جدیدی را برای بی ثبات سازی منطقه آغاز کرده است." اما آنچه در حال حاضر قطعا می توان گفت: رویدادهای منطقه نه تنها افغانستان و مرزهای نزدیک آن ، بلکه سرنوشت فضای اوراسیا را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
در طول جنگ سرد، ایالات متحده برنامه هایی برای محاصره اتحاد شوروی داشت و از اهمیت افغانستان به خوبی آگاه بود. افغانستان در "نظریه قوس یا هلال زمین" اثر نیکلاس اسپایکمن برجسته بود. این کشور همچنین در مرکز توجه زبیگنیف برژینسکی مشاور امنیت ملی جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا بود. برژینسکی با مداخله شوروی در افغانستان در سال 1979 توجه زیادی به فعالیت گروه های جهادی در منطقه داشت و به قول خودش در صدد "ایجاد ویتنام شوروی" برآمد. خروج مسکو از افغانستان ده سال بعد فروپاشی اتحاد شوروی را تسریع کرد.
در سال 1994 ، طالبان تأسیس شد که اعلام کرد یک امارت اسلامی ایجاد کرده و در سالهای 1996-2001 افغانستان را اداره کرد. این زمانی بود که گروه های اسلام گرا در منطقه قدرت می گرفتند. با پایان جنگ سرد ، چهار جمهوری ترک آسیای مرکزی استقلال یافتند: قزاقستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان و همچنین تاجیکستان ، که تعداد قابل توجهی از جمعیت ترک در آن زندگی می کنند. گروه های جهادی از افغانستان سعی کردند در این کشورها نیز فعالیت کنند.
در تاجیکستان ، پس از به دست آوردن استقلال ، در سالهای 1992-1997 ، جنگ داخلی بین دولت کمونیستی و گروههای اسلام گرا آغاز شد. در ازبکستان ، به ویژه در منطقه فرغانه ، که نیروهای محافظه کار و جنبش های اسلامی در آن متمرکز بودند ، مخالفان اسلامگرا برنامه هایی برای سرنگونی دولت تهیه کردند. این برنامه ها با تلاش های اسلام کریم اف ، رئیس جمهور آن زمان ازبکستان خنثی شد. این جنبش ها همچنین تهدیدی جدی برای امنیت روسیه به شمار می رود. ولادیمیر پوتین ، که پس از بوریس یلتسین رئیس جمهور شد، نگرانی خود را چنین بیان کرد: "ما در افغانستان در آسیای میانه به افغانستان دوم نیاز نداریم."
در مبارزه با گروه های جهادی رادیکال ، روسیه روابط خود را با جمهوری های آسیای میانه توسعه داد. همکاری روسیه و ایالات متحده در چارچوب مبارزه مشترک با تروریسم در پی حملات 11 سپتامبر 2001 کوتاه مدت بود. به موازات نزدیک شدن روسیه و چین ، نفوذ ایالات متحده در آسیای میانه در حال تضعیف بود. در دوره جدید، تمرکز قدرت در دست طالبان ، جمهوری های ترک آسیای میانه را مجبور به انجام اقدامات خاصی می کند.
طالبان با ساختار اسلامی خود ناسیونالیسم پشتون را تبلیغ می کنند. بنابراین ، در شمال افغانستان (به اصطلاح ترکستان جنوبی) در سالهای 1996-2001 ، مقاومت بزرگی در برابر طالبان تحت رهبری عبدالرشید دوستم ، ازبک تبار سازماندهی شد. از ماه مه سال جاری میلادی ، گزارش هایی در باره درگیری میان طالبان و نیروهای تحت رهبری مارشال دوستم ثبت شده است.
تحت حکومت طالبان ، ممکن است تعداد حملات به جمعیت ترک افزایش یابد. بی ثباتی در افغانستان موجی از مهاجرت را برانگیخته و جمهوری های آسیای میانه را از هر نظر تحت تأثیر قرار خواهد داد. در افغانستان ، سلفی ها ، سازمان های تروریستی جهادی ، در درجه اول ، داعش ( سازمان تروریستی ممنوع در روسیه) ، ممکن است فعالیت های خود را در آسیای مرکزی تشدید کنند. آنها می تواند اقدام هایی با هدف بی ثبات سازی منطقه انجام دهنند. هدف این است که مانع پروژه چینی "یک کمربند ، یک جاده" و همچنین تضعیف امنیت روسیه شود.
روسیه در گذشته با گروه های جهادی در افغانستان مبارزه کرده است و چین در منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور مشکلاتی دارد. بنابراین ، اگرچه طالبان قصد خود را برای اولویت بخشیدن به روابط هماهنگ با روسیه و چین نشان می دهند ، اما روسیه ، چین و جمهوری های آسیای میانه روابط خود را در درجه اول در زمینه نظامی و امنیت بیشتر تقویت و گسترش خواهند داد.
