اسپوتنیک - هر از گاهی برخی به دنبال بستن بستر‌های برخی رسانه های اجتماعی می افتند که این روزها به بستر کسب و کار ملیون ها جوان ایرانی تبدیل شده.
یکی از اصلی ترین مشکلات اجتماعی موجود این روزها در ایران این است که فاصله نسل های انقلاب آنقدر زیاد شده که دیگر این نسل ها نمی‌توانند نیاز ها و خواسته های یکدیگر را درک کنند.
در حالی که دغدغه اصلی سیاستمداران نسل های اول انقلاب بحث مسایل اخلاقی و اجتماعی و شاید هم سیاسی و امنیتی باشد؛ نسل های جدید انقلاب به رسانه های اجتماعی مخصوصا رسانه هایی مانند مثلا اینستاگرام به عنوان فرصتی برای رهایی از بیکاری نگاه می کنند.
آمار و ارقام دقیقی از حجم کسب و کار موجود در اینستاگرام ندارم اما به جرئت می توانم بگویم بیش از شصت یا حتی هفتاد درصد جوانان ایرانی از اینستاگرام به عنوان فضایی برای کسب و کار خود و یا تبلیغ کار خود استفاده می کنند.
بدیهی است در صورتی که این فضا و یا فضاهای دیگر بسته و یا محدود شود همه این جوانان کسب و کار خود را از دست خواهند داد و آنوقت باید تصمیم گیران به دنبال راهکاری برای حل معضل صدها هزار جوان بیکار باشند.
جریان مثل جریان قطع شدن آب خوزستان می باشد که زمانی برخی تصمیم گرفتند سد سازی کنند ولی به دلیل اینکه همه جوانب امور را بررسی نکرده بودند در نهایت پر آب ترین استان کشور دچار بی آبی شد.
مضاف بر همه اینها بی سر و صدا ترین و نجیب ترین مردمان کشور که همیشه حامیان نظام و انقلاب بودند در آمد، و دیگر تاب تحمل فشار را نداشتند و به خیابان ها آمدند.
قبلا هم گفتم ولی بد نمی دانم یکبار دیگر هم بگویم مشکل خوزستانی ها تشنه بودن نیست، آب خوردن را می توانند به طریقی تامین کنند، مشکل در این است که به دلیل قطع بودن آب روزی آنها قطع شده و جوانانشان بی کار شده اند.
به صورت تاریخی خوزستان تنها استان ایران بود که جوانان آن تن به مهاجرت به استان های دیگر را نمی دادند هیچ وقت در استان خود بی کار نبودند.
با اینکه خوزستان منابع سرشار انرژی در اختیار دارد اما درآمد مردم این استان عموما از کشاورزی و دامداری و ماهیگیری تامین می شد.
اگر کسی زمین نداشت که روی آن کار کند و یا دامی نداشت حد اقل می توانست برود لب رود کارون و ماهیگیری کند و از این طریق خرج خود را تامین کند و زن و بچه اش گشنه نباشند.
بالواقع سد سازی کار بسیار خوبی است و برای حفظ منابع آبی کشور و استفاده بهینه از آن یک ضرورت به حساب می آید اما وقتی که سد سازی به صورت غیر اصولی انجام شود و جوانب اجتماعی امور در نظر گرفته نشود آنچه می شود که امروز شده.
امروزه هم جوانانی که از طریق رسانه های اجتماعی کسب و کار راه انداخته اند وحد اقل می توانند از این طریق هزینه های زندگی خود و حتی زن و بچه خود را تامین کنند.
قبل از اینکه به فکر قطع این بستر باشیم بد نیست به فکر آن باشیم که اگر این بستر قطع شود آیا توان تامین شغل برای این همه جوانی که بی کار می شوند را داریم یا نه.
