اسپوتنیک به نقل از این رسانه می نویسد: هنوز اطلاعات کمی در مورد این جنگنده جدید نسل 5 روسیه در دست است، اما اظهارات مقامات، نگاهی به تصاویر کم مشخص در اینترنت و گزارش های رسمی تصور بس واضحی از آن را ارائه می دهند.
شرکت هواپیمایی متحد (UAC) قول می دهد یک جنگنده مخفیکاری کاملاً جدید در نمایشگاه سالانه روسیه MAKS-2021 رونمایی کند. MAKS به مجتمع نظامی - صنعتی روسیه فرصت جلب خریداران بالقوه خارجی را می دهد. امسال، این نمایشگاه هوافضا از 20 ژوئیه در طول یک هفته در فرودگاه بین المللی ژوکوفسکی واقع در حومه مسکو برگزار می شود.
UAC هم اینک ویدیئو هواپیمای جدید را در YouTube منتشر کرده است. این فیلم خود جنگنده را نشان نمی دهد اما نشان می دهد که خلبانان تعدادی از نیروهای هوایی خارجی پیامک هایی را از طریق تلفن های خود دریافت می کنند که آنها را به باند پرواز فرودگاه می کشاند که در آنجا جنگنده جدید قرار دارد.
UAC متعلق به دولت روسیه است و شامل شرکت سوخو، سازنده Su-57 است. برای کسانی که توسعه Su-57 را دنبال کرده اند، تعجب آور نخواهد بود که ویدئوی منتشر شده توسط UAC مبتنی بر این ایده می باشد که خلبانان سراسر جهان تحت تأثیر پلتفرم جدید دچار هیبت می شوند.
تحریم های غرب علیه اقتصاد روسیه تلاش ولادیمیر پوتین را برای مدرن سازی تجهیزات نظامی تضعیف می کند. روسیه امیدوار بود Su-57 را صادر کند و حتی توسعه این جنگنده را با همکاری هند آغاز کرد. با این حال، گزارش ها درباره عملکرد نامطلوب هواپیما باعث شد هند در سال 2018 از این پروژه خارج شود. کارشناسان آمریکایی و چینی Su-57 را کم بازده ترین جنگنده نسل خود توصیف کردند. در پایان سال 2019، اولین جنگنده تولیدی که خط مونتاژ را ترک کرد، در اولین پرواز آزمایشی خود سقوط کرد. اگرچه از نظر عینی Su-57 هنوز از توانایی های رزمی کاملاً مناسبی برخوردار است، فروش Su-57 در خارج از کشور دشوار است.
احتمالاً روسیه این هواپیمای رادارگریز سبک را فرصتی می داند تا سرانجام به صادرات واقعی جنگنده های پنهانکار بپردازد. با این وجود بعید است جنگنده جدید جایگزین Su-57 در آشیانه های روسی شود. به احتمال زیاد، جت نسل 5 جدید مکمل Su-57 خواهد بود به همان روشی که F-35 و F-22 آمریکایی در استراتژی نظامی ایالات متحده در نقش های مختلف یکدیگر را تکمیل می کنند.
شاید در دسامبر گذشته هنگامی که سرگئی چِمِزوف، مدیر Rostec (شرکت صاحب UAC)، با آنچه که به نظر می رسید یک مدل از جنگنده جدید ایستاده بر روی میز او بود، عکس برداری شد، ما حداقل ایده ای سطحی از جنگنده مخفی کاری جدید بدست آوردیم.
نام جنگنده جدید هنوز اعلام نشده است. برخلاف Su-57، به یک موتور مجهز خواهد شد و به میزان قابل توجهی سبک تر خواهد بود - 18 تن. این وزن به وزن هواگرد های مخفی کاری آمریکایی نزدیک است: وزن F-22 دوموتوره حدود 20 تن و F-35 تک موتوره حدود 13.5 تن است.
با این حال، با وجود استفاده از یک موتور، این جنگنده جدید به حداکثر سرعت بیش از 2 ماخ می رسد و برای مانور دهی فوق العاده دارای کنترل بردار رانش است. از این لحاظ، هواپیمای جدید از F-35 که فاقد کنترل بردار رانش است، بهتر عمل می کند و سریعترین نسخه آن، F-35A، حداکثر سرعت آن در حدود 1.6 ماخ است. پرواز کوتاه F-35B و F-35C برای ناوهای هواپیمابر بسیار کندتر است و فقط برای فواصل کوتاه (کمتر از 60 ثانیه) می تواند مافوق صوت باشد و به هواپیما آسیب نرساند.
کنترل بردار رانش
کنترل بردار رانش امکان آکروباتیک باورنکردنی را فراهم می کند، زیرا یک جنگنده می تواند رانش موتور خود (یا موتورها) را در یک جهت معطوف کند، حتی وقتی که در جهت دیگری حرکت می کند. این امر به او یک مزیت قابل توجه در نبرد نزدیک می دهد.
تنها جنگنده در زرادخانه عمو سام با بردار رانش F-22 Raptor است. اما این جت می تواند رانش خود را در امتداد یک محور عمودی (بالا یا پایین) قرار دهد. و Su-57 و Su-35 روسی دارای یک بردار رانش کامل است که می تواند 360 درجه تغییر کند. این جنگنده ها می توانند بلافاصله جهت پرواز را در هر سمتی تغییر دهند.
با این وجود، مزایای واقعی استفاده از آن سوال برانگیز است. دکترین جنگ هوایی آمریکا تأکید زیادی بر نبرد هوایی جنگنده ها ندارد. به هواپیماهای با مخفی کاری اولویت داده شده تا قبل از اینکه شما بدانید که در میدان نبرد هستید، آنها بتوانند دشمن یعنی شما را از بین ببرند.
همچنین استفاده از بردار رانش سرعت پرواز را کاهش می دهد و جنگنده را در برابر حملات سایر هواپیماها یا سیستم های دفاع هوایی آسیب پذیر می کند. بنابراین، بسیاری از خلبانان چنین مانورهایی را به عنوان تاکتیک هایی مطلوب نمی دانند. اما دشوار است که بگوییم کدام تاکتیک در یک درگیری گسترده به هدف می رسد: رویکرد "تک تیرانداز" دوربرد آمریکا یا روش روسی، که جنگ هوایی را به عنوان یک نبرد مشتزنی در نظر می گیرد.
جنگنده جدید و قطعات تکمیلی انتخابی
بر اساس اظهارات رسمی، جنگنده مخفی کاری جدید یا با سرنشین و یا بدون سرنشین پرواز خواهد کرد. ارتش آمریكا هم اینک استفاده از رایانه را برای فرود جنگنده ها در ناوهای هواپیمابر و حتی تبدیل هواپیماهای معمولی به هواپیماهای بدون سرنشین نشان داده است. در واقع، ایالات متحده چند سال است که جنگنده های قدیمی را به هواپیماهای بدون سرنشین تبدیل می کند.
شاید این جنگنده جدید بتواند بدون سرنشین به اصطلاح "پروازهای نوع کشتی رو رو" یا پروازها را برای اهداف لجستیکی یا اداری" انجام دهد. در این صورت توسط خلبانان واجد شرایط (از قبیل MQ-9 Reaper آمریکایی) از راه دور کنترل می شود، یا می تواند از نرم افزار برای کنترل استفاده کند. اما احتمال آن کم است. از آنجا که اگرچه روسیه اکنون در حال توسعه پهپاد S-70 ساب سونیک است، اما از نظر فناوری وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین عقب است.
مخفی کاری
روسیه در رده پلتفرم های استلز از رقبا عقب بود به این دلیل که پایگاه صنعتی ملی سختگیری فوق العاده بالای را برای هواپیماهای پنهانکار تأمین نمی کرد. ساخت هواپیماهای پنهان کار بسیار دشوار و گران است. در ایالات متحده، اولین F-117 در سال 1981 در Lockheed Skunk Works تولید شد. روسیه هنوز در این کار تازه کار است.
Su-57 کم مخفی ترین جنگنده نسل پنجم کره زمین است. طبق این شاخص از F-22 و F-35 آمریکایی و همچنین Chengdu J-20 چینی فروتر هستند. با این حال، اگر ایالات متحده ترجیح می دهد بیشترر پنهان کار باشد تا قدرتمند، برای روس ها، فناوری مخفی کاری عنصر اساسی در طراحی جنگنده نیست. این فن آوری به سادگی یکی دیگر از خصوسیات مفید هواپیما تلقی می شود.
تاریخچه SU-57 بیش از ده سال قدمت دارد و بدون شک روسیه در روند توسعه و تولید خود چند درس مهم فناوری آموخته است. می توان گفت که جنگنده مخفی کاری جدید از مدل قدیمی پیشی خواهد گرفت.
جنگنده پنهانکار جدید روسی از نظر توانایی های رزمی چه مفهومی خواهد داشت؟
خریداران خارجی ملزم به تأمین هزینه های ادامه توسعه و تولید پلتفرم جدید خواهند بود. UAC چند فیلم منتشر کرده است که ارزش بالقوه این جنگنده را برای کشورهای ثروتمندی مانند امارات متحده عربی یا کشورهایی که با تهدید جنگنده های مخفی کاری دشمن مانند هند روبرو هستند، نشان می دهد.
امروز روسیه سفارش 76 فروند Su-57 را دارد. مسکو موفق شده بخشی از چرخه تولید را به مبلغ در حدود 2.63 میلیارد دلار جلب کند. جاستین برونک، متخصص هواپیمایی نظامی در موسسه تحقیقات دفاعی رویال یونایتد لندن، در اکتبر گذشته نوشت:" این 2.63 میلیارد دلار احتمالاً فقط بخش اولیه مخارج لازم را پوشش می دهد." به عبارت دیگر، جنگنده پنهان کار جدید روسی در حال حاضر یک هواپیما روی کاغذ است، اما ارزش این را دارد پیگیری شود که آیا روس ها می توانند توجه خریداران خارجی را به آن جلب کنند یا نه.
