مجتبی ذوالنوری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطر نشان می کند که ...
وی تاکید می کند که دولت آینده ایران میز مذاکرات وین را ترک نخواهد کرد و تصریح می کند که مذاکرات برجام در صورتی ادامه خواهد یافت که حقوق ملت ایران تامین شود.
ذوالنور در ادامه افزود که دولت رئیسی با مدل وین مذاکرات را ادامه نخواهد داد. اما سوال مهمی که در اینجا مطرح می شود این است که شکل جدید مذاکرات در دولت رئیسی چطور خواهد بود؟ در حالی که دولت جدید هنوز تیم مذاکره کننده خود را معرفی نکرده است چه پیش بینی و انتظاراتی از آینده برجام مطرح است؟
حسن بهشتی پور پژوهشگر مسائل هسته ای و ارتباطات ایران و آمریکا درگفتگو با خبرنگار اسپوتنیک به نکات مهمی در این خصوص اشاره کرده و توضیح می دهد:
چند نکته را باید در نظر گرفت، اول اینکه می دانیم تصمیم گیری در خصوص برجام و مسائلی مثل برجام جزء سیاست های کلان جمهوری اسلامی ایران است و در سطح شورای عالی امنیت ملی بررسی می شود نه الزاما فقط دولت. البته وزارت خارجه و دولت نقش تعیین کننده ای قبل از تصویب دارند. در واقع در سطح کارشناسی موضوع را بررسی و جمع کردی کرده و در اختیار شورای عالی امنیت ملی قرار می دهند. پس مرحله نهایی شورای عالی امنیت ملی است که تصمیم می گیرد نه دولت آقای روحانی یا آقای رئیسی.
نکته دوم این است که تیم مذاکره کننده هم باید معرفی شود تا بتوان ارزیابی از رویکرد این تیم داشت. من مطمئنم که با توجه به نقطه نظراتی که آقای رئیسی و همفکرانش داشتند قبل از انتخابات، مشخص است که اصل برجام را قبول دارند اما معتقدند که جمهوری اسلامی ایران تعهدات خود را انجام داده ولیکن منافعی را که باید از برجام حاصل می شده بدست نیامده است علی الخصوص بعد از خروج آمریکا از برجام. بنابراین انتظار وجود دارد که برخلاف تیم مذاکره کننده قبلی، مذاکراه کنندگان جدید تاکید بیشتری بر گرفتن تضمین های کافی داشته باشند برای اینکه مجددا اگر توافق برجام صورت گرفت، باز دولت جدید آمریکا یا هر دولت دیگری که متعهد می شود، تعهدات خود را زیر پا نگذارد. چون زیان زیادی متوجه اقتصاد و همچنین جایگاه بین المللی ایران می کند. بنابراین من فکر می کنم که تغییر از نقطه نظر آقای ذوالنور این است که دولت به دنبال گرفتن تضمین هایی باشد تا آمریکا کارهای گذشته خود را تکرار نکند. چون بعید نیست که دولت آینده آمریکا یا حتی دولت فعلی به هر دلیلی تعهدات خود را نادیده گرفته و سیاستهای جدیدی را اتخاذ کند. البته ایران هم متقابلا تعهداتی خواهد داد که همچنان در چارچوب برجام حرکت کند. چنانچه آژانس بین المللی انرژی اتمی طی ۱۴ گزارشی که آقای آمانو و آقای گروسی اعلام کردند، ایران به تعهدات خود در چارچوب برجام عمل کرده است.
برای تحلیل و قضاوت دقیق تر باید منتظر باشیم تا تیم جدید معرفی شوند. باید ببینیم که این تیم چطور رفتار خواهد کرد و چه طرح و نقشه راهی برای احیای مجدد برجام دارند.
در خصوص ادامه مذاکرات باید تاکید کنم که راه حلی غیر از این مذاکرات وجود ندارد. باید مذاکره کرد و دنبال راه حل های منطقی بود. اما گره کار به این بستگی دارد که تضمین های کافی برای اجرای آنچه توافق می شود، وجود داشته باشد. چون طرف آمریکایی می گوید که نمی تواند تضمینی دهد و به طور طبیعی ایران هم نمی تواند این ریسک را بپذیرد که دوباره تعهدات برجامی را احیا کنند ولیکن با تغییر رویکرد دولت آمریکا مواجه نشود. البته این گره هم راه حل هایی دارد. دیپلماسی یعنی پیدا کردن راه حل هایی که بتواند گره ها را باز کند و به نظر من اگر واقعا اراده وجود داشته باشد برای رسیدن به توافق می توان این گره را هم باز کرد. به طور مثال راه کارهایی را پیشنهاد کرد که هر یک از طرفین در صورت زیرپا گذاشتن تعهدات خود طرف مقابل چه اقداماتی می تواند انجام دهد.
