نقش گورخرماهی در سفرهای فضایی

به گزارش اسپوتنیک به نقل از تارنمای « drishtiias»، مسأه مهم در پرواز های طولانی فضایی مثلا به مریخ، تأمین سلامت فضانوردان است.

فضانوردانی که مدت طولانی را باید در فضا تحمل کنند و ممکن است در معرض خطر تغییر میکروبیوم روده، فعال‌سازی مجدد ویروس‌های خفته، سرطان خون و سوءعملکرد میتوکندری باشند، اما تحقیقات جدید روی گورخرماهی  (Zebrafish) نشان داده است که چگونه خواب زمستانی می‌تواند به کاهش این خطرات منجر شود.

فضانوردان برای رسیدن به مریخ باید یک سفر شش ماهه را پشت سر بگذارند. ایده خوابیدن در یک پرواز طولانی مدت راه خوبی برای گذران وقت است. گورخرماهی اغلب به عنوان الگویی برای مطالعات علمی عمل می‌کند، زیرا دارای یک ژنوم کاملاً مشابه با انسان است و مطالعه روی این گونه قبلاً نشان داده است که چگونه می‌توانیم با نابینایی بهتر مبارزه کنیم، خواب را بیشتر بفهمیم و قلب‌های آسیب دیده را ترمیم کنیم.

این بار دانشمندان نوعی از خواب زمستانی را به نام «تورپور»(torpor) در این حیوانات ایجاد کردند که فعالیت متابولیکی آنها را کاهش می‌دهد.

دانشمندان در گورخرماهی‌های گروه کنترل نشانه‌هایی از استرس اکسیداتیو، آسیب دی‌ان‌ای، سیگنالینگ هورمون استرس و تغییر در چرخه تقسیم سلولی مشاهده کردند. در حالی که در گورخرماهی‌های به خواب زمستانی رفته فعالیت متابولیکی پایین با کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش تشخیص و حذف پروتئین‌های مضر و اثرات محافظتی در برابر اشعه مشاهده شد.

ایده خواب زمستانی فقط به دلایل سلامتی انجام نمی‌شود، بلکه می‌تواند مقدار مواد مصرفی و آذوقه مورد نیاز برای یک سفر فضایی را کاهش دهد و به فضاپیما اجازه می‌دهد جرم آن تا یک سوم کاهش یابد.

هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود دارد تا اینکه اثبات شود این یک روش موثر برای انسان‌ها در سفرهای فضایی طولانی مدت است. دانشمندان آن را به عنوان یک روش بالقوه دارای شواهد اولیه قانع کننده توصیف می‌کنند.