این در حالی است که بسیاری پیش بینی می کردند ظرف چند هفته نتیجه ای حاصل گردد و آمریکا به برجام برگردد و تعهدات خود را انجام دهد.
بله، اگر آمریکایی ها واقعا تصمیم داشتند به برجام برگردند کار چند ساعت بیشتر نیاز نداشت، لیست همه تحریم را تهیه می کردند و آنها را رفع می کردند و ایرانی ها هم به تعهدات خود در برجام بر می گشتند.
اما از همان اول مشخص بود آمریکایی ها در صدد بازی در آوردن بودند و به هیچ وجه به دنبال باز کردن گره نبودند.
از همان ابتدا که بحث هایی مبنی بر بهره بردن از تحریم های کذایی ترامپ وضع شد مشخص بود دولت آقای بایدن علیرغم همه اختلافات با دولت ترامپ ولی در این زمینه تمایل دارد از این تحریم ها بهره ببرد.
دولتمردان جدید آمریکایی هنوز باور دارند که این تحریم ها می تواند ابزار خوبی برای امتیاز گیری از ایران باشد.
البته می توان گفت بخشی از ایرانی ها هم خود مقصر می باشند چرا که این ذهنیت را در ذهن آمریکایی ها ایجاد کرده اند که همه چیز امروزه به نتیجه این مذاکرات بند است، در حالی که اگر شما به ایران سفر کنید متوجه می شوید زندگی ایرانی ها به برجام بند نیست.
منظور این نیست که مردم ایران در فشار نیستند، بلکه فشار خیلی زیادی امروزه روی مردم ایران هست، اما ایران هنوز با اقتدار روی پای خود ایستاده و تحریم ها نتوانسته اند کمر ایران را خم کنند و بر عکس ایرانی ها در حال عادت کردن به زندگی تحت تحریم های جدید هستند.
مشکل اصلی در این است که برخی دولتمردان همه تخم مرغ های خود را در سبد برجام قرار دادند و حال که برجام به نتیجه مطلوب نرسیده دیگر نمی دانند چه کنند.
برخی هم تصور می کنند اگر گفتگو ها در وین به نتیجه برسد می توانند از آن در انتخابات بهره سیاسی ببرند و مردم را متقاعد کنند تا برای ادامه مذاکرات و گفتگو ها به جناح همسو با آنها رای دهند.
قطعا آمریکایی ها جاسوس هایی دارند که این اطلاعات را در اختیار آنها قرار می دهند و به خوبی به شرایط واقف هستند به همین دلیل هم تلاش دارند مذاکره کنندگان ایرانی را به لبه پرتگاه برسانند تا شاید مجبور شوند امتیازات کذایی به آنها بدهند.
نکته ای که آمریکایی ها متوجه آن نمی باشند این است که بحث این مذاکرات و گفتگو ها در ایران کلا تحت نظر مجامع بالا دستی وزارت امور خارجه و حتی دولت می باشد و اینکه آنها بتوانند آن امتیاز مطلوبشان را از مذاکره کنندگان ایرانی بگیرند محال است.
ممکن است مذاکره کنندگان ایرانی با خوشرویی به دنبال رسیدن به نتیجه ای سریع در مذاکرات باشند اما کلا نظام در ایران امروزه تحت فشار آنچنانی که آمریکایی ها تصور می کنند نمی باشد که حاضر باشد به هر نتیجه ای تن دهد.
به همین دلیل می توان گفت حتی اگر بنا باشد مذاکرات تا ده سال دیگر هم به طول انجامد قطعا تا زمانی که همه تحریم ها از بالاسر ایران برداشته نشود ایران حاضر نخواهد بود زیر بار امضای توافقی برود.
آمریکایی ها و اروپایی ها هم تجربه این تیپ کارها با ایرانی ها را به خوبی دارند.
سال 2004 یک توافق موسوم به توافق سعد آباد را با ایرانی ها امضا کردند و در آن زمان ایران در نهایت 190 سانترفیوژ قدیمی در اختیار داشت و پذیرفت همه تاسیسات هسته ای خود را پلمپ کند.
در آن زمان اروپایی ها حتی حاضر نشدند ذیل ورقه ای را امضا کنند که حق غنی سازی اورانیوم و داشتن فناوری هسته ای برای ایران را به رسمیت بشناسد.
این در حالی بود که ایرانی ها پروتوکل منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا کرده بودند.
سال 2015 وقتی که برجام امضا شد ایران حدود 20 هزار سانترفیوژ از نسل های جدید تر در اختیار داشت و در حال غنی سازی اورانیوم در سطح بالا بود.
آنها مجبور شدند بپذیرند که 5000 سانترفیوژ ایران فعال بماند و حق ایران در غنی سازی اورانیوم را به رسمیت بشناسند.
این بار هم اگر بنا باشد توافقی جدید سر بگیرد قطعا ایران امتیازات بیشتری را خواهد خواست.
آنهایی که تصور می کنند و تلاش می کنند وانمود کنند مساله ایران وخاورمیانه برای آمریکا اهمیتی ندارند هم سخت در اشتباه هستند.
به صورت تاریخی اهمیت خاورمیانه برای همه ابر قدرت ها کلیدی بوده و حتی در دو جنگ جهانی اول و دوم حتی نقش خاورمیانه در تعیین سرنوشت جنگ سرنوشت ساز بوده.
همه می دانند که دلیل اصلی شکست آلمان ها حمله به روسیه بود و دلیل اصلی حمله آلمان ها به روسیه این بود که آنها می خواستند خود را به خاورمیانه و منابع انرژی آن برسانند.
امروزه با توجه به اینکه خاورمیانه در قلب همه نقشه های حمل و نقل جهانی قرار دارد، اهمیت آن برای همه دو چندان شده و طبیعی است که آمریکا هیچ تمایلی ندارد اوضاع در منطقه خاورمیانه به سمت و سویی برود که این کشور نتواند هیچ تاثیری بر رویداد های آن داشته باشد.
با توجه به شرایط ژئو پولیتیک و همچنین ایدئولوژیک ایران که توانسته بسیاری از اهالی منطقه از افغانستان گرفته تا دریای مدیترانه و دریای سرخ و باب المندب را تحت تاثیر خود قرار دهد، امروزه ایران تاثیر گذارترین نقش را در خاورمیانه دارد و همه تلاش های آمریکا و متحدین اش در منطقه نتوانسته موقعیت میدانی ایران را تضعیف کند و به همین دلیل آنها نیاز دارند به نحو دیگری با ایران کنار بیایند.
در برخی شرایط هم آنها وجود گزینه های نظامی روی میز را مطرح می کردند و برخی تحت تاثیر این حرف آمریکایی ها به تکاپو می افتادند که مبادا آمریکا یا اسرائیل حمله کنند و ...
درگیری های اخیر بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها نشان داد وضعیت کاخ های شیشه ای متحدین آمریکا در منطقه به چه منوال است و می توان گفت فعلا همه شان متوجه شده اند که اگر بخواهند به ایران تعدی کنند چه در انتظارشان خواهد بود، تصور کنید فلسطینی ها با موشک های دست ساز خود چنین بلایی را سر اسرائیل آورده اند حالا اگر ایرانی ها جلو بیایند چه می شود.
در پایان به نظر می آید تا زمانی که آمریکایی ها واقعا تصمیم ندارند تحریم ها را رفع کنند و به تعهدات خود عمل کنند مذاکرات و گفتگو ها به هیچ نتیجه ای نخواهد رسید.