به گزارش اسپوتنیک به نقل از تسنیم، مهرزاد حمیدی، معاون وزارت آموزشوپرورش ایران گفت: بیشترین دانشآموزان چاق در تهران هستند و بیشترین لاغرها در سیستان و بلوچستان. بیشترین دانشآموزان خیلی لاغر در استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خراسان جنوبی و کرمان هستند چهار استانی که در دولت هم مورد توجه قرار دارند همچنین بیشترین دانش آموزان لاغر در استانهای هرمزگان، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان هستند.
حمیدی با اشاره به اینکه بیشترین دانشآموزان در وزن طبیعی در استانهای خراسان جنوبی، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان و چهارمحال و بختیاری قرار دارند، متذکر شد: استانهای کرمان، مازندران، تهران و بوشهر کمترین وضعیت را در تناسب وزن دارند. بیشترین دانش آموزان دارای اضافه وزن در شهر تهران هستند که مقام اول را دارد، این به دلیل کم تحرکی و زندگی آپارتمان نشینی است. همچنین استانهای مازندران، گیلان و شهرستان های تهران در وضعیت چاقی رتبههای نخست را کسب کردهاند که خوزستان هم به این گروه وارد شده و باید تحقیق جداگانه ای انجام شود که چرا خوزستان در این وضعیت قرار دارد.
وی افزود: استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و چهارمحال و بختیاری کمترین سطح چاقی را در کشور دارند و باید از استانهای محروم به لحاظ تغذیه سالم حمایت شود همچنین طرح ملی سواد حرکتی را از سال آینده اجرا خواهیم کرد تا روند افزایش وزن متوقف شود.
حمیدی درباره سنجش BMI وکنترل وزن دانش آموزان اظهار کرد: در سنجش اولیه و ثانویه مجموعا 25 میلیون و 155 هزار و 357 بار BMI سنجش شد. 13 میلیون و 290 هزار دانشآموز سنجش اولیه شدند و 11 میلیون و 864 هزار نفر نیز سنجش ثانویه شدند،گزارش استانها و مدارس را به تفکیک در اختیار داریم. بر اساس اطلاعات به دست آمده در سنجش اولیه و ثانویه 3.01 درصد افزایش دانشآموزان در گروه وزن طبیعی را داشتیم همچنین دانشآموزان لاغر و خیلی لاغر از 6 درصد به 5.06 درصد کاهش داشتند، دانشآموزان دارای وزن طبیعی از 63.09 درصد به 66 درصد افزایش یافت.
معاون وزارت آموزشوپرورش ایران با اشاره به مقایسه سنجش اولیه و ثانویه بیان کرد: نتایج نشان میدهد در خصوص وزن طبیعی، دختران 8.20 درصد وزنشان طبیعیتر از پسران است البته تحرک دختران کمتر است بنابراین به این جمعبندی رسیدیم یا مادران و خانوادهها بیشتر مراقب آنها هستند یا اینکه با خوردن "هراسی" خود را کنترل میکنند، این هشداری نسبت به آینده است که با سیاستهای کلی جمعیت برای فرزندآوری ممکن است این دختران توان فرزندآوری را نداشته باشند!