هفته گذشته دو مناسبت مهم در زمینه میراث فرهنگی جهان و معماری در ایران پشت سر گذاشته شد روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی و روز معمار در ایران از این رو خبرگزاری اسپوتنیک با آقای دکتر محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به صورت لایو گفتگو کرد.
وی پیرامون حفاظت و مرمت میراث فرهنگی در ایران به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت: «در سالهای گذشته تلاش کردیم رویکرد میراث فرهنگی را به سمت مشارکت مردمی به پیش ببریم خوشبختانه اکنون سمن ها و انجمن های متعددی داریم که در زمینه حفاظت و مرمت آثار تاریخی به ما کمک می کنند اما همواره آرزو داشتیم که مردم به عنوان صاحبان اصلی آثار تاریخی و فرهنگی ایران در روند حفاظت و مرمت این آثار شریک شوند که خوشبختانه اکنون این مشارکت گسترش پیدا کرده و امروز بالغ بر پنج هزار اثر با سرمایه گذاری مردم گسترش پیدا کرده و بدون بودجه دولتی روند حفاظت و مرمت آنها انجام شده و حتی بسیاری از آنان اکنون در حال بهره برداری هستند و خوشبختانه اکنون بسیاری از شهرداری ها و ارگانهای دولتی ما نیز در روند حفاظت و مرمت مشارکت می‌کنند.
البته که برخی از آثار و محوطه‌ها مربوط به دولت هستند و تمام اقداماتی که برای حفاظت و مرمت آنها نیاز است توسط دولت باید انجام شود مانند تخت جمشید، میدان نقش جهان، کاخ گلستان یا موزه های مهم کشور».
معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مهمترین راهکار حفاظت و مرمت از میراث فرهنگی را مشارکت مردم و وجود اهمیت برای مردم نسبت به میراث فرهنگی دانست و تاکید کرد:«به همان نسبت که یزدی ها در روی زمین کیمیاگری می کنند و معماری های زیبایی را به وجود می‌آورند در زیرزمین نیز ساختاری بسیار خلاقانه از قناتها را دارند، یکی از قنات هایی که ما در فهرست جهانی قرار دادیم قنات زارچ در استان یزد است، این قنات بالغ بر ۸۳ کیلومتر طول دارد و از زیر شهر یزد به منطقه زارچ می‌رسد متاسفانه در طول زمان فاضلابهای شهری به قنات وصل شده بود و پس از ایجاد اهمیت میان مردم نسبت به این قنات این فاضلاب ها قطع شدند و اکنون می‌توانیم حدود ۷۰ درصد آب زلال از این قنات برداشت کنیم».
آقای دکتر محمدحسن طالبیان همکاری ایران با کشورهای خارجی در راستای حفاظت و مرمت میراث فرهنگی را به دو بخش همکاری در حوزه مرمت و حفاظت و همکاری در حوزه های باستان شناسی تقسیم کرد و اظهار داشت:«در حوزه مرمت و حفاظت هیچگونه سخت‌گیری در زمینه کمک خارجیان نداریم چرا که بخشی از آن تعهد آنها به حفاظت و مرمت آثار جهانی است برای مثال ایتالیایی‌ها در پاسارگاد حتی کمک به ایجاد آزمایشگاه و مطالعات کردند در دوره‌های اولیه مرمت، شیوه‌ها به صورت علمی نبود و متاسفانه برای حفاظت از سیمان در پاسارگاد استفاده شده بود و با کمک متخصصان ایتالیایی این سیمان ها برداشته شد و به محققان بومی آموزش داده شد تا آنها ادامه روند مرمت و حفاظت را انجام دهند، برای مثال یکی از اقداماتی که اکنون ما از کمک ایتالیایی ها بهره گرفتیم در مرمت آنیستولوزی است، نیازمند ملاتی بودیم که به شدت سازگار باشد و نیاز داشتیم ملات مانند سنگ که اکثراً از جنس آهک هستند آهکی باشد خوشبختانه تجربیات زیادی در دنیا بود و ایتالیایی ها در این زمینه تجربه ای را داشتند که برای تخت جمشید با آزمایش‌های مختلفی ملات به وجود آمد و اکنون از این ملات بهره گیری می شود.
در حوزه باستان شناسی فراز و نشیب های فراوانی داریم، گروه‌هایی بودند که به ارتقاء دانش میدانی ما کمک کردند و برخی از آنان ادامه دار شدند مانند هیئت های ایتالیایی و آلمانی اما برخی متاسفانه موثر نبودند و حضورشان ضعیف شد.
در حوزه باستان شناسی مهم است که اطلاعات به موقع منتشر شود و تمام اموال فرهنگی و تاریخی در موزه ها حفاظت شود و مردم از این فعالیت ها بهره گیری کنند البته در شرایط فعلی کرونا متاسفانه همکاری با خارجی ها متوقف شد».
