به گزارش اسپوتنیک - شرکت مایکروسافت و آزمایشگاه رباتیک بانک معروف روسی به نام مجموعه ازسبر بانک، به موفقیتی در زمینه ساخت ربات دست یافتند. این پروژه با همکاری جوان ایرانی ساکن در روسیه به نام سید حسن ذبیحی‌فر انجام پذیرفته است. این جوان ایرانی دانش آموخته دانشگاه بااومان مسکو است و توانسته است پس از اتمام تحصیل و دفاع در مقطع دکتری در قسمت رباتیک مجموعه اسبر فعالیت کند.
مصاحبه گزارشگر اسپوتنیک را با این جوان ایرانی می خوانیم:
اسپوتنیک: چرا شما تحصیل در روسیه را انتخاب کردید؟
من به راهنمایی یکی از دوستانم که قبل از من برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری به شهر سن پترزبورگ آمده بود، کشور روسیه را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم. همچنین با توجه به روابط مناسب بین دولت های ایران و روسیه نسبت به کشورهای غربی این کشور را برای فعالیت های علمی خود برگزیدم.
اسپوتنیک: آیا سازگاری با زندگی در روسیه برای شما دشوار بود؟
تا حدودی بله. در مقایسه با ایران، هم آب و هوا و هم برخی خورده فرهنگ های کشور روسیه تفاوت هایی داشت که به مرور توانستم با آنها کنار بیایم. البته میتوان گفت که هوای سرد مسکو هیچ وقت قابل کنار آمدن نیست.
اسپوتنیک: چه دستاوردها یا مهارت های شما تا بحال مورد توجه قرار گرفته است؟
پروژه پایان نامه دکتری من موضوع جدیدی در دانشکده مکاترونیک و روباتیک دانشگاه بااومان بود که مورد توجه اساتید قرار گرفت و 4 مقاله کنفرانسی و دو مقاله واک (مجلات معتبر روسی) و دو مقاله ISI از نتایج انجام این پروژه منتشر شده است. این پروژه در زمینه استفاده از شبکه عصبی تطبیقی برای کنترل روبات هایی بود که اطلاعات دقیقی از سیستم دینامیکی آن وجود ندارد و یا اینکه مدل سازی آن به صورت دقیق ممکن نیست.
اسپوتنیک: چگونه پیشنهاد کار در اسبربانک روسیه را دریافت کردید؟
من در یک سمینار در دانشگاه اسکولتک با مدیر بخش روباتیک مجموعه اسبر (اسبربانک سابق) آشنا شدم و در مورد فرصت های شغلی سوال کردم. ایشان از من خواستند که رزومه خودم رو برای او بفرستم. پس از یک روز، با من تماس گرفته و قرار مصاحبه گذاشته شد. بعد از انجام یک پروژه کوچک به عنوان تست، وارد مجموعه شدم و فعالیت خودم را شروع کردم.
اسپوتنیک: در مورد مدل های ربات هایی که در اسبربانک ایجاد می کنید برای ما بگویید: ویژگی های کلی آن و عملکرد نهایی برای خدمت به مردم چیست؟
در مجموعه اسبر، روبات های زیادی در حوزه های مختلف در حال تحقیق و توسعه می باشند که از جمله آنها روبات ضدعفونی کننده اتوماتیک برای محیط های بیمارستانی یا دفاتر کار می باشد که با اشعه ماوراء بنفش این کار را انجام می دهد. همچنین روبات کوین بوت Coinbot که با همکاری بخش تحقیقاتی شرکت مایکروسافت ساخته و ثبت اختراع شد. این روبات در مرکز دسته بندی (سورتینگ) سکه ها در بانک استفاده می شود و یکی از کارهای پرزحمت و سخت که قبلا توسط کارگران انجام می شد را انجام خواهد داد و به سلامتی کارگران کمک می کند. روبات روپ (РУП) در بخش دسته بندی (سورتینگ) اسکناس مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند از خطای انسانی در مراکز سورتینگ اسکناس جلوگیری کند. همچنبن پروژه یلنا به صورت یک آواتار به عنوان یک راهنمای تصویری عمل می کند و میتواند متن را به گفتار با حرکات طبیعی لب و دهان و حرکات دست و صورت تبدیل کند. روبات پیک (Курьер) هم می تواند برای تحویل مدارک یا کالاهای مختلف در داخل یا بیرون ساختمان مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین روبات هایی برای خدمت رسانی در رستوران ها و کافی شاپ ها در حال توسعه هستند.
Посмотреть эту публикацию в Instagram
اسپوتنیک: درخشان ترین نمونه ربات هایی که ارائه دادید چیست؟ ساخت چنین رباتی چه مدت طول می کشد؟
روبات کوین بوت یکی از پروژه های دانش بنیان است که با استفاده از الگوریتم یادگیری تقویتی برنامه ریزی شده و مقدمه ای برای طراحی روبات های هوشمند و به عنوان یکی از کاربردهای هوش مصنوعی در روباتیک است. این پروژه حدود یک سال زمان برد و دو تیم تحقیقاتی از آزمایشگاه روباتیک اسبر و بخش تحقیقات شرکت مایکروسافت در آن شرکت داشتند.
اسپوتنیک: شما در پروژه چه نوع ربات هایی ساختید ، آنها چه خدماتی را به مردم ارائه می دهند؟
بیشتر کارهای تحقیقاتی من در موضوع هوشمند سازی روبات ها در زمینه بینایی ماشین، تشخیص اشیاء، مکان یابی آنها و نحوه گرفتن و جابجا کردنشان است که در آینده نزدیک در روبات های خدمتکار در خانه ها، رستوران ها و همچنین در صنعت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. درواقع، توسعه روبات های بازو با استفاده از هوش مصنوعی و الگوریتم های یادگیری تقویتی باعث به وجود آمدن بستری برای یادگیری روبات ها می شود به طوری که در آینده بتوانند بسیاری از عملکردهای انسانی را یاد گرفته و انجام بدهند.
اسپوتنیک: به نظر شما ، در ایران در زمینه رباتیک چه کمبودها و مشکلاتی وجود دارد و یا چه مهارت هایی باید توسعه یابد تا مانند مجموعه اسبر قوی کار کند؟ چه مهارت ها یا دانش هایی برای این کار لازم است؟
در سالهای اخیر در ایران نیز پیشرفت های خوبی در زمینه روباتیک داشته ایم ولی یکی از مشکلات اصلی در این زمینه، تامین قطعات و حتی تهیه پلتفرم های روبات های تحقیقاتی می باشد. همچنین، تحریم های ظالمانه که موجب بلوکه شدن دارایی های ایران در کشورهای دیگر شده است و کمبود بودجه ناشی از آن، شرایط را برای خرید اقلام مورد نیاز برای پیشرفت در روباتیک سخت کرده است. البته نگاه بلند مدت به حوزه روباتیک، باعث تجمیع سرمایه و صرف انرژی در این زمینه خواهد بود که لازمه آن شناخت درست و صحیح این شاخه از علم است. امروزه توسعه هوش مصنوعی در همه شاخه های علم و به خصوص در علم روباتیک سرعت گرفته است و به زودی شاهد روبات های هوشمند و یادگیرنده خواهیم بود.
اسپوتنیک: همه گیری ویروس کرونا چگونه بر روی کار شما تاثیر گذاشته است؟ چه تلاشی در این زمینه کردید؟ سخت ترین قسمت چه بوده است؟
با شیوع ویروس کرونا، کار ما نیز مانند خیلی از کارهای دیگر به صورت دورکاری ادامه پیدا کرد و تا حدی به علت عدم دسترسی به سخت افزارهای موجود در آزمایشگاه، با مشکلاتی مواجه شدیم اما با اینحال در این مدت سعی بر این بود که پروژه های تحقیقاتی ادامه پیدا کنند تا کار متوقف نشود. در مجموعه اسبر، بعد از دوره پیک شیوع بیماری، از همه کارکنان هر 10 روز یک بار به صورت رایگان تست کرونا گرفته می شود تا کسانی که در مجموعه حضور پیدا می کنند از سلامت کامل برخوردار باشند.
اسپوتنیک: چه برنامه ای برای آینده خود دارید؟
باتوجه به سرعت تحولات در دنیا واقعا پیش بینی آینده کاری در این رشته سخت هست. اما توسعه هوش مصنوعی در روباتیک و گسترش فعالیت های علمی و تحقیقاتی با مراکز علمی و همچنین تدریس علوم و متدهای جدید در دانشگاه ها از برنامه های آینده من هستند.
به نظر من کشورها و شرکتهایی موفق هستند که امروز برای 20 یا 30 سال آینده برنامه ریزی و سرمایه گذاری می کنند. اگر بعد از اینکه دنیا به یک نقطه ای رسید ما هم بخواهیم به همان نقطه برسیم، قطعا همیشه عقب خواهیم ماند، اما اگر از الآن به جایی فکر کنیم که هنوز کسی به آن دست نیافته است و حتی شاید کمی عجیب به نظر برسد، میتوان اطمینان داشت که زودتر از دیگران آن قله را فتح خواهیم کرد. ما در آزمایشگاه روباتیک اسبر، در بخش تحقیقاتی سعی داریم به پله هایی فکر کنیم که هنوز شاید بعید به نظر برسند، تا بتوانیم جزء اولین ها باشیم.
