به گزارش اسپوتنیک به نقل از مجله Science، دانشمندان با تدوین مدلی از مریخ بر اساس داده های مریخ نوردها و فضاپیماها به این نتیجه رسیدند که بیشتر آب این سیاره ممکن است به حالت سخت باقی مانده باشد.
این مدل توانست تخمین بزند که چقدر مایع در مریخ در مرحله اولیه وجود این سیاره وجود داشته است و در طول زمان چه میزان از آن از دست رفته است. یکی از راه‌های تخمین میزان آب، تجزیه و تحلیل سطوح هیدروژن در جو و سنگ های مریخ است.
در این مطالعه آمده است که هر اتم هیدروژن حاوی یک پروتون است. با این حال، برخی از اتم ها دارای یک نوترون اضافی هستند که یک ایزوتوپ معروف به دوتریم را تشکیل می‌دهد. معمولاً هیدروژن سبک تر به دلیل گرانش کم سیاره به سمت فضا ناپدید می‌شود، در حالی که دوتریم سنگین تر باقی می‌ماند. دانشمندان با مقایسه محتوای هیدروژن و دوتریم توانستند میزان هیدروژن معمولی را که مریخ ممکن است در طول زمان از دست داده باشد بدست بیاورند و راز ناپدید شدن آب در سطح این سیاره را توضیح دهند.
معلوم شد که بین ۴٫۱ تا ۳٫۷ میلیارد سال پیش، حجم آب در این سیاره سرخ حدود ۴۰ تا ۹۵ درصد کاهش یافته است. بخش قابل توجهی، ۳۰ تا ۹۰ درصد، در طول هیدراتاسیون توسط مواد معدنی جذب شده است.
اوا شلر، نویسنده اصلی این مقاله و متخصص موسسه فناوری کالیفرنیا در این خصوص بیان داشت: مریخ حدود سه میلیارد سال پیش- همانطور که امروز ما آنرا می‌شناسیم - تبدیل به یک سیاره خشک شده است.
در عین حال نمی توان مایعات جمع شده به حالت سخت در مریخ را به راحتی استخراج و استفاده نمود. شلر افزود: برای بدست آوردن مقدار آب مورد نیاز بالاجبار مقدار زیادی سنگ باید گرم شوند.
