خبرگزاری اسپوتنیک به نقل از نشریه "وینر زایتونگ" چاپ اطریش می نویسد: هنگامی که در ۱۱ اوت سال گذشته، در گرما گرم بیماری همه گیر، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اولین کسی بود که تولید واکسن را اعلام کرد، این خبر با شک و تردید شدید در درجه اول در غرب روبرو شد.
گویا روش ثبت نام خیلی سریع انجام شد تا در مورد قابلیت اطمینان واکسن صحبت شود و اعتماد غرب (و نه تنها در آنجا) به سیستم غیر شفاف روسیه بسیار پایین بود، درست است که این واکسن در موسسه دارای شهرت جهانی گامالیا در مسکو ساخته شده است که می تواند اعتبار دارو را تقویت کند.
همچنین این امر با استهزا پذیرفته شده بود که به این واکسن نام پر سر و صدای اولین ماهواره فضایی شوروی داده شده است، که در دهه ۱۹۵۰ شکاف فناوری بین ایالات متحده و اتحاد شوروی در فضا را برجسته کرد.
سرعت ثبت واکسن و نام "اسپوتنیک" همه اینها نشان دهنده تمایل روسیه برای پیشی گرفتن از رقبای غربی در زمینه های فنی و علمی است. این آرزوی بلندپروازانه در دوران اتحاد شوروی نیز مشاهده می شد، زمانی که در شعار "به آمریكا نزدیک شویم و از آن سبقت بگیریم!" مطرح گردید.
تزارهای اصلاح طلب پیتر بزرگ و الکساندر دوم نیز تلاش کردند تا روسیه کشاورزی را به سطح تمدن اروپا برسانند. در دوران دیکتاتوری جوزف استالین موفقیت هایی حاصل شد.
زمانی هلموت اشمیت صدراعظم پیشین آلمان با تحقیر اتحاد شوروی را "ولتای علیا دارای موشک" خواند. اما کشور جانشین اتحاد شوروی چنان شگفتی های زیادی را در جهان ایجاد می کند که نمی توان از آن چشم پوشی کرد و نه تنها در زمینه تسلیحاتی، جایی که رئیس جمهور پوتین گاه به گاه سلاح های جدید پیشرفته ای مانند موشک های هایپرسونیک را رونمایی می کند، بلکه همچنین در زمینه های دیگر از جمله دارو این کار را می کند.
هنگامی که جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، هفته گذشته هنگام بازدید از مسکو به روسیه در مورد تولید موفقیت آمیز این واکسن تبریک گفت، ویدئویی توسط وزارت امور خارجه روسیه منتشر شد که در آن الکسی ناوالنی در ماه اوت با طعم اظهار داشت که رونمایی اسپوتنیک وی توسط کرملین نمی تواند چیزی جز خنده را بوجود بیاورد. همانطور که اکنون می دانیم، اسپوتنیک وی نه تنها باعث پاسخ مثبت در جهان شده است، بلکه ممکن است در اروپا که در تهیه سایر داروهای ضد کرونا در آن با مشکل روبرو است نیز مورد استفاده قرار گیرد.
علم بیشتر ایدئولوژی زدایی شده استگرهارد منگوت دانشمند علوم سیاسی در مصاحبه با روزنامه وینر زایتونگ گفت: در واقع، روسیه به طور مداوم موفقیت های جهانی در علوم طبیعی را نشان می دهد. این امر فقط به این دلیل نیست که روسیه توجه ویژه ای به توسعه انواع جدید سلاح می دهد. میراث اتحاد شوروی، که در آن مارکسیسم بر اساس اعتقاد به پیشرفت و اولویت علوم طبیعی، یک آموزه دولتی بود، نیز تأثیر می گذارد. حتی لنین شعار تکنوکراتیک "کمونیسم یعنی حکومت شوروی به علاوه برق رسانی سراسر کشور" را اعلام کرد. جانشین وی، استالین، صنعتی سازی را با روش های سخت پیاده کرد. از آن زمان، گرایش به علوم طبیعی در محیط دانشگاهی در روسیه وجود دارد.
علاوه بر این، علوم طبیعی تا حد زیادی از نظارت ایدئولوژیک فارغ بودند، به استثنای ژنتیک، که در دوران استالین رنج می برد. "سرمایه گذاری ها از سر گرفته شده است".
پس از فروپاشی اتحاد شوروی، حمایت دولت از مراکز علمی به میزان قابل توجهی کاهش یافت. منگوت کارشناس در امور روسیه می گوید: "بسیاری از دانشمندان با استعداد یا مهاجرت کرده اند و یا در رشته هایی که با علم ارتباط ندارند کار می کنند." اما در دوران پوتین، در زمان بهبود اقتصادی در دهه ۲۰۰۰، اوضاع تغییر کرد."
سرمایه گذاری در علم افزایش یافته است. دانشمندان جوان با استعداد اکنون در آنجا کار می کنند. در حقیقت، تفاوت زیادی بین تحقیقات غربی و روسی در علوم طبیعی وجود ندارد.
به گفته منگوت، روسیه همچنین در زمینه معرفی تحولات علمی در صنعت فعالتر شده است. غرب با پول و اعتبار به خود جلب می کنددر هشت - ده سال گذشته بسیاری از دانشمندان جوان از روسیه مهاجرت کرده اند. چرا؟
منگوت معتقد است که دلیل آن محدود شدن حقوق سیاسی و اجتماعی است. اما، وی خاطرنشان كرد:، باید گفت كه آمریكا افراد با تحصیلات و استعداد بالایی را جذب می كند، به عنوان مثال در بخش IT، با دستمزد خوب و (حداقل در كالیفرنیا) با آب و هوای مطبوع و گرم تری و همچنین با یک موقعیت معتبر و چشم انداز دانستن اینکه شما به چیزی رسیده اید. جایی که دولت در امور مداخله می کند در روسیه اوضاع در علوم انسانی و علوم اجتماعی متفاوت است.
منگوت می گوید: "در اینجا به وضوح دیده می شود که دانشمندان علوم سیاسی و جامعه شناسان روسی از ادبیات تخصصی غربی کم می گیرند. آنها معتقدند که می توانند پیشرفت های غربی را کاملاً کنار بگذارند ... بسیاری از دانشجویان تحصیلات دکترای من فاقد دانش اساسی اصول و روش هستند. حجم تدریس آنها در دانشگاه های روسیه بسیار اندک است. درباره ریاضیدانان، فیزیکدانان یا شیمی دانان روسی نمی توانم به طور قطعی چنین چیزی را بگویم.
