به گزارش اسپوتنیک،اگنس ون درمول، سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه روز 11 ماه فوریه (پنجشنبه) در رابطه با خبر منتشره مربوط به آغاز تولید فلز اورانیوم در تأسیسات اصفهان، از ایران خواست که از هرگونه اقدامی که میتواند باعث بدتر شدن اوضاع پیرامون برجام شود، اجتناب کند.
سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در خصوص اقدامات هستهای اخیر ایران گفت:«بهمنظور حفظ فضای سیاسی برای یافتن راهکاری از طریق مذاکره، ما از ایران میخواهیم که از اتخاذ هرگونه اقدام تازهای که میتواند به بدتر شدن اوضاع توافق هستهای منجر شود، بپرهیزد.
فرانسه از آمادگی دولت جدید آمریکا جهت بازگشت به برخورد دیپلماتیک نسبت به پرونده هسته ای ایران استقبال می کند. فرانسه در تماس نزدیک با دیگر اعضای برجام است و با آمریکا برای رسیدن به این هدف همکاری می کند».
مطابق با گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران روز 8 فوریه تولید فلز اورانیوم را به اندازه کم پس از نصب تجهیزات جدید در کارخانه اصفهان آغاز کرد.
شورایعالی امنیت ملی ایران روز چهارشنبه 18 اردیبهشت 1398 در واکنش به کوتاهی کشورهای اروپایی در اجرای این وعدهها و تعهدات، در بیانیهای اعلام کرد جمهوری اسلامی ایران در راستای صیانت از امنیت و منافع ملی و حقوق تصریحشده خود مندرج در بندهای 26 و 36 برجام، برخی اقدامات خود ذیل برجام را متوقف خواهد کرد.
بر اساس ماده ششم طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریمها»، دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است بر اساس بندهای 36 و 37 برجام، ظرف مدت 2 ماه از تصویب این قانون، دسترسی های نظارتی فراتر از پروتکل الحاقی بر اساس برجام را متوقف کند.
توافق هستهای ایران و قدرت های بزرگ جهان که به آن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هم گفته میشود، سال 2015 میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 متشکل از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین، پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان منعقد شد. برپایه این توافق، در برابر محدود شدن برنامه هستهای ایران، تحریمهای اعمال شده علیه این کشور لغو یا تعلیق شد.
هشتم ماه مه سال 2018 ، دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا اعلام کرد که از برجام خارج می شود و نه فقط تحریم های قبلی را باز می گرداند بلکه تحریم های جدید علیه تهران را نیز اعمال خواهد کرد و به دنبال آن تحریم های واشنگتن علیه ایران احیا و تشدید شدند. آمریکا تلاش می کند دیگر کشورها نیز ایران را تحریم کنند.
قطعنامه 2231 ، تصویب شده در سال 2015 ، شامل مکانیزمی برای تجدید خودکار تحریم های سازمان ملل علیه ایران در صورت عدم انجام تعهدات این کشور طبق برجام است. این مکانیسم از سال 2015 به مدت 10 سال اعتبار دارد. این قطعنامه پیش بینی می کند که اگر در این دوره هرگونه تخلف جدی از طرف ایران صورت بگیرد، کشور تنها در صورت تصویب قطعنامه مربوطه در شورای امنیت سازمان ملل قادر به جلوگیری از تمدید تحریم ها خواهد بود.