اسپوتنیک به نقل از فوربس: آمریکا جنگ با روسیه را مستثنی نمی داند. همانطور که تایمز اخیراً گزارش داد، در ژوئن سال 2020 ، ایالات متحده یک سیستم موشکی ضد هوایی متحرک Pantsir-C1 (طبقه بندی ناتو SA-22 Greyhound ترجمه شده به فارسی - سگ تازی) را از لیبی بیرون برد. این سامانه برای شناسایی و از بین بردن اهداف در هوا در ارتفاع متوسط طراحی شده است.
دولت توافق ملی لیبی این سیستم را از شبه نظامیان ارتش ملی لیبی خلیفه حفتر گرفت، که یک ماه قبل پایگاه هوایی الوطیه را تخلیه کرده بودند. مبارزان سرحال دولت توافق ملی با خوشحالی غنیمت خود را در خیابانهای طرابلس حمل می کردند.
با این حال، قرار نبود که این "دستاورد" در دست آنها باقی بماند. در یک عملیات مخفی ، یک هواپیمای حمل و نقل C-17 Globemaster نیروی هوایی ایالات متحده یک سیستم دفاعی هوایی بسیار دقیق را از لیبی به پایگاه نیروی هوایی Ramstein در آلمان منتقل کرد. محل فعلی آن مشخص نیست.
مقاله تایمز این اقدامات را چنین توضیح می دهد: "این عملیات از ترس اینکه سلاح پانتسیر- اس 1 قادر به سرنگونی هواپیماهای غیرنظامی به دست شبه نظامیان یا قاچاقچیان اسلحه بیفتد. لیبی کشوری در آفریقای شمالی است که در آن جنگ شعله ور است.
واشنگتن همچنین علاقه مند به تهیه "پانتسیر- اس1 بود. اگرچه این سلاح یک نسخه صادراتی است و بنابراین، در مقایسه با پانتسیرهایی که در خدمت ارتش روسیه است ، از قابلیت های محدودتری برخوردار است ، اما مطالعه آن می تواند مزایای زیادی داشته باشد. ایالات متحده ممکن است نیاز به نابودی سالح مشابه در جنگ داشته باشد. این مجتمع ها هم اینک در سوریه مستقر شده اند (ایران هزینه استقرار آنها را پرداخت كرده است). این خطر وجود دارد که این سامانه به دست واحدهای مستقل از دولت و یا یک سازمان تروریستی بیفتد.
عملیات در ژوئن سال 2020 تنها نمونه در نوع خود نیست که پایان آن پیروزمند است.
در سال 1994، یک مأموریت مخفی دو ساله با موفقیت به پایان رسید و طی آن پنتاگون به طور فعال در تلاش بود تا اس- 300 را برای مطالعه دقیق تر به دست آورد. اداره اطلاعات نظامی پنتاگون از جمهوری سابق شوروی بلاروس (رهبر این جمهوری در آن زمان استانیسلاو شوشکوویچ بود) اجزای سامانه موشکی ضد هوایی اس - 300 را خریداری کرد - پیشرفته ترین سامانه در زرادخانه مسکو در آن زمان - و آن را توسط هواپیمای ترابری An-124 به مرکز اطلاعات فضایی و موشکی وزارت کشور آمریکا در هانتسویل ، آلاباما منتقل کرد.
در ماه مه سال 2019 ، عکس ماهواره ای احتمالا از همان S-300 واقع در آمریکا 2019 ، در توییتر ظاهر شد و این تنها مورد نیست که ایالات متحده از جمهوری شوروی سابق یک سیستم تسلیحاتی پیشرفته را به دست می آورد.
در سال 1997 ، واشنگتن نگران بود که مولداوی که در وضعیت مالی ناامیدکننده ای قرار گرفته بود، ممکن است یک گروه کامل از جنگنده های مهیب MiG-29 خود را به ایران بفروشد. تصمیم گرفته شد که آمریکا آنها را بخرد.
کلا، ایالات متحده 21 فروند هواپیمای میگ 29 را از مولداوی خریداری کرد - شش مدل استاندارد A ، یک مدل B و 14 مدل C که توانایی حمل سلاح هسته ای را دارند. اجزای هواپیماها از هم جدا شده و توسط هواپیمای ترابری C-17 از مولداوی به دیتون ، اوهایو منتقل شد.
واشنگتن با خرید میگ های مولداوی، نه تنها ایران را از فرصت پر کردن ناوگان جنگنده های خود محروم کرد ، بلکه فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه دقیق سه نوع از یکی از جنگنده های پیشرفته روسی را به دست آورد.
موارد گذشته به وضوح نشان می دهد که دستیابی به Pantsir-C1 اصلا بی نظیر نیست. و بر اساس آنها می توان قضاوت کرد که ارتشیان آمریکا احتمالاً هم اینک تا آخرین پیچ این سیستم موشکی را دقیقا بررسی کرده اند، برای درک بهتر توانایی های آن و مهمتر از همه ، برای یافتن نقاط ضعف آن، و بنابراین برای درک بهترین روش استفاده از آنها.
