به گزارش اسپوتنیک به نقل از مدینس رو، رژیم کتو در دهه 1920 برای درمان صرع ایجاد شد اما بعداً از آن علیه چاقی استفاده شد. این رژیم غذایی بر اساس غذاهای سرشار از چربی و پروتئین است و میزان کربوهیدرات ها به شدت کاهش می یابد به طوری که می توان آنها را روزانه بیش از 40 گرم مصرف کرد. در عین حال ، 70-60٪ کالری از چربی و 30-20٪ از پروتئین تأمین می شود. هدف از رژیم کتوژنیک تغییر بدن برای دریافت انرژی از این مواد مغذی است نه گلوکز.
برخی از متخصصان خاطرنشان می کنند که رژیم کتوژنیک نامتعادل است ، بنابراین می تواند به سلامتی آسیب برساند و همچنین مصرف آن را برای افرادی که دارای اختلالات متابولیکی، سیستم غدد درون ریز ، دستگاه گوارش و نقرس هستند ، توصیه نمی کنند.
رژیم کتو هیچ ضرری ندارد ، فقط این است که همه سلول ها فقط از چربی ها تغذیه نمی کنند. این متخصص تغذیه اعلام نمود که برخی از سلول ها منحصراً از گلوکز تغذیه می کنند، اما از طریق گلوکونئوژنز در بدن به مقدار کافی در بدن تولید می شود. تنها نکته این است که اگر دستگاه گوارش فردی مشکلات زیادی داشته باشد، ورود به سیتم رژیم کتو دشوارتر و طولانی تر است.
هنگامی که غذای چرب و با کربوهیدرات بالا می خورید، بدن شما معمولا گلوکز تولید می کند. نتیجه اینکه چربی اضافی ذخیره می شود. به نوبه خود، این موضوع باعث افزایش وزن و بیماری هایی که همراه چربی و کربوهیدرات بالا است، می شود.
