اسپوتنیک: هفته نامه "له پوئن" فرانسه می پرسد که چرا نیروهای مسلح روسیه برای 10 سال از همه در این منطقه سبقت جسته است؟
این رسانه جواب مفصلی داده نوشت: ژوئن سال 2019 ، اوج رزمایش ناتو در قطب شمال تحت عنوان Arctic Challenge "چالش شمالگان". در فرودگاه بودو ، نروژ ، نزدیک مرز دایره قطب شمال ، دهها جنگنده نروژی ، آلمانی ، فرانسوی و آمریکایی با غرش کر کننده بر فراز مسافران غافل گیر شده یک هواپیمای کوچک پرواز می کنند. هواپیمایشان با آرامش منتظر نوبت خود برای گرفتن خط است.
هر روز جنگنده های ناتو به آسمان نروژ، سوئد و فنلاند بلند می شوند تا به نبردهای تیم آبی متحدان و تیم سرخ حریفان بپیوندند. این تمرینات جنگ سرد را بیاد می آورد، در آن درگیری روسیه و غرب شبیه سازی می شود که پس از حمله ولادیمیر پوتین به کریمه در سال 2014 امکان پذیر شده است.
در سال 2018 ، نروژ و ایسلند بزرگترین رزمایش ناتو Trident Juncture طی ده سال گذشته را برگزار کردند: 45 هزار نظامی از 31 کشور "سناریوی دفاع جمعی" را تمرین می کردند. در مورد روسیه باید گفت که در سال 2017 ، از 40 تا 70 هزار سرباز در تمرینات "غرب" شرکت کردند و تمرینات "شرق" در سال 2018 به بزرگترین در تاریخ این کشور تبدیل شد: 300 هزار سرباز ، 36 هزار دستگاه ماشین زرهی ، حدود 1 هزار هواپیما، 80 کشتی و همچنین یک عنصر قطب شمال قابل توجه در سناریوی رزمایش وجود داشت.
نماینده مقامات فرانسه به ما می گوید: اما جدا از تمرینات، تعداد نیروهای مستقر در منطقه اندک است. وی افزود: "قطب شمال تقریباً در انحصار روسیه باقی مانده است. شرایط سخت آب و هوایی یک مانع جدی است و تنها پول کافی نیست تا چتربازان را در آنجا مستقر کنیم یا پایگاه خود را مستقر نمایم."
میکاا مرید از انستیتوی مطالعات سیاستی پاریس می گوید: "فقط روسیه می تواند در سراسر منطقه قطب شمال فعالیت کند: در حال حاضر مسکو می تواند در 48 تا 72 ساعت در هر نقطه از قطب شمال نیرو پیاده و مستقر کند و قصد دارد این زمان را تا سال 2030 به 24 ساعت کاهش دهد."
این متخصص قطب شمال آمادگی استثنایی روسیه را خاطرنشان می کند: "بعضی از مناطق سرزمین اصلی سیبری سردتر از قطب شمال است، بنابراین آنها به آن عادت کرده اند. اگر شما نیروها و تجهیزات را در سیبری در -70 یا حتی -75 درجه سانتیگراد آزمایش می کنید، پس می توانید در قطب شمال در -30 یا -40 درجه سانتیگراد بدون هیچ مشکلی کار کنید." این را یک افسر فرانسوی که با انجام عملیات ویژه آشنا است تأیید می کند: "روسیه اخیراً موفق شد یک تیپ کامل را در دمای -30 درجه سانتیگراد به زمین پیاده کند." برای بقیه ارتش های جهان، این کاراکنون یک دستاورد دست نیافتنی است.
و این تنها برگ برنده روسیه نیست! به لطف 77 یخ شکن (شش تای آنها هسته ای هستند) مسکو می تواند ناوبری را در سراسر منطقه فراهم کند. تا سال 2030 ، این کشور بیش از 100 یخ شكن خواهد داشت، از جمله شناورهای كلاس جدید قطب شمال كه می توانند مسیر خود را از طریق یخ هایی به ضخامت 3 متر هموار كنند."
انتظار می رود غول های واقعی - یخ شکن های کلاس "رهبر" ، که باید موقعیت مسلط روسیه را تقویت کند، ظاهر شوند. به موازات این امر، کرملین در حال تأمین مالی پروژه ای برای یک سکوی شناور علمی قطب شمال است که می تواند در حکم یک مرکز نظامی ارزان قیمت در دریا باشد. همانطور که در وزارت دفاع روسیه می گویند، هزینه اینگونه پایگاه ها در حدود 100 میلیون یورو است که هشت برابر ارزان تر از یخ شکن است و امکان پذیرش هلی کوپتر را نیز خواهد داشت.
همه اینها به روسیه کمک می کند تا از دفاع از منطقه ای که "بالکن خود" می داند، اطمینان حاصل کند.
یک منبع فرانسوی اظهار نظر می کند: "رسماً، روسیه از عملیات آمریكا در آن سوی قطب شمال می ترسد، اما در واقع این مسکواست كه بیشترین فرصت ها را در آنجا دارد." این منبع یادآوری می کند که "بخشی از نیروی بازدارنده هسته ای روسیه در منطقه قطب شمال مستقر شده است." این مربوط به پایگاه زیردریایی در مورمانسک، نزدیک مرز نروژ و فنلاند است.
