افزون برآن، شخصیت های حقوقی نیز در لیست تحریمی جا گرفتند: 122 بانک و شرکت سرمایهگذاری، 84 کارخانه فناوری عالی و یا دفاعی، 85 سازمان مرتبط با صنایع نفت و گاز و انرژی، 21 شرکت حمل و نقل (عمدتا مرتبط با حمل ونقل در مسیر کریمه و یا تینچنکو)، 16 شرکت ساختمانی (از جمله پیمانکار ساخت پل بر تنگه کرچ) و 5 کارخانه تولید شراب کریمه.
شایان ذکر است که مسأله کریمه فقط یک بهانه بود که ولادیمیر پوتین به آن اشاره نمود. زاخاروف در ادامه افزود که تحریمها، بخشی از سیاست درازمدت بازدارندگی است و نه واکنش به « بهار کریمه».
در ادامه این نشست، به مسئله ادعای دخالت های سایبری ایران و روسیه در آمریکا پرداخته شد. به عنوان مثال آقای ایوان زاخاروف با اشاره به پایان یافتن انتخابات در امریکا و سو استفاده هر یک از کاندیداها درباره موضوع دخالت سایبری گفت: "همانطور که ما مشاهده می کنیم، انتخابات برگزار شد اما موضوع دخالت هکرهای خارجی در انتخابات از سوی هر دو نامزد برای اهداف خود بطور فعال مورد استفاده قرار گرفتند."
اقای ایوان زاخاروف، معاون بخش زبان های خارجی خبرگزاری اسپوتنیک در ادامه افزوند که اصل مهم سیاست رسانه ای اسپوتنیک- پیروی از حقایق است. در این رابطه اتهامات زیاد است اما ثبوت آنها وجود ندارد.
محمد موسی کاظمی، سردبیر تحلیلگر خبر در خبرگزاری ایرنا نیز در این نشست درباره رابطه روسیه و آمریکا گفت که پس از روی کار امدن ترامپ و اینکه امریکا به محض اینکه خود را از ساختارهای بین المللی کنار کشید، روسیه نیز در زمانی که امریکا خواستار تحریم تسلیحاتی علیه ایران بود، با قاطعیت در برابر این کشور ایستاد، به این پشتوانه نیز دیگر کشورها نیز از ایران حمایت کردند، و در نهایت امریکا نتوانست تحریم تسلیحاتی علیه ایران را در شورای امنیت به تصویب برساند.
در مورد بحث های رسانه ای نیز می توان گفت که رسانه های امریکا درباره ایران و روسیه نظرهای مختلف هستند، زیرا امریکا همانند چین دارای یک جبهه رسانه ای یکسان نیست. اما عقاید ترامپ بر رسانه های امریکا نیز تاثیر گذار بود و باعث این شد که رسانه های امریکا نیز گاها سیاست ضد روسی بگیرند.
در مورد ایران نیز مسئله ضد حقوق بشری در رسانه های امریکا مطرح می شد که تحت تاثیر سخنان رئیس جمهور است.