اسپوتنیک به نقل از روزنامه اسپانیایی ال پابلیکو می نویسد: این ممنوعیت در شرایط بدتر شدن روابط فرانسه و ترکیه اعمال شد. در نگاه اول، ممنوعیت "گرگهای خاکستری" در فرانسه انتقام شخصی رئیس جمهور فرانسه از همتای ترک خود که پاریس را به "تحریک" مسلمانان با کاریکاتور متهم کرد. اما همه چیز به این سادگی نیست.
بدتر شدن روابط پس از آنکه رجب طیب اردوغان در کنگره حزب عدالت و توسعه ترکیه (AKP) گفت که امانوئل ماکرون ، همتای فرانسوی وی نیاز به "درمان روانی" دارد، اوج گرفت. فرانسه گفت که اظهارات اردوغان "غیرقابل قبول" است و وزیر امور خارجه ژان ایو لودریان در 5 نوامبر در مصاحبه با رادیو اروپا 1 گفت که پاریس می تواند پیشنهادی را در مورد تحریم های مقامات ترکیه به شورای اروپا ارائه دهد. در پاسخ ، مولوت چاووش اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه اطمینان داد كه كشور وی به منع "گرگها" جواب قاطعی بدهد. یک روز بعد ، در آلمان ، نماینده حزب چپگرا در بوندستاگ ، Sevim Dagdelen ، خواستار آن شد که برلین ، به دنبال فرانسه، فدراسیون انجمن های ایده آلیست های دموکراتیک ترکیه (ADÜTDF) را منحل کند. وی ادعا کرد که "گرگهای خاکستری" در پشت این گروه پنهان شده اند. قبل از اختلاف بین ترکیه و فرانسه ، روزنامه نگاران ارمنی از حضور "گرگهای خاکستری" در جبهه قره باغ خبر دادند.
اخیراً "گرگهای خاکستری" دائماً در عناوین خبری به چشم می خورند. در همان زمان ، تقریباً هیچ کس نمی داند که آنها چه کسانی هستند. چه نوع افرادی در این سازمان گنجانده می شوند؟
توماس رامرستورفر اتریشی، نویسنده کتاب "گرگهای خاکستری: سازمان راستگرای افراطی ترک و نفوذ آن بر آلمان و ترکیه"،(منتشر شده در لیتوانی در سال 2018) به این سوال پاسخ داده است: "گرگهای خاکستری" یک جنبش راستگرای افراطی در ترکیه که هدفش ایجاد یک امپراطوری ترکی جدید است که تمام مردمان ترک زبان را متحد کند." او در مورد ممنوعیت فعالیت آنها در فرانسه تردید دارد، زیرا معتقد است که حضور "گرگ ها" در فرانسه "به اندازه آلمان و اتریش محسوس نیست". علاوه بر این ، "این ممنوعیت ممکن است منجر به ظهور سازمانهای مخفی ، حتی رادیکال تر، نزدیک به حزب عدالت و توسعه شود."
روابط نزدیک با اردوغان
این محقق توضیح می دهد: "در اروپا ، گرگهای خاکستری در فدراسیون ترکیه تشکیل شده اند ، که متشکل از سازمانهایی است که در فرانسه ، هلند ، بلژیک ، اتریش و سایر کشورها فعالیت می کنند، بزرگترین آنها در آلمان است. آنها به نوبه خود از "شعبه های محلی" تشکیل شده اند. به عنوان مثال ، در اتریش، حدود بیست شعبه وجود دارد. از طریق آنها اعضای جدید جذب می شوند، اعضای این شعبه ها به دو نوع تقسیم می شوند. از یک طرف ، این بچه ها و جوانانی از خانواده های مهاجر راستگرای افراطی از ترکیه هستند. و از طرف دیگر ، جوانان ترک زبان که در اروپا با نژادپرستی و حاشیه نشینی روبرو شدند. روند جذب جوانان در یک شعبه با تبلیغات "بسیار متنوعی" همراه است ، از "موسیقی در ژانرهای مختلف مانند "رپ" گرفته تا جلب آنها به "باندهای خیابانی و کلوپ های راک که با" گرگ های خاکستری" پیوند دارند. آنها همچنین توسط "تبلیغات اینترنتی و فیلم های تبلیغاتی ، که اغلب برای آنها سینماهای بزرگ اجاره می کنند" ، کشانده می شوند. همه اینها "نقش بسزایی" در کار جذب اعضای جدید دارد.
در ترکیه، گروه "گرگهای خاکستری" از حزب حرکت ملی حمایت می کند. این حزب در انتخابات ریاست جمهوری 2018 از اردوغان حمایت کرد. به برکت ائتلاف حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی ترکیه اردوغان در ان سال روی کار آمد.
به گفته رامرستورفر ، این ائتلاف احزاب را به "نزدیک سازی ایدئولوژیک" سوق داده است: "حزب جنبش ملی مذهبی تر شده و حزب عدالت و توسعه - ملی گرایانه تر. علاوه بر این، "گرگ های خاکستری" در نیروهای مسلح ترکیه ، به ویژه در واحدهای ویژه ضد تروریستی که علیه کردها می جنگند ، طرفداران زیادی دارند. به همه اینها باید گروه های مسلح نزدیک به حزب حرکت ملی که در سوریه فعالیت می کنند، تا حدودی در اتحاد با سلفی ها، اضافه شود. به گفته رامرستورسفر ، ممکن است فعالانی از میان "گرگها" در درگیری با ارمنستان در کنار آذربایجان بودند.
چرا اطلاعات کمی در باره "گرگهای خاکستری" در اروپا وجود دارد؟ آیا این به خاطر ترس ، فشار سیاسی یا جهل است؟ رامرستورفر چنین پاسخ می دهد: "همه در مورد آنها چیزهای متفاوتی می نویسند. در آلمان چیزهای کمی در باره آنها می نویسند، اما در اتریش رسانه های محافظه کار بیشتر از گرگهای خاکستری و اسلام گرایان می نویسند تا در مورد مبارزان راستگرای افراطی خود. اما در رسانه های لیبرال اوضاع متفاوت است: لیبرال ها نیرنگ های فعالان مهاجر را نادیده می گیرند و اما چیزهای منفی زیادی درباره "راستگرایان افراطی محلی" خود می نویسند. رامرستورفر در پایان گفت: "تا آنجا که من می دانم، در سایر کشورهای اروپایی، "گرگ ها" بزرگترین مشکل نیستند، البته به جز فرانسه."
