اسپوتنیک - علی اصغر خاجی، دستیار ارشد وزیر امور خارجه در امور ویژه سیاسی گفت که ایران از جامعه بین المللی دعوت می کند تا میزان کمک به سوریه را افزایش دهد و یک صندوق بین المللی برای بازسازی زیرساخت های سوریه که در طول جنگ تخریب شده است، ایجاد کند.
اکنون با وجود تحریم های مالی فعلی علیه سوریه، ابتکار عمل ایران در چه قالبی قابل اجرا است و چه کشوری می تواند به یک عضو فعال در این صندوق تبدیل شود؟
برای رسیدن به پاسخ این سوالات خبرنگار اسپوتنیک با سید هادی افقهی، کارشناس مسایل خاورمیانه و کشورهای عربی به گفتگو نشست.
قرار بر این بود که دو کنفرانس در خصوص سوریه تشکیل شود که یکی از این کنفرانس ها مربوط به بازگشت آورگان سوری به این کشور، روز گذشته برگزار شد. در این کنفرانس بخشی از صحبت ها به موضوع بازسازی سوریه اختصاص داده شد.
طبیعی است که دو کشور ایران و روسیه، هم در بازسازی و هم در سرمایه گذاری در سوریه جهت طرح های زیر ساختی، بخش منابع، بخش انرژی، نفت و گاز، مسائل خدماتی و همچنین بهداشتی و کشاورزی پیشتاز هستند.
ایران هم اکنون سرمایه گذاری هایی را در بخش پروژه بازسازی انجام داده و فعال است. روسیه نیز در برخی زمینه ها از مخصوصا در بعد نظامی و در ابعاد زیر ساختی مانند نفت و گاز و اورانیوم حضور دارند. اما برای اینکه هم حالت تضمینی و اینکه به روند بازسازی سرعت بخشیده شود، نیاز به یک فراخوان بین المللی بود. لذا هدف ایران از این فراخوان، نخست متوجه کشورهای دوست سوریه است.
اما مانعی که بر سر راه این فراخوان قراردارد، بحث آمریکا است که آیا تحریم هایی که آنها اعمال کرده اند، تحریم های قانونی است و یا تحریم های یکجانبه است. صد درصد هم قانون سزار و هم برخی از تحریم هایی که حتی کشورهای اروپایی به آن عمل می کنند، مصوب سازمان ملل و شورای امنیت نیست، به این معنی که یک تحریم یکجانبه است و هیچ وجاهت قانونی نیز ندارد. به همین دلیل هنگامی که یکی از تانکرهای نفتی غول پیکر ایران که در آبهای جبل الطارق با حمایت انگلستان توقیف شد، برخی کشورهای اروپایی حمایت کردن از این اقدام و اعلام کردند که سوریه از نظر ما تحریم است، اما ایران این موضوع را نپذیرفت و اعلام کرد که این تحریم ها مورد تایید سازمان ملل نیست و شما حق توقیف این کشتی را نداشتید. از اینرو ایران یک کشتی انگلیسی را در آبهای خلیج فارس را توقیف کرد و آنها مجبور به رفع توقیف کشتی ایران شدند و در نتیجه ایران نیز کشتی آنها را آزاد کرد.
حال ممکن است برخی از تحریم ها را سازمان ملل و شورای امنیت بنا به دلایلی رد کرده است که بسیار سبک هستند و اگر آنها را نادیده بگیریم، سایر تحریم هایی که اروپایی ها و آمریکاییها اعمال کردند، کاملا غیرقانونی هستند و ایران، روسیه، هند، چین و سایر کشورها می توانند این تحریم ها را نادیده بگیرند و در بازسازی سوریه بتوانند مشارکت داشته و سهیم باشند.
یک نکته هوشمندانه در اینجا قرار دارد. چرا از کشورهای حوزه خلیج فارس، امارات و بحرین بلافاصله در مرحله بازسازی در سوریه، سفارت های خود را بازگشایی کردند و مدعی هستند که در حال انجام مطالعات اولیه هستیم که در مرحله بازسازی سوریه مشارکت داشته باشیم. اما ما مطلع هستیم که امارات در حال عادی سازی روابط با اسرائیل است و رژیم صهیونیستی نیست در حال "نه جنگ و نه صلح" با سوریه است. آیا این اقدام موذیانه برای تنگ کردن عرصه بر روسیه و ایران نیست.
عمان نیز اعلام کرده که می خواهد به این کشورها بپیوندد. اما این روشن است که این کشورها زیر سلطه آمریکا هستند و آمریکا دشمن سوریه است. پس این کشورها مامور آمریکا هستند که با ورود به این موضوع، عرصه و رقابت را در مقابل نفوذ و حضور ایران و روسیه، تنگ کنند و ایران و روسیه را به حاشیه برانند.
این کشورهای حاشیه خلیج فارس که کشورهای پولداری هستند، می خواهند با ایران رقابت کنند. حتی ولیعهد عربستان به بشار اسد اعلام کرده که اگر روابط خودش با ایران و حزب الله را قطع کند، حاضر است تا 400 میلیارد دلار در سوریه سرمایه گذاری کرده و این کشور را بازسازی کند.
خوب این به معنای رقابت است و اینجا موضع سوریه بسیار موضع قاطعانه و منطقی است و گفته برای کمک و بازسازی در این کشور، هیچ پیش شرطی را چه از سوی کشورهای اروپایی و عربی نمی پذیریم و هر کشوری تصمیم به بازسازی سوریه دارد باید با شرایط ما منطبق باشد
