به گزارش اسپوتنیک به نقل از «نیچر»، لئوناردو تستی (Leonardo Testi)ستاره شناس رصدخانه جنوب اروپا در گارچینگ آلمان اظهارداشت اکنون که فسفین پیدا کردیم ، باید دریابیم که آیا این درست است که این نشانگر حیات است یا خیر.
چندی پیش، دانشمندان خبر دادند که با استفاده از آرایه بزرگ میلی متر آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک ماکسول در هاوایی، حدود ۵۵ کیلومتر بالاتر از سطح سیاره زهره، فسفین را در جو زهره پیدا کردند. داده‌های رادیویی نشان داد که نور در طول موج‌های میلی متری که با غلظت فسفین یعنی ۲۰ قسمت در میلیارد در جو مطابقت دارد، جذب می‌شود.
اخترزیست شناسان، فسفین(یک ترکیب سمی هیدروژن و فسفر) را بعنوان یک نشانه احتمالی برای زندگی در سایر سیارات نشانه گذاری کرده‌اند. جالب است بدانید فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می‌شود.
کلارا سوزا-سیلوا (Clara Sousa-Silva) اخترفیزیکدان مولکولی موسسه فناوری ماساچوست در کمبریج و یکی از نویسندگان «مطالعه تشخیص فسفین»، گفت:«خوشبختانه زندگی بی هوازی فسفین را کاملاً تولید می‌کند. اما این گاز باید در فضای سخت و اسیدی ونوس تجزیه شود».
این امر باعث شد محققان به این نتیجه برسند که باید مکانیزمی برای تأمین مجدد گاز وجود داشته باشد که به تولید بیولوژیکی یا فرآیند شیمیایی ناشناخته اشاره دارد که دانشمندان هنوز نمی‌توانند توضیح دهند. محققان به طور آزمایشی پیشنهاد داده‌اند که در منطقه‌ای از جو که فسفین یافت شده است - به دور از فشارهای خرد کننده و دمای سوزان سطح سیاره - برخی از میکروب‌های موجود در هوا می‌توانند زنده بمانند.
مشاهدات در امواج فروسرخ و سایر طیف‌ها دانشمندان را قادر می‌سازد تا به دنبال سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین باشند و راهی برای تأیید وجود آن پیدا کنند. آنها همچنین می‌توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و چگونگی تغییر سطح آن در روزها و هفته‌ها ارائه دهند. دیتمن و دیگر محققان امیدوار بودند که در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۰ زهره را مشاهده کنند، اما بیماری همه گیر ویروس کرونا باعث شد این کار به تعویق بیفتد.
ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت‌هایی برای بررسی سیاره زهره هستند که می‌توانند داده‌های مفیدی درباره احتمال سکونت این سیاره را ارائه دهند یا حتی به طور مستقیم علائم حیات را جستجو کنند.
