چند روز است جنگ در قره باغ مجددا شعله ور شده و آذربایجان با تصور اینکه می تواند زمین های خود را پس بگیرد تلاش دارد با نیروی نظامی خود در مناطق اشغالی پیش برود.
شاید ماجرا بسیار پیچیده به نظر آید اما قطعا طرفین ماجرا باید متوجه باشند که امکان ندارد هیچ کدام از طرفین بتواند از راه نظامی به این ماجرا فیصله دهند و ادامه این جنگ می تواند پای کشورهای دیگر را به ماجرا باز کند که همه معادلات را به هم می ریزد.
در حالی که بحث شاید فیما بین ارمنستان و آذربایجان در مورد محدوده های مرزی فیما بین است ولی ورود کشورهای دیگر و سوء استفاده آنها از ماجرا می تواند منطقه قره باغ را به سمت و سوی شرایط لیبی یا یمن بکشاند.
قطعا با پیشروی بیشتر آذربایجان ارمنی ها برای دفاع از مناطق خود جانفشانی بیشتری به خرج می دهند و با کشته شدن تعداد بیشتری مسیحی ارتودوکس ارمنی احساسات دیگر مسیحیان ارتودوکس تحریک می شود.
امری که قطعی می باشد و باید متوجه آن بود این است که نه اسرائیلی ها عاشق آذری ها هستند و نه تکفیری ها، هر دو اینها می خواهند سر به تن شیعیان آذری نباشد.
فقط چون منافع آنها ایجاب می کند برای خود در این مناطق بتوانند پایگاه ایجاد کنند به حمایت از آذربایجان پرداخته اند و بعدها قطعا آذربایجانی ها با حضور اینها در کشور خود مشکل پیدا خواهند کرد.
امری که بدیهی است ایران به هیچ وجه حضور این نیروها در کنار مرزهای خود را بر نخواهد تابید و قطعا اگر احساس خطر کند ممکن است برای حفظ منافع ملی خود به هر نحوی شده به ماجرا ورود کند.
همین امر در مورد روسیه نیز صدق می کند.
قطعا روسیه نیز وجود پایگاه های نظامی و اطلاعاتی آمریکا در آذربایجان را بر نخواهد تابید و در صورتی که ببیند آمریکایی ها تلاش دارند آذربایجان را مجاب کنند که به آنها پایگاه نظامی و یا اطلاعاتی بدهد، حتی اگر بنا باشد این پایگاه ها بر علیه ایران باشند، باز هم روسیه با حضور آمریکایی ها در حیاط خلوت پشتی خود مقابله خواهد کرد.
همین امر در مورد اروپایی ها و ترکیه نیز صدق می کند.
امروزه مشاهده می کنیم که ترکیه وارد درگیری های مختلف در مناطق مختلف جهان شده و از سویی با اروپایی ها درگیر است و از سویی با برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس.
بدیهی است همانگونه که برای مسلمانان سلامتی و حق و حقوق مسلمانان آذری مانند مسلمانان فلسطینی اهمیت دارد و همه آرزو دارند سرزمین های اسلامی از قره باغ گرفته تا جولان و فلسطین آزاد شوند برای مسیحی های غربی هم سلامتی مسیحیان شرق بسیار مهم است و امروزه مشاهده می کنیم که این ماجرا به مستمسکی برای لشکر کشی بر علیه مسلمانان تبدیل شده و هیچ بعید نیست که اقدام های برخی کشورهای اسلامی موجب آن شود که حتی یک جنگ صلیبی مجدد بر علیه مسلمانان راه بیافتد، که البته قطعا آتشبیار آن اسراییلی ها خواهند بود.
شاید برخی تصور کنند که بسیاری از اینها در جاهای دیگر رو در روی هم می باشند.
بله صحیح است اما وقتی که ماجرا به منافع ملی کشورها بر می گردد کشورها ممکن است در جبهه های مختلف مواضع مختلف داشته باشند.
به عنوان مثال بگویم، هم ایران و هم روسیه با ترکیه روابط بسیار خوب و صمیمی دارند اما مشاهده می کنیم که ایران و روسیه در سوریه در یک جبهه در مقابل ترکیه قرار دارند.
یا اینکه مثلا مصر روابط بسیار صمیمی با عربستان سعودی و امارات و بحرین دارد که هر سه با ایران مشکل دارند اما در سوریه طرف دولت آقای بشار الاسد یعنی متحد ایران است در حالی که عربستان سعودی و امارات در جبهه مقابل هستند، این هم در حالی است که آنها در آن جبهه در کنار دو دشمن خود یعنی ترکیه و قطر قرار دارند.
خیلی نمی خواهم ماجرا را پیچیده کنم اما امروزه بیم آن می رود که جنگ قره باغ هم کم کم شبیه دیگر جنگ های دیگر در منطقه شود و اگر آذری ها و ارمنی ها به قول معروف خودشان جمع اش نکنند ماجرا از کنترل آنها نیز خارج شود.
به نظر می آید بهترین راه حل امروزه این است که شورای امنیت ورود کند و ائتلافی از کشورهای بی طرف که با دو طرف روابط خوب دارند مانند مثلا ایران و روسیه و چین و هند و... نیروهای حافظ صلح بین المللی به این منطقه اعزام کنند تا فعلا آتش بس برقرار شود و آوارگان آذری هم بتوانند به خانه و کاشانه خود برگردند و امنیت ارمنی های قره باغ هم تامین شود و بعد طرفین با آرامش مشکل خود را حل کنند.
