دلایل زیادی برای این استعفا می توان مطرح کرد اما مهم ترین دلیلی که وجود داشت این بود که وزرای کابینه همه متوجه شده بودند در سفر کوتاه آقای مکرون به بیروت پشت پرده توافقاتی برای تغییر دولت انجام شده بود و روز پنج شنبه قرار بود پارلمان لبنان دولت آقای دیاب را استیضاح کند و مشکلات معیشتی موجود در این کشور را به گردن این وزرا بیاندازد.
به همین دلیل هم وزرا ترجیح دادند خود استعفا دهند و کنار بکشند تا مسئولیت اوضاع سخت معیشتی گردن آنها نیافتد.
بر کسی پوشیده نیست که بحران و مشکلات اقتصادی لبنان دهه ها است وجود دارد و شاید بتوان گفت دولت آقای حسان دیاب که در یک برهه حساس حکومت را در اختیار گرفت کمترین تقصیر در این ماجرا را داشته چون دولتی عموما متشکل از تکنوکرات ها بوده وعلیرغم اینکه مورد حمایت پارلمان دارای اکثریت حامی جبهه مقاومت و حزب الله بوده اما اکثر وزرا وابستگی تشکیلاتی و حزبی به جناح های سیاسی نداشتند، البته نمی توان گفت علایقی نداشتند چون چنین چیزی اصلا در لبنان وجود ندارد.
به هر صورت این ماجرا نشان می دهد که ماجرای انفجار بیروت همچین که مطرح می شود خیلی هم سهوی نبوده و جریان های زیادی پشت پرده این ماجرا وجود دارد و روز به روز صحنه روشنتر می شود.
شاید برخی به یاد نداشته باشند اما زمانی که مرحوم رفیق الحریری پدر آقای سعد الحریری حکومت را در اختیار داشت لبنان با نوعی رشد سریع اقتصادی و سیاسی مواجه شد و رفیق حریری روابط بسیار صمیمی هم با حزب الله لبنان و هم با سوریه داشت.
در آن زمان نیروهای سوریه که به عنوان نیروهای حافظ صلح در لبنان حضور داشتند کنترل کل کشور را در اختیار داشتند.
جالب اینکه همین آقای میشال عون رییس جمهوری فعلی لبنان که امروزه به عنوان متحد جبهه مقاومت و سوریه از او نام برده می شود، زمانی که فرمانده ارتش لبنان بود با سوری ها وارد جنگ شد و به دنبال آن بود که سوری ها را از لبنان خارج کند وبسیاری از جونان لبنانی هم به او پیوستند اما با توطئه ای که پشت پرده با حمایت فرانسه و نیروهای فالانژ به فرماندهی سمیر جعجع انجام شد پشت عون خالی شد و یک ناو فرانسوی به ژونیه آمد و میشال عون را به فرانسه برد تا سالهای پناهندگی خود را آنجا طی کند.
به هر حال وقتی که فرانسوی ها و آمریکایی ها و اسراییلی ها و سعودی ها تصمیم داشتند سوریه را از لبنان بیرون کنند مشاهده کردیم سعودی ها به راحتی پشت مهم ترین مهره خود در لبنان یعنی رفیق الحریری را خالی کردند و عملیات تروری انجام شد تا آنقدر بزرگ باشد که نیروهای حافظ صلح سوری را بتوانند از لبنان بیرون کنند.
جالب اینکه در بدو جنگ داخلی لبنان نیروهای حافظ صلح سوریه به تقاضای مرحوم سلیمان فرنجیه وفرانسه برای حمایت از مسیحی های لبنان در مقابل مسلمانان و فلسطینی ها که در حال پیشروی در جنگی که مسیحی ها بر علیه مسلمانان راه انداخته بودند وارد معرکه شدند.
حال مشخص است مجددا بحث انفجار بیروت که بنا به هزار و یک دلیل می توان آن را برنامه ریزی شده دانست انجام شد تا شرایطی ایجاد شود تا بتوان حکومت لبنان را سرنگون کرد و حکومتی مورد حمایت غرب در لبنان سر کار گذاشت.
طبق صحبت هایی که آقای مکرون همین چند روز پیش در بیروت مطرح کرد و طبق خواسته هایی که توسط تظاهرکنندگان در بیروت مطرح می شود خاسته اصلی سرنگونی دولت نیست بلکه سرنگونی کل سیستم سیاسی این کشور می باشد یعنی هم پارلمان هم ریاست جمهوری هم دولت.
علیرغم اینکه کشورهای غربی هزاران وعده و وعید به لبنانی ها داده اند تا در صورت سرنگونی سیستم حکومتی از این کشور حمایت کنند، اما هر تحلیلگر سیاسی می تواند تاکید کند که این وعده ها همه وعده های پوچ و توخالی است و سابقه تاریخی ثابت کرده که اینها هیچ وقت به وعده های خودعمل نمی کنند و همیشه بهانه ای برای عدم اجرای تعهدات خود پیدا می کنند.
حافظه ها بعضی وقت ها فرار است، حدود نیمی از اعضای مجلس سابق لبنان وابسته به جبهه چهارده مارس یا جبهه مخالف با جبهه مقاومت و حزب الله بودند و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و کشورهای غربی قول داده بودند تا در صورتی که دولتی همسو با آنها در لبنان سر کار باشد از لبنان حمایت کنند اما مشاهده کردیم علیرغم اینکه دولتی همسو با آنها در لبنان تشکیل شده بود آنها هیچ کمکی به لبنان نکردند و حتی اجازه ندادند لبنان نیروگاه های تولید برق برال حل مشکل برق خود را راه اندازی کند.
انتخابات اخیر مجلس لبنان نیز توسط دولتی برگزار شد که مورد حمایت غرب بود و به این دلیل بهانه ای برای تشکیک در این انتخابات وجود نداشته و ندارد و مردم لبنان وقتی دیدند خیری از غربی ها و عرب ها به آنها نمی رسد به حامیان جبهه مقاومت رای دادند.
می توان گفت مهم ترین دلیل دیگری که مردم به خاطر آن به حامیان جبهه مقاومت رای دادند هم این بود که حزب الله توانسته بود از ورود داعش به لبنان جلوگیری به عمل آورد و از مردم لبنان اعم از مسلمان و مسیحی در مقابل داعش دفاع کرده بود.
این در حالی بود که جناح وابسته به جناح موسوم به المستقبل به رهبری آقای سعد الحریری در حال حمایت از گروه های مخالف دولت سوریه بود و از گروه های سلفی مانند داعش و جبهه النصره حمایت می کرد.
جالب اینکه برخی باور دارند این آمونیوم نیتراتی که موجب انفجار در بندر بیروت شد را نیز این گروه تصمیم داشتند به گروه های مخالف دولت سوریه برسانند و به همین دلیل آن را در بندر بیروت خالی کردند.
اخوانی ها هم که در شمال لبنان بیداد می کنند و حتی برخی روز گذشته در شهر طرابلس در شمال لبنان از ترکیه خواسته بودند، در مقابل درخواست مسیحی ها از فرانسه، لبنان را تحت الحمایه خود قرار دهد.
به هر حال امروزه مجلسی در لبنان وجود دارد که به صورت مشروع و با انتخاب اکثریت مردم لبنان تشکیل شده و مطرح کردن بحث سرنگونی این مجلس می تواند بدعتی ایجاد کند تا هر گروه سیاسی هر وقت انتخابات به نفع آن نباشد طرفداران خود را به خیابان ها بیاورد و بخواهد مجلس را سرنگون کند.
به این شکل از این پس سنگ روی سنگ در لبنان بند نخواهد شد.
البته این شگرد را آمریکایی ها در بسیاری از کشورهای جهان اعمال کردند و هر بار انتخابات به نفع آنها تمام نشد میز را برگرداندند و با تقلب و کشاندن ماجرا به خیابان ها تلاش کردند نتایج انتخابات را نادیده بگیرند.
ولی در لبنان ماجرا فرق می کند.
امروزه جناحی اکثریت مجلس لبنان را به صورت مشروع و قانونی در اختیار دارد که از قدرت نظامی برتر هم برخوردار است و اینگونه نیست که بتوان نقشه هایی مانند آنچه مثلا در اوکراین پیاده شد را در لبنان پیاده کرد.
به همین دلیل هم آقای مکرون در سفر خود به لبنان اصرار داشد با آقای محمد رعد رییس فراکسیون حمایت از مقاومت ملاقات کند، علیرغم اینکه آقای محمد رعد عضو حزب الله است و شخصا توسط آمریکایی ها در لیست تحریم ها قرار دارد.
آمریکایی ها و فرانسوی ها امرزوه اصرار دارند که شرایطی مانند آنچه در عراق رخ داد را در لبنان تکرار کنند و نخست وزیری سر کار بیاید که به آنها نزدیک است.
از سوی دیگر حزب الله لبنان ثابت کرده که در زمینه شطرنج سیاسی لبنان و منطقه همیشه چند قدم از همه جلوتر است و به این دلیل مشاهده می کنیم که حزب الله به نوعی اجازه داده تا آنها هر طور می خواهند بازی خود را انجام دهند.
به هر حال فعلا بهترین شرایط این است که اجازه دهند آنها همه برگه های خود را بازی کنند تا ببیند چه کار می خواهند یا می توانند انجام دهند.
بعد نوبت حزب الله خواهد رسید و بازی اش را شروع خواهد کرد.
با توجه به سخنان اولیه آقای حسان دیاب پس از ملاقات با آقای مکرون که در آن گفته بود دو ماه دولت را اداره خواهد کرد تا جناح های سیاسی به نتیجه برسند می خواهند چه کار کنند و پیشنهاد انتخابات زود هنگام را داده بود، به نظر می آید حزب الله به وی پیشنهاد داده منتظر بازی فرانسوی ها نشود و اقدام خود را زودتر انجام دهد تا درگیر نقشه فرانسه و آمریکا و عربستان و اسراییل نشود.
