اسپوتنیک به نقل از وال استریت ژورنال: از زمان شیوع کروناویروس جدید در ووهان چین هشت ماه گذشته است. در این مدت، به خاطر این ویروس ناآرامی های اقتصادی و اجتماعی بی سابقه ای رخ داده است: اقتصاد به هم ریخته و ویرانی های جدیدی در پیش روی ما قرار دارد. ده ها میلیون نفر کار خود را و میلیون ها نفر دیگر پس انداز خود را از دست دادند.
برای اولین بار از دهه ۱۹۴۰، مقامات سیاسی در سرتاسر جهان با سیلی از مشکلات اقتصادی و سیاسی روبرو هستند که تهدیدی برای ضمانت های ایجاد شده در سیستم های موجود است. ویروس فقط یك "خرابی تصادفی و موقتی" نیست، بلكه چالشی را ایجاد می كند كه مقابله با آن چندان آسان نیست و همه ما باید به واقعیت های جدید عادت كنیم.
اینک ما نباید در انتظار ثبات باشیم. اوضاع در کشورهای فقیر وخیم است. شیوع کرونا در آفریقای جنوبی و برزیل از کنترل خارج شده است، قیمت مواد خام در آنجا سقوط کرده و حواله ها و تقاضا برای کالاهای تولید شده، همراه با فرار سرمایه، کاهش یافته که منجر به شوک اقتصادی بی سابقه ای شده است. کشورهایی مانند لبنان و اتیوپی، که پیش از اپیدمی با بحران های اساسی روبرو بودند، در تلاشند تا مقررات اساسی قانونی را حفظ کنند.
دولت ها و دیگر مقامات همیشه باید با چالش هایی روبرو شوند که قابل پیش بینی نبوده است. پیشتر هم بیماری ها ، گرسنگی و هجوم بربرها گاه و بی گاه اتفاق می افتاد و ملت ها برای بقا می جنگیدند. انقلاب صنعتی خطرات جدیدی را به همراه داشت: هراس مالی، چرخه های رونق و شکوفایی و افت و سقوط، تحولات اجتماعی ، جنبش های انقلابی، به همان اندازه فاجعه طبیعی و آفات مخرب اسرارآمیز و قحطی.
پس از جنگ جهانی دوم، هنگامی که تهدید جنگ هسته ای نمایان شد، این فکر بوجود آمد که بشریت می تواند با بیشتر بلایای طبیعی، بیماری ها و چرخه های اقتصادی کنار بیاید. با فروپاشی اتحاد شوروی، تهدید جنگ هسته ای از بین رفت. اعتماد به نفس غربی به ارتفاعات جدیدی رسیده است. در طول ۳۰ سال گذشته، یک تمدن جهانی پیچیده، بسیار مؤثر و بسیار پویا شکل گرفته است. همه گیری کووید-۱۹ نسبتاً خفیف در برابر مصیبت های بزرگ تاریخ پیشین، نشان داده است که پیچیدگی تمدن جهانی آسیب پذیری جدیدی دارد. رهبران سیاسی و سردمداران اقتصاد جهانی با چالشی روبرو شدند که از زمان جنگ جهانی دوم با آن روبرو نبودند. چرا که بازگشت به رقابت قدرت های بزرگ خطرات جدیدی را برای سیستم بین المللی به همراه دارد و انقلاب اطلاعات جهان را به همان اندازه قطعی که انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم تغییر داد، تغییر می دهد.
نقطه روشن این بیماری همه گیر تغییر مکان کار توسط فناوری های اطلاعات بود - به لطف آن، بسیاری از شرکت ها و موسسات حتی در صورت باقی ماندن کارمندان کلیدی در خانه قادر به ادامه کار بودند. اما در عین حال، تعداد مشاغل پایدار در تولید رو به کاهش است، مناطق کاملی از تحولات اقتصادی رنج می برند، روزنامه نگاری حرفه ای در بحران است و شبکه های اجتماعی قوی تر می شوند. سرانجام، بازارها و خرده فروشی های سنتی در حال فروپاشی هستند و اتومبیل های خودران و سایر نوآوری های تکنولوژیکی، بازار کار را تهدید می کنند. مجموعه مشکلات قرن بیست و یکم به فلج نهادهای حاکمیت ملی و جهانی تهدید می کند. ظهور چین به عنوان یک دشمن اقتصادی و ژئوپلیتیکی نوع جدید، تشدید مسابقه تسلیحاتی در فضای سایبری و سلاح های بیولوژیکی، افزایش جهانی پوپولیسم و عوام فریبی و ملی گرایی ، ریسک های رو به رشد در بازارهای مالی- هر یک از این عوامل می تواند جهان را به سمت یک سری بحران ها و درگیری های مانند نیمه اول قرن بیستم سوق دهد.
کووید-۱۹ فقط فاصله و خرابی تصادفی و موقتی نیست که پس از آن جهان به ثبات بازمی گردد، بلکه یک تمرین اصلی برای چالش های آینده است. تاریخ در حال شتاب است، و سختی های پیش رو، قدرت رهبران، ارزش ها، نهادها و ایده هایی را که جامعه بر روی آن قرار دارد، آزمایش می کند.
