بر اساس یک دیدگاه خداوند کره زمین را به همه انسان ها یکسان عطا کرده تا فقط در آن برای مدت کوتاهی زندگی کنند و همه انسان ها حق دارند تا از منابع خدادادی آن بصورت مشترک استفاده کنند و به این ترتیب هیچ ملتی حق ندارد مدعی مالکیت بر سرزمینی را داشته باشند چون بقای انسان روی کره زمین گذرا است و فقط حق استفاده از آن را دارد ومالک فقط خداوند متعال است.
با برداشته شدن مرزها انسان ها حق پیدا می کنند در همه جای جهان تردد کنند و هر جایی که برای آنها مناسب تر از همه شرایط داشته باشد زندگی کنند و همین ماجرا می تواند نوعی تعادل سیاسی اقتصادی و اجتماعی میان انسان ها بوجود آورد.
بر اساس دیدگاه دیگری که مبتنی بر دولت و ملت است انسان ها حق مالکیت دارند و منافع مشترک دارند که باید به صورت جمعی از حق مالکیت و منافع مشترکشان حفاظت کنند، این منافع مشترک می تواند بحث مالکیت سرزمینی و یا عقیدتی و یا قومی و یا ... باشد و اگر ملتی که دارای منافع مشترک (از هر لحاظ) با هم همکاری نکنند و متحد نباشند دیگران به منافع آنها تعدی خواهند کرد.
بر اساس این دیدگاه دوم طبیعت انسان ها مبنی بر زیاده خواهی است و امکان ندارد که قبول کنند همه منابع را به صورت مشترک با دیگران تقسیم کنند وهمیشه تلاش خواهند کرد حق و حقوق دیگری را زیر پا بگذارند و از حق خود بیشتر خواهند خواست.
در حالی که پس از جنگ جهانی دوم بسیاری از کشورها و ملت ها به سمت و سوی دیدگاه اول روی آوردند و مشاهده کردیم اتحادیه های بین المللی مانند اتحادیه اروپا و یا ... به وجود آمد و بسیاری به سمت و سوی شکستن مرزها روی آوردند و بحث جهانی سازی مطرح شد و بسیاری به سمت و سوی تفکر های زندگی های اشتراکی روی آوردند طی یکی دو دهه اخیر مشاهده کردیم که دیدگاه های راستگرایانه تقویت پیدا کرد و با رسیدن رهبرانی مانند آقای ترامپ به قدرت از غرب تا شرق نقشه جهان گرفته رهبران راستگرا و ملی گرا به قدرت رسیدند و بسیاری از ملت ها به سمت و سوی تفکرهای نژاد پرستانه ویا ملی گرایانه روی آوردند، تفکر هایی که در اصل مسبب وقوع دو جنگ جهانی و بسیاری از جنگ ها تاریخ جهان بود و هنوز هم هست.
یکی از نتایج تفکر اول این بود که بسیاری از ملت ها با یکدیگر همراه شدند حال یا اینکه مشاهده کردیم مثلا در برخی کشورها به سمت و سوی مساوات میان حقوق زن و مرد و یا رنگین پوست و سفید پوست رفتند و در برخی کشورها دیگر ازدواج میان دو عاشق از دو نژاد یا قوم یا قبیله یا طایفه یا دین و یا مذهب مختلف، حتی اگر هم با هم تضاد داشتند، متعارف شد و به این ترتیب حتی بحث خالص بودن نژاد ها نیز کمرنگ شد.
در حالی که ویروسی مانند کرونا هیچ مرز و نژاد و ملیتی را نمی شناسد و کل جهان را درگیر کرده تا نشان دهد انسان ها همه سویه هستند و همه متخصصین باور دارند که تنها راه مقابله با این ویروس متحد شدن کل بشریت و کارگذاشتن همه تفکر های خصمانه میان انسان ها می باشد، مشاهده می کنیم برخی رهبران راستگرا تلاش دارند از ماجرای انتشار این ویروس نهایت استفاده را برای اهداف سیاسی خود کنند و با بستن مرزها بیش از پیش کشور خود را از جامعه جهانی جدا سازند.
با توجه به اینکه امروزه کل جامعه جهانی وابسته به همدیگر هستند و امکان بستن مرزها وجود ندارد، همانگونه که ماجرای قرنطینه کردن کشورها برای مدت طولانی ای وجود ندارد چرا که می تواند منجر به فروپاشی اقتصادی گردد قطعا امکان بستن مرزها برای مدت طولانی ای وجود نخواهد داشت چون باز هم اقتصاد کشورها به هم وابسته است، اما واهمه ای که امروزه وجود دارد در این است که برخی از این رهبران راست گرا بخواهند از این ماجرا برای تصفیه حساب های نژادی و جداسازی ملت ها از یکدیگر بهره ببرند و در آینده مشاهده کنیم که در برخی کشورها به نوعی پاکسازی نژادی انجام شود و برخی از مردم وابسته به نژاد های خاصی از این کشورها طرد شوند، امری که در نهایت می تواند ما را مجددا به سمت و سوی تفکر های نژاد پرستانه و پاکسازی های نژادی و عقیدتی و قومی و ... ببرد و در نهایت دوباره جهان وارد چالش های قبلی خود که منجر به جنگ های جهانی شد شود.
اینبار هم باید توجه داشته باشیم که جنگ جهانی دیگر مانند سابق نخواهد بود و می تواند منجر به نابودی کل کره زمین و حتی بشریت گردد، کره ای که ما قرار بوده برای چند صباحی فقط مهمان آن باشیم نه مالک آن.
