به گزارش اسپوتنیک، رسانه های آمریکایی به طور فزاینده و خاصی به تجهیزات نظامی روسیه توجه می کنند. نشریه نشنال اینترست اخیراً بمب افکن استراتژیک توپولف-160 را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نویسندگان مقاله به این نتیجه رسیده اند که این بمب افکن دارای نقص جدی در طراحی نیست به جز یک مورد- این هواپیما از فناوری های رادارگریزی استفاده نمی کند. آیا واقعاً چنین است ، میخائیل خدارنوک، ناظر نظامی در این مورد توضیح می دهد.
در مقاله نشنال اینترست درباره بمب افکن توپولف-160 نوشته شده است که "سریعترین بمب افکنی که تاکنون ساخته شده است. بزرگترین بمب افکنی که تاکنون ساخته شده است. سنگین ترین بمب افکنی که تاکنون ساخته شده است." به گفته نویسندگان مقاله، این بمب افکن ظرفیت حمل عظیمی دارد و توانایی حمل مقادیر بسیار زیادی سلاح های معمولی یا هسته ای را دارد. اما نقص آن رادارگریزنبودن آن است.
برای شروع یادآور می شویم که بمب افکن استراتژیک توپولف-160 در دوره ای کاملاً متفاوت ایجاد شده است، زمانی که فناوری های رادارگریزی مطرح نبودند.
در تاریخ 28 نوامبر 1967، شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی فرمان شماره 1098-378 را صادر كرد كه درباره آغاز كار بر روی ساخت هواپیمای استراتژیك بین قاره ای جدید بود. از سازنده گان خواسته شده بود تا بمب افکنی با مشخصات بسیار خاص و با توانایی بالاتولید کنند به عنوان مثال، سرعت در ارتفاع 18000 متری در محدوده 3200-3500 كيلومتر در ساعت تعيين شده بود، مسافت پروازی(برد پرواز) در اين حالت در محدوده 11000-13000 كيلومتر تعيين شده بود، آن موقع در مورد رادارگریز بودن این بمب افکن صحبتی نشده بود. حتی امروزه نیز در اکثر موارد برای بمب افکن های استراتژیک، سطح مقطع کم راداری و رادارگریز بودن چندان در اولویت نیست.
برای انجام مأموریت جنگی، یک بمب افکن استراتژیک لازم نیست وارد مناطق تحت پوشش سامانه های دفاع هوایی دشمن شود. علاوه بر این، بمب افکن های استراتژیک وظیفه دیگری دارند و آنها باید قبل از ورود به محدوده تحت پوشش سامانه هایی دفاع هوایی دشمن از سلاح های خود استفاده کنند.
توجه داشته باشید که طولانی ترین برد دفاع ضد موشکی مربوط به سامانه دفاع هوایی، ضد موشکی و ضد هواپیما اس-400 روسیه است که دارای حداکثر برد موشکی 380 کیلومتری است. اما توپولف-160 مجهز به موشک های کروزی است که می تواند از فاصله بیش از دو هزار کیلومتر این گونه سامانه ها را مورد هدف قرار دهد و تخریب کند. این یعنی عدم وجود فناوری مخفیکاری و رادارگریزی در طراحی بمب افکن توپولف-160 در جنگ هسته ای یا درگیری های دیگر برای این بمب افکن حیاتی نیست.
