به گزارش اسپوتنیک به نقل از The Sun، مسافرانی که از سانحه‌های هوایی جان سالم به در بردند به تشریح مراحل نجات خود پرداخته و توصیه‌هایی را در خصوص چگونگی رفتار در صورت سقوط هواپیما ارائه کردند.
اروین تومیری که در سال 2016 از سانحه سقوط هواپیما در کوههای کلمبیا جان سالم به در برد، از رفتار توام با آرامش خود می‌گوید: او در حالی که بقیه مسافران از صندلی‌های خود خارج شدند و شروع به جیغ زدن کردند، خود را مانند جنین جمع کرده و کیف خود را بین پاهایش قرار داد.
جانی فترز که در سال 1977 از برخورد دو هواپیما در اسپانیا جان سالم به در برد، منتظر کمک نمانده و قبل از رسیدن کمک‌های اضطراری از هواپیما فرار کرد. وی در خصوص این حادثه که منجر به کشته شدن 583 مسافر شد می‌گوید: من نمی‌خواستم مانند سایر کشته‌شدگان زنده بسوزم؛ آنها منتظر کمک بودند که سوخت منفجر شد.
جولیانا کپکه که در سال 1971 در جریان سقوط هواپیما در جنگل آمازون زنده مانده معتقد است که به لطف کمربند ایمنی نجات یافته است.
آپتون رنبرگ که در سال 1989 یکی از 184 بازمانده از سقوط هواپیما در آیووا ایالات متحده آمریکا لقب گرفت، اظهار داشت که وقتی همه چیز شروع به سوختن کرد، یک پتو روی سر خود انداخت تا از خود در برابر سوختگی با سوخت یا روغن در حال سوختن محافظت کند. از آن زمان او فقط با لباس‌هایی که کلاه دارند، پرواز می‌کند.
یکی از مسافران هواپیمای ایرباس A320 که در سال 2009 با 155 مسافر و خدمه در رودخانه هادسون نشست اظهار داشت که وی سه بار دستورالعمل‌های ایمنی را در سر خود تکرار نموده است. وی به این نکته که قبل از پرواز باید همیشه قوانین تخلیه از هواپیما را خوانده شود تاکید کرد.
