به گزارش اسپوتنیک به نقل از Science Alert، پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که ذرات جدا شده از یک شهاب سنگ که در سپتامبر 1969 در استرالیا سقوط کرده است، بین 5 تا 7میلیارد سال قدمت دارندکه بیشتر از قدمت زمین، خورشید و منظومه شمسی است.
پژوهشگران از میکروسکوپ الکترونیک و طیف سنج جرمی برای مطالعه دانه های کاربید سیلیکون استخراج شده از شهاب سنگ Murchison استفاده کردند. این شهاب سنگ با وزن بیش از 10 کیلوگرم در جو منفجر شد و قطعات زیادی را پراکنده کرد.
Обнаружено самое древнее вещество на Земле
— Scientific_Russia (@Scientific_Rus) January 15, 2020
Ученые из Полевого музея естественной истории (США) обнаружили самый старый твердый материал на Земле: звездную пыль, которая старше Солнечной системы#scientificrussia #EurekAlert #вещество #пыльhttps://t.co/EkweZWOFMs pic.twitter.com/E7GKHGDvKA
ذره‌های‌های پیش‌خورشیدی(Presolar grains) مانند آنچه در شهاب سنگ "Murchison" یافت شده است، می‌توانند سابقه‌ای از زمان قبل از شکل‌گیری منظومه شمسی را فاش کنند.
محققان پیش‌تر نیز می‌دانستند که این شهاب سنگ حاوی ذرات معدنی پیش از خورشید (presolar grains – minerals) یا مواد معدنی که ستاره‌ها به هنگام مرگ در فضا رها می‌کنند، است، اما قدمت این نمونه تاکنون تایید نشده بود. پژوهشگران برای این منظور قطعات خرد شده این شهاب سنگ را در اسید حل کردند تا جایی که تنها ذرات ریزگرد ستاره‌ای برجای ماند.
نتایج این بررسی‌ها در نهایت نشان داد که قدمت قدیمی‌ترین این ذرات به بیش از5 و نیم میلیارد سال قبل یعنی مدت‌ها پیش از تشکیل خورشید، باز می‌گردد.
دامنه قدمت این ذرات نکته دیگری بود که توجه دانشمندان را به خود جلب کرد؛ بیشتر این ذرات 4.6 تا 4.9 میلیارد سال پیش تشکیل شده بودند که نشان می‌دهد با توجه به این که عمر هر ستاره به طور معمول تنها چند میلیارد سال است، حدود ۷ میلیارد سال پیش تعداد زیادی ستاره جدید در کهکشان راه شیری متولد شده‌اند.
پژوهشگران می‌گویند که تاریخچه این ذرات را می‌توان در تاریخ ردیابی کرد و به ستارگانی که حدود 7 میلیارد سال پیش متولد شده‌اند، برسیم. به گفته پژوهشگران، این کشف نشان می‌دهد که کهکشان ما طی آن زمان دوره‌ای سخت و پرفشار از تشکیل ستارگان را پشت سر گذاشته است.
