نکته قابل تامل در این رفتار آقای الشمرانی این بود که حدود دو ساعت پیش از آن حادثه وی در تویتی از حضور آمریکایی ها در منطقه و کشورش و همچنین حمایت آمریکا از اسراییل و تلاش برای عادی سازی رابطه کشورهای عربی با اسراییل انتقاد کرده بود.
بسیاری از مردم عربستان نیز با او در این ماجرا همراهی کرده بودند و وی را قهرمان دانستند.
ماجرا بنده را به یاد دوران قبل از انقلاب در ایران انداخت.
شاه متصور بود که با ایجاد تغییرات اجتماعی و فرهنگی در جامعه طبق دستور العمل آمریکایی می تواند جامعه ایران را از ریشه خود جدا کند و ساختار اروپایی و یا آمریکایی به آن بدهد.
مشکل اصلی شاه در این بود که از کودکی در اروپا زندگی کرده بود و به جز با حاشیه خود با ایرانی ها در رابطه نبود و نمی توانست مردم خود را خوب بشناسد.
می توان گفت یکی از دلایل مهم انقلاب در ایران هم سرسپردگی شاه به آمریکا و همکاری اش با اسراییل بود.
چه شاه چه مشاورانش چه حتی کشورهای دیگر متحد با شاه باور نمی کردند به یکباره مردم ایران انقلاب کنند و شاه با سرعت سقوط کند.
امروزه مشاهده می کنیم همین اتفاق در عربستان سعودی و برخی کشورهای عربی در حال رخ دادن است.، امرا و شاهزادگانی که از بچگی دور از جامعه خود بزرگ شدند تحت تاثیر فضای رسانه ای غربی قرار گرفته اند و باور دارند با حمایت آمریکا و همکاری با اسرائیل می توانند قدرت خود را حفظ کنند.
اینها به دنبال آن هستند تا با فرهنگ سنتی جامعه خود نیز مبارزه کنند و همچنین دیگر تابوی نشست و برخواست با اسراییلی ها را شکسته اند و پیاپی اسراییلی ها را به کنفرانس های خود دعوت می کنند و کنار آنها می نشینند.
آنها متوجه نیستند که جامعه کشورهایشان به هیچ وجه پذیرای چنین رفتارهایی نیست و دیر یا زود چه در مورد تغییرات فرهنگی و چه در مورد تغییرات در سیاست خارجی کشور واکنش نشان خواهد داد.
ماجرای حمله افسر سعودی به افسران آمریکایی نشان می دهد چه قدر افسران و مردم عربستان سعودی حتی از حضور آمریکایی ها در سرزمین خود ناراضی هستند که یکی از آنها حاضر شده زندگی و آتیه خود و خانواده اش را برای این نفرت و یا انزجار به خطر بیاندازد.
بد نیست مقامات سعودی و کشورهای عرب مخصوصا کشورهای عرب خلیج فارس یک تحلیل عمقی از این ماجرا داشته باشند و متوجه شوند علیرغم همه تلاش های آنها هنوز در میان مردمان کشورشان آمریکا و اسرائیل دشمن اول هستند و هر فردی با آنها همکاری کند مورد نفرت مردم قرار می گیرد و اگر مردم با نمایش انزجار خود نتوانند به نتیجه برسد ممکن است یک مرحله بالاتر بروند و به سمت انقلاب بر علیه نظام های حاکم بر کشورهایشان روی بیاورند.
