اتفاقات اخیر لبنان و عراق توجه اکثر رسانه های جهان را به خود جلب کرده و علیرغم اینکه مردم در هر دو کشور به دلیل مشکلات معیشتی به خیابان ها آمده اما مشاهده می شود برخی رسانه ها تلاش دارند این تظاهرات را به عنوان اعتراض بر علیه نفوذ ایران به تصویر بکشند.
آنهایی که با شرایط منطقه آشنایی دارند به خوبی می دانند که چیزی به نام نفوذ ایران که توسط ایالات متحده و متحدین آن در منطقه مطرح می شود به هیچ وجه صحت ندارد.
برای قرن ها ملت های این منطقه با هم دیگر ارتباط داشته اند و دارند و از افغانستان گرفته تا لبنان و مصر و ... همه این ملت ها با هم رابطه داشتند و مراوده دارند.
وبه همان نسبت که ایرانی ها روی اهالی این منطقه تاثیر گذاشته اند اهالی این منطقه روی ایرانی ها تاثیر گذاشته اند، فراموش نکنید کل این منطقه زمانی جزو امپراتوری پارسی بوده و برای صد ها سال فرهنگ ایرانی روی اهالی این منطقه تاثیر گذاشته و پس از آن ایران به اشغال عرب ها در آمد و فرهنگ ایرانی تحت تاثیر فرهنگ اسلامی قرار گرفت.
برای چند صد قرن چیزی به نام مرز میان اهالی این منطقه وجود نداشته و اهالی آن از افغانستان گرفته تا شمال آفریقا هر جا که می خواستند تردد می کردند و زندگی می کردند.
فراموش نکنید که تشیع از لبنان و عراق به ایران آمده و زمانی که گروه های تروریستی از شرق تا غرب کشورهای اسلامی را تهدید می کردند این ایرانی ها بودند که کنار آنها ایستادند.
نکته ای که آمریکایی ها به هیچ وجه توان درک آن را ندارند.
مشکل متحدین آمریکا مانند عربستان سعودی در منطقه این است که حتی میان اهل تسنن نتوانسته اند جایگاه واعتباری برای خود نگاه دارند چون رهبران آنها دور از مردم بودند وهستند.
در مقابل ایرانی ها توانستند روی رابطه با مردم سرمایه گذاری کنند و طبیعتا این ارتباط روز به روز قویتر شده.
به همین دلیل هم هست وقتی که برخی به کنسولگری ایران در بصره حمله می کنند مشاهده می کنیم هزاران نفر از عشایر و مردم منطقه بصره جهت دلجویی از ایرانی ها در مقر کنسولگری ایران حضور پیدا می کنند.
شگردی که رسانه های وابسته به آمریکا و متحدین آن در منطقه استفاده می کنند این است که تعدادی افراد را اجیر کنند و بعد در گیر و دار تظاهرات و اعتراض ها شعارهایی را بر علیه ایران مطرح کنند و برخی خبرنگار وابسته به رسانه های آنها این تصاویر را ضبط می کنند و مخابره می نمایند و تلاش می کنند القا کنند که اعتراضات بر علیه ایران بوده.
در برخی موارد هم ممکن است که کار را به خشونت بکشند و مثلا تعدادی اجیر شده آنها مثلا به کنسولگری ایران در بصره حمله کنند.
شاید بد نباشد اینجا اشاره کنم که منظور از این مقاله توجیه اوضاع اقتصادی بد و یا فساد در لبنان و یا عراق نیست چون این مساله یک مساله جدا است و قطعا همه آنهایی که به این دلیل در خیابان ها هستند محق می باشند.
به هر صورت شرایط منطقه و نفرتی که مردم عراق و لبنان از ایالات متحده و متحدین آن دارند قطعا در هر انتخاباتی منجر خواهد شد مانند سال گذشته متحدین ایران پیروز انتخابات باشند و با توجه به اینکه ایرانی ها به خوبی به شرایط سیاسی هر دو کشور واقف هستند نیازی نمی بینند بخواهند دخالت کنند چون هدف اصلی آمریکا و متحدین آمریکا در عراق و لبنان این است که متحدین ایران را به خیابان بکشند و مردم را رو در روی آنها قرار دهند.
ایران با دقت مراقب شرایط در این دو کشور می باشد و منتظر است که آمریکا و متحدین آن همه برگه های خود را بازی کنند.
به عنوان مثال اینکه مثلا برخی تظاهر کنندگان در مناطق شیعه عراق متقاضی انحلال پارلمان و سرنگونی دولت باشند یک تقاضای بی معنا بیش نیست و خودشان هم بخوبی می دانند که چنین چیزی امکان پذیر نمی باشد چون آنها به تنهایی نمایندگان مردم عراق نیستند و بقیه گروه های سیاسی در عراق کاملا با این ماجرا مخالفت خواهند کرد و پذیرش این مطلب توسط نخست وزیر قطعا منجر به ورود عراق به اختلافات شدید تر خواهد شد.
قطعا پس از اینکه ایالات متحده و متحدین آن همه برگه هایی را که دارند در خیابان ها استفاده کردند نوبت ایران و متحدین ایران خواهد رسید تا وارد میدان شوند و آن وقت است که مشخص می شود چه کسی بهتر می تواند شطرنج سیاسی بازی کند.
آن زمان است که باید دید چه طرفی در نهایت مات می شود.
