چندی پیش خبری مبنی بر دو برابر شدن تولید انرژی های پاک و تجدید پذیر در ایران اعلام شد؛ انرژی های پاک در تمام جهان به بحث مهمی تبدیل شده در حالیکه بحثی مهم و حیاتی است کشور های زیادی هم در تولید آن تعلل می کنند.
در این راستا خبرنگار اسپوتنیک در تهران صحت خبر را از مهندس هدایت الله خادمی نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی جویا شد:
به نظر من این آمار خیلی هم دقیق نیست و اگر حتی گفته شده که این رقم به دو برابر رسیده باز هم کم است یعنی برای مثال ما باید هزار واحد کار انجام می دادیم اما تا کنون یک واحد انجام دادیم و حالا شده دو واحد، در صورتیکه باید هزار واحد انجام می شد.
جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که معاهده ی پاریس را امضا کرده و متعهد شده که میزان آلایندگی خود در محیط زیست را کاهش دهد؛ نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی درباره ی ظرفیت های ایران برای تولید انرژی پاک و جایگزینی آن با سوخت های فسیلی به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:
این کار ها نیاز به برنامه ریزی های جدی و انگیزه دارد و متاسفانه مدیران و مسئولین ما تمایل به انجام این چنین کار هایی که نیازمند مطالعه و زمان بیشتر است ندارند، چرا که نفت خام در کشور ما سهل الوصول است و در کشوری زندگی می کنیم که برای انرژی بهای زیادی پرداخت نمی شود و کسی ارزش انرژی های پاک و اهمیت آنرا درک نمی کند، ماده ای خام به نام نفت را داریم که آنرا هدر می دهیم؛ کار هایی که در خصوص انرژی پاک تا کنون انجام شده را نمی توان کار های عمده و اساسی دانست بهتر است آنها را نمونه نامید، ما هنوز در کار های ابتدایی مانند تغییر سیستم حمل بار کشور مشکل داریم حدود 75% از بار کشور توسط کامیون هایی جابجا می شود که سوخت فسیلی استفاده می کنند و آلایندگی دارند در حالیکه با هزینه ی یک هفتم می توانیم از حمل و نقل ریلی استفاده کنیم.
البته که ما در زمینه ی آلایندگی های عمده هم هنوز کشوری با آلایندگی زیاد مانند چین محسوب نمی شویم چرا که مانند این کشور کارخانه های عظیم و آلاینده نداریم و حجم تولید گاز های گلخانه ای ما هم به مراتب کمتر است.
وی در ادامه افزود:
ما اگر انگیزه، اجبار و نظارت داشته باشیم می توانیم از آفتابی که در جنوب ایران مانند بندر عباس، بوشهر و هرمزگان داریم استفاده کنیم و انرژی پاک و تجدید پذیر را در کشور مصرف کنیم، از سوی دیگر منابع نفت را به فرآورده های دیگر تبدیل کنیم و آنرا صادر کنیم، این موضوع درآمد بیشتری را عاید ما می کرد و کشور بهتر توسعه می یافت؛ اما متاسفانه توجه به این موضوع کم بوده در حالیکه منافع استفاده ی آن بسیار زیاد است، چرا که حفاظت از منابع نفت و کاهش گاز های گلخانه ای یعنی محافظت از فرزندان و آیندگانمان.
