گزارش و تحلیل

بازگشت دزدان سر گردنه

© AFP 2023 / Delil Souleimanبازگشت دزدان سر گردنه
بازگشت دزدان سر گردنه - اسپوتنیک ایران
اشتراک
امروز مجددا اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه نیروهای آمریکایی که چند هفته پیش پشت کردها را خالی کردند و به عراق رفتند مجددا برای کنترل چاه های نفت سوریه به این کشور بازگشته اند.

طبق همه قوانین و مقررات بین المللی این تصمیم و این اقدام آمریکایی ها اشغال بخشی از خاک یک کشور مستقل وسرقت منابع آن به حساب می آید.

البته این ماجرا فقط محدود به سوریه نمی باشد و این روزها هر جایی که آمریکایی ها بتوانند منابع کشورهای دیگر را به سرقت ببرند اقدام به این کار می کنند.

ارتش آمریکا هم تبدیل شده به ابزاری در دست مافیاهای بزرگ دزدان سرگردنه و این سربازان به جایی که به دنبال حفظ منافع آمریکا باشند به دنبال سرقت اموال کشورهای دیگر برای افراد خاص شده اند.

گفته ای عامیانه است که می گوید اگر آفتابه دزد باشید عامه مردم تو سرتان میزنند، اگر دزد بانک باشید پلیس تو سرتان می زند اما اگر کشوری را بدزدید آنوقت همه برای شما تعظیم می کنند و شما تو سر همه می زنید.

ماجرای آمریکایی ها و متحدینشان هم به این شکل شده.

آنها لیبی را به نابودی کشیدند و امروزه نفت لیبی را با قیمتی کمتر از ده درصد ارزش آن می خرند و به اروپا می برند.

همین کار را با عراق کردند و زمانی که داعش بر چاه های نفت شمال عراق مسلط بود نفت های این مناطق را با حدود ده درصد قیمت می خریدند.

در منطقه کردستان عراق مقداری به دولت کردستان احترام می گذارند و نفت کردستان عراق را حدود سی درصد قیمت می خرند.

بازگشت نیروهای نظامی آمریکایی از عراق به سوریه - اسپوتنیک ایران
بازگشت نیروهای نظامی آمریکا از عراق به سوریه

می توان گفت اصلی ترین دلیل برای شرایط بد اقتصادی عراق که مردم عراق امروزه به آن بی توجه می باشند این است که هر آنچه این کشور ثروتمند نفت دارد توسط آمریکایی ها به سرقت می رود و چیزی برای مردم آن باقی نمی ماند و دولت عراق هم جرئت نمی کند لام تا کام حرفی بزند.

امروز مناطق نفت خیز سوریه را نیز اشغال کردند و هر آنچه در آن نفت هست را خارج می کنند و می دزدند.

البته ماجرا فقط به نفت ختم نمی شود بلکه مشاهده می کنیم مثلا در افغانستان منابع عظیم معدنی این کشور که صدها ملیارد دلار ارزش دارد توسط شرکت های آمریکایی به یغما می رود.

بر عکس تصور بسیاری افغانستان کشور فقیری نیست بلکه با توجه به منابع معدنی اش بسیار ثروتمند نیز هست، مشکل در این است که صدها ملیارد دلار ثروت مردم افغانستان امروزه توسط آمریکایی ها سرقت می شود، طبق تحقیق ها ذخایر معدنی افغانستان شامل باریت، کرومیت، ذغال سنگ، کبالت، مس، طلا، سنگ آهن، سرب، مقدار زیادی از لیتیوم بسیار ارزشمند و دیگر فلزات خاکی کمیاب برای محصولاتی با فناوری بالا، گاز طبیعی، نفت، سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی، پتاس، نمک، گوگرد، تالک، روی، و سایر مواد معدنی میباشد و آمریکایی ها همه اینها را می دزدند و مردم افغانستان را وادار می کنند در فقر و تهی دستی زندگی کنند.

آیا توجه کرده اید که طبق آمار و ارقامی که خود موسسات آمریکایی اعلام می کنند تولید تریاک در افغانستان نسبت به زمان ورود آمریکایی ها به این کشور ده برابر شده؟

پیگیری ها نشان می دهد که همه این سرقت ها توسط شرکت های امنیتی آمریکایی انجام می شود که به طریقی وابسته به رجال قدرت در این کشور می باشند.

این شرکت ها اموال کشورهای مختلف را به سرقت می برند و سپس سود حاصله به جیب دولتمردان آمریکایی و کارتل های پشت پرده می رود.

یکی دیگر از شگرد های جدید این کمپانی ها این است که به بهانه های مختلف کشورهای دیگر را تحت تحریم قرار دهند و کشورهای دیگر نتوانند کالاهای خود مانند نفت را به فروش برسانند و بعد همین شرکت ها بیایند و نفت این کشورها را با قیمت هایی بسیار پایین تر خریداری کنند، که مشاهده می کنیم همین کار را شرکت های آمریکایی با ایران و ونزولا و ... انجام می دهند.

وزارت دفاع روسیه: ایالات متحده در سوریه هیچ آسمان شخصی ندارد - اسپوتنیک ایران
آمریکا تحریم های خود در سوریه را نقض می کند

شاید باور پذیر نباشد ولی در حالی که ایالات متحده انواع و اقسام تحریم های ثانویه را بر کل کشورهای جهان اعمال می کند تا کسی نفت ایران را نخرد شرکت های آمریکایی خود پیش قدم می شوند و نفت ایران را در وسط دریاها خریداری می کنند.

یکی دیگر از شگردها این است که برخی کشورها مانند عربستان سعودی یا ... را وادار کنند تا با پولهای حاصر از خرید نفت اقدام به خرید سلاح های آمریکایی کنند.

معمولا سود حاصله از فروش سلاح و یا تجهیزات موسوم به تجهیزات الکترونیکی چیزی حدود یک به ده و یا یک به بیست می باشد.

یعنی مثلا اگر یک سلاح یک دلار هزینه ساخت داشته باشد به قیمت ده دلار به این کشورها به فروش می رسد در مورد برخی تجهیزات الکترونیکی سود یک به بیست و شاید بالاتر هم باشد.

فقط برای اینکه ساده تر بگونه ای که مخاطب راحت متوجه ماجرا شود بگوییم یک گوشی اپل چیزی حدود پنجاه دلار برای سازنده هزینه لوازم و وسایل دارد ولی حدود یک هزار و دویست دلار به فروش می رسد که هزار دلار آن به جیب شرکت می رود یعنی سود یک به بیست، حال همین را داشته باشید تا به تجهیزات الکترونیکی نظامی ای که آمریکایی ها به این کشورها می فروشند برسید وببینید آمریکایی ها چه پولهایی از این کشورها به جیب می زنند.

حال از همه جالب تر این است که آمریکایی ها در بسیاری از موارد به این کشورها تسلیحاتی را می فروشند یا تحویل می دهند که بنجل و بلا استفاده و یا خارج از رده است.

اگر این دزدی نوین سر گردنه نیست پس چه نامی می توان برایش انتخاب کرد؟

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала