در این راستا خبرنگار اسپوتنیک در تهران با آقای ایوو فریسن، نماینده ی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ایران صحبت کرد.
آقای ایوو فریسن در رابطه با آمار افرادی که در جهان به دلایل جنگ و یا نا امنی مجبور به ترک محل سکونت خود شده اند اینگونه توضیح داد که:
کمیساریا دو هفته ی پیش گزارشی را ارائه کرد که بر اساس آن بیش از 70 میلیون نفر از مردم جهان مجبور به ترک خانه های خود شده اند و این آمار به شدت تکان دهنده است، برخی از این پناهندگان برای مدت بسیار طولانی است که در حالت پناهندگی به سر می برند مانند افغان های حاضر در ایران و برخی از آنها مانند پناهندگان ونزوئلا، سوریه، یمن و… به تازگی شروع به جابجایی در مرز ها کرده اند؛ایران حدود 40 سال است که در حال میزبانی از پناهندگان افغان است و این موضوع حتما باید از سوی سازمان های بین المللی ساماندهی شود، کشور مبدا باید امن شود که در رابطه با ایران، این کشور افغانستان است تا پناهندگان بتوانند سریع تر به کشور مبدا بازگردند؛ و مورد بعدی این است که باید به کشور هایی مانند ایران کمک شود تا تمام بار بر دوش این کشور ها نباشد و البته که باید شرایطی فراهم شود تا این پناهندگاه در صورت نیاز در کشور ثالثی مانند سوئد، نیوزلند و یا انگلستان اسکان داده شوند.
ما در سازمان ملل بر این باوریم که پذیرفته شدن پناهندگان در ایران بسیار بیشتر از سایر کشور ها است، برای مثال در بخش آموزش و یا بهداشت؛ مسلما مشکلاتی در این زمینه در تمام کشور ها وجود دارد، در کشوری که من از آن می آیم هم پناهندگان در بدو ورود از تمام امکانات معیشتی بهره مند نمی شوند و باید چرخه ای را طی کنند و اگر مشکلی هم در این زمینه وجود داشته باشد ارتباط ایران با سازمان ما به حدی سازنده است که بتوان این مشکلات را رفع کرد.
آقای ایوو فریسن در رابطه با کمک های کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان به پناهندگان حاضر در ایران در شرایط تحریم به خبرنگار اسپوتنیک گفت:
پیش از هر چیز باید گفت که به عنوان یک نهاد بشر دوستانه باید به این موضوع (کمک رسانی به پناهندگان در شرایط تحریم ها) توجه ویژه شود، مسلما باید توجه داشته باشیم که این تحریم ها چه مسائلی را در سطح فردی، خانوادگی و اجتمایی به وجود می آورد، تاثیر این تحریم ها باید در هزینه ها نیز بررسی شود از هزینه های خرید خورد و خوراک گرفته تا هزینه های درمان پزشکی مانند تمام افراد دیگر پناهندگان نیز نیاز به خرید مایحتاج خود دارند؛ سپس باید بررسی شود که این تحریم ها چه تاثیری بر هزینه های ما برای این پناهندگان دارد هنگامیکه ما برای مثال قصد احداث مدرسه ای را داریم که در شرایط غیر تحریمی هزینه ای را داشته که اکنون چندین برابر است قطعا روی فعالیت ما تاثیر گذار خواهد بود؛ شرایط فعلی ایران باید توجه بیشتری را از سوی اهدا کنندگان و کمک کنندگان به خود جلب کند چرا که شرایط برای پناهنده ها نیز سخت تر شده و باید توجه داشت که چه شرایطی برای این پناهندگان در حال رخ دادن است؛ این شرایط را می توان از دیدگاهی فرصتی مناسب دید که در آن نباید تسلیم شویم، پناهنده، پناهنده است و نیاز هم نیاز است، به دور از تمام ملاحظات سیاسی و غیر بشر دوستانه باید به مسائله ی کمک به پناهندگان حاضر در ایران توجه شود و تمام نهاد ها از جمله دولت ایران، سازمان ملل متحد و تمامی نهاد های بشر دوستانه باید برای کمک به این پناهندگان تلاش بیشتری کنند.
