اگر رسانه های عربی را رصد کرده باشید می توانید به وضوح متوجه شوید که رسانه های وابسته به جریان پیرو جنگ (به قول آقای ظریف مجموعه بی 4) بسیار از این تغییر موضع آقای ترامپ ناراحت و دلواپس هستند و همچنین آنهایی که باور داشتند می توانند روی آمریکا برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی حساب باز کنند شدیدا افسردگی گرفته اند.
طی چند هفته اخیر حتی برخی که خود را اسما ایرانی می نامیدند ایالات متحده را تشویق می کردند تا بر علیه ایران جنگ راه بیاندازد حتی اگر قرار باشد ماجرا منجر به فجایع انسانی گردد، فقط به امید اینکه اگر نظام جمهوری اسلامی سرنگون شود آنها به پست و مقام برسند.
نکته قابل تامل در همه این ماجرا ها این بود که همه دشمنان ایران جسارت رویارویی با ایران را نداشتند و فقط به دنبال آن بودند که آمریکا را جلو بیاندازد تا کار آنها را انجام دهد.
آقای ترامپ هم با آنها مقداری همراهی کرد تا ببیند به قول معروف چند مرده حلاج هستند ولی سر به زنگاه به آنها فهماند که تصمیم ندارد خود سربازان آمریکایی را برای منافع آنها بریزد.
وقتی آقای ترامپ از اینکه به هیچ وجه به دنبال سرنگونی نظام در ایران نیست و به هیچ وجه به دنبال جنگ نیست و اینکه ایران با همین حکومتی که هست می تواند به بالا بالا ها برسد صحبت می کند این یعنی در واقع آمریکایی ها به این نتیجه رسیده اند که امکان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد، جنگ با ایران هیچ پیروزی ای در بر نخواهد داشت و هیچ گروه اپوزیسیونی نمی تواند جای این نظام را در میان مردم ایران پر کند.
البته باید دید که آیا این سخنان آقای ترامپ برای این است که نشان دهد تصمیم گیر در ایالات متحده فقط رئیس جمهوری است و یا اینکه ممکن از باز هم شاهد دوگانگی صحبت های مقامات آمریکایی باشیم.
به هر حال بسیاری هنوز باور دارند که علیرغم اینکه ترامپ رئیس جمهوری آمریکا است اما جان بولتون و مایک پمپئو و بقیه اعضای مجموعه بی 4، با توجه به لابی های پشت پرده، از وی در این کشور قدرتمند تر هستند.
می توان به جسارت گفت که هماهنگی وهمکاری تشکیلات دیپلماسی و نظامی جمهوری اسلامی در مقابله با تهدیدات اخیر ایالات متحده و همچنین تغییر استراتژی ایران برای رویارویی با رفتارهای خصمانه ایالات متحده جواب داده و این واکنش آقای ترامپ هم به همین دلیل می باشد.
امروزه شاهد آن هستیم که ده ها کشور میان گود آمده اند و خود را به عنوان میانجی و واسطه برای حل اختلافات معرفی می کنند و طبیعتا همه شنیده اند که آقای ترامپ از آقای شنزوا آبه نخست وزیر ژاپن رسما تقاضا کردند که برای میانجی گری به ایران سفر کنند.
شاید بتوان گفت روابط ایران و ژاپن بصورت تاریخی روابط بسیار خوب و صمیمی ای بوده وهست و زمانی که آمریکایی ها و انگلیسی ها نفت ایران را برای اولین بار زمان دولت دکتر مصدق تحریم کردند این ژاپنی ها بودند که تحریم نفت ایران را شکستند و بقیه کشورها به تبعیت از آنها شروع به خرید نفت ایران کردند.
نکته قابل تامل در همه این ماجرا ها این بود که همه دشمنان ایران جسارت رویارویی با ایران را نداشتند و فقط به دنبال آن بودند که آمریکا را جلو بیاندازد تا کار آنها را انجام دهد.
آقای ترامپ هم با آنها مقداری همراهی کرد تا ببیند به قول معروف چند مرده حلاج هستند ولی سر به زنگاه به آنها فهماند که تصمیم ندارد خود سربازان آمریکایی را برای منافع آنها بریزد.
وقتی آقای ترامپ از اینکه به هیچ وجه به دنبال سرنگونی نظام در ایران نیست و به هیچ وجه به دنبال جنگ نیست و اینکه ایران با همین حکومتی که هست می تواند به بالا بالا ها برسد صحبت می کند این یعنی در واقع آمریکایی ها به این نتیجه رسیده اند که امکان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد، جنگ با ایران هیچ پیروزی ای در بر نخواهد داشت و هیچ گروه اپوزیسیونی نمی تواند جای این نظام را در میان مردم ایران پر کند.
البته باید دید که آیا این سخنان آقای ترامپ برای این است که نشان دهد تصمیم گیر در ایالات متحده فقط رئیس جمهوری است و یا اینکه ممکن از باز هم شاهد دوگانگی صحبت های مقامات آمریکایی باشیم.
به هر حال بسیاری هنوز باور دارند که علیرغم اینکه ترامپ رئیس جمهوری آمریکا است اما جان بولتون و مایک پمپئو و بقیه اعضای مجموعه بی 4، با توجه به لابی های پشت پرده، از وی در این کشور قدرتمند تر هستند.
می توان به جسارت گفت که هماهنگی وهمکاری تشکیلات دیپلماسی و نظامی جمهوری اسلامی در مقابله با تهدیدات اخیر ایالات متحده و همچنین تغییر استراتژی ایران برای رویارویی با رفتارهای خصمانه ایالات متحده جواب داده و این واکنش آقای ترامپ هم به همین دلیل می باشد.
امروزه شاهد آن هستیم که ده ها کشور میان گود آمده اند و خود را به عنوان میانجی و واسطه برای حل اختلافات معرفی می کنند و طبیعتا همه شنیده اند که آقای ترامپ از آقای شنزوا آبه نخست وزیر ژاپن رسما تقاضا کردند که برای میانجی گری به ایران سفر کنند.
شاید بتوان گفت روابط ایران و ژاپن بصورت تاریخی روابط بسیار خوب و صمیمی ای بوده وهست و زمانی که آمریکایی ها و انگلیسی ها نفت ایران را برای اولین بار زمان دولت دکتر مصدق تحریم کردند این ژاپنی ها بودند که تحریم نفت ایران را شکستند و بقیه کشورها به تبعیت از آنها شروع به خرید نفت ایران کردند.
اما طی سالهای اخیر سیاست های ژاپن در رابطه با ایران بسیار تحت تاثیر ایالات متحده قرار گرفته و علیرغم روابط تاریخی ای که میان دو کشور وجود دارد ولی مشاهده می کنیم که ژاپنی ها به نوعی تلاش دارند موضع محتاطانه ای را نسبت به روابط با ایران اتخاذ کنند.
بنده حدود بیست سال است با تمام سفرای ژاپن در تهران روابط دوستانه و بسیار صمیمی ای داشته و دارم و طی این مدت ملاحظه کردم که سفرای مختلف ژاپن تلاش داشتند روابط سیاسی ایران و ژاپن را به حد اعلا برسانند اما طی یک سال اخیر مشاهده می شود سفیر جدیدی توسط ژاپن برای ایران ارسال شده که به هیچ وجه به دنبال برقراری رابطه با شخصیت های سیاسی و یا رسانه ای و یا حتی اقتصادی… نمی باشد و بیشتر به دنبال آن است که روابط فرهنگی را توسعه دهد و هر جایی که می رود از خود دو نشان باقی می گذارد یکی پوشیدن لباس سنتی ژاپن و دیگری تر دستی و شعبده بازی خود.
سفیر جدید ژاپن قبلا استاد دانشگاه در انگلیس در زمینه خاورمیانه شناسی بوده وبیشتر تمایل دارد در حیطه امور فرهنگی و دانشگاهی فعالیت کند.
شاید برخی رفتار سفیر جدید ژاپن را بر اساس شخصیت وی تجزیه و تحلیل کنند اما واقعیت امر این است که رفتار وی مبنی بر سیاستی است که کشور مطبوع اش نسبت به ایران طی یکسال اخیر اتخاذ کرده و به نوعی تلاش کرده از ورود به هر مساله ای که می تواند موجب ناراحتی ایالات متحده گردد پرهیز کند.
بنده حدود بیست سال است با تمام سفرای ژاپن در تهران روابط دوستانه و بسیار صمیمی ای داشته و دارم و طی این مدت ملاحظه کردم که سفرای مختلف ژاپن تلاش داشتند روابط سیاسی ایران و ژاپن را به حد اعلا برسانند اما طی یک سال اخیر مشاهده می شود سفیر جدیدی توسط ژاپن برای ایران ارسال شده که به هیچ وجه به دنبال برقراری رابطه با شخصیت های سیاسی و یا رسانه ای و یا حتی اقتصادی… نمی باشد و بیشتر به دنبال آن است که روابط فرهنگی را توسعه دهد و هر جایی که می رود از خود دو نشان باقی می گذارد یکی پوشیدن لباس سنتی ژاپن و دیگری تر دستی و شعبده بازی خود.
سفیر جدید ژاپن قبلا استاد دانشگاه در انگلیس در زمینه خاورمیانه شناسی بوده وبیشتر تمایل دارد در حیطه امور فرهنگی و دانشگاهی فعالیت کند.
شاید برخی رفتار سفیر جدید ژاپن را بر اساس شخصیت وی تجزیه و تحلیل کنند اما واقعیت امر این است که رفتار وی مبنی بر سیاستی است که کشور مطبوع اش نسبت به ایران طی یکسال اخیر اتخاذ کرده و به نوعی تلاش کرده از ورود به هر مساله ای که می تواند موجب ناراحتی ایالات متحده گردد پرهیز کند.
نخست وزیر ژاپن چند بار قرار بود طی سالهای اخیر به ایران سفر کند اما هر بار به دلایلی این سفر را لغو کردند چون ژاپنی ها تمایل نداشتند توافقات اقتصادی ای را با ایران به امضا برسانند که موجب ناراحتی آمریکایی ها شوند.
هر زمانی هم که آمریکایی ها اقدام به اعمال تحریم های ظالمانه ای بر علیه ایران نمودند ژاپنی ها بدون هیچ بحثی این تحریم ها را اعمال کردند، حتی کوچکترین مقاومتی در برابر تحریم های آمریکا بر علیه ایران نداشتند.
علیرغم اینکه ژاپن یک کشور مستقل به حساب می آید شاید بسیاری ندانند که هنوز این کشور به نوعی پس از پایان جنگ جهانی دوم، مستعمره ایالات متحده به حساب می آید و امنیت آن توسط نظامیان آمریکایی تامین می گردد و به همین دلیل ژاپنی ها بسیار وابسته به آمریکا هستند.
در مقابل مشاهده می کنیم که آلمان هم تقریبا همان شرایط را دارد ولی حد اقل تلاش می کند که ظاهر را حفظ کند و علاوه بر وزارت امور خارجه آلمان سفیر و دیپلمات های این کشور بسیار در ایران فعال می باشند و تلاش دارند روابط سیاسی با ایران را به حد اعلا برسانند.
علیرغم همه عقب نشینی های ایالات متحده از مواضع قبلی خود اما باید توجه داشت هنوز دو شرط اساسی ایران توسط آمریکا اجرا نشده یک بازگشت آمریکا به توافق هسته ای و دو اجرای همه تعهدات طبق این توافق و توقف همه تحریم ها.
اینکه آقای ترامپ می گوید که می خواهد مطمئن شود ایران به سمت تسلیحات هسته ای نمی رود که یک امر حاصل است چون مقام معظم رهبری در این زمینه فتوا صادر کرده و آنهایی که با شرایط سیاسی ایران آشنایی دارند می دانند که فتوای آیت الله خامنه ای بالاتر از هر توافق نامه و یا قانون می باشد، و خوب جناب دکتر ظریف هم در تویت خود به این ماجرا اشاره کرده اند.
حال کشوری که طی یکسال اخیر با ارسال یک سفیر شعبده باز وفرهنگی تلاش داشت روابط دو کشور را در این سطح نگاه دارد امیدوار است که طلسم اختلافات ايران را با جادوگری های سفیر خود بشکند؟
باید منتظر بود و دید که در صورت سفر نخست وزیر ژاپن به ایران چه کبوترهایی قرار است از کیسه ابریشمی آقای سفیر بیرون آیند اما به هر حال ایرانی ها هم بسیار ریز بین هستند و همه رفتارهای سیاسی این کشور را زیر ذره بین قرار می دهند و می سنجند که آیا می توانند به ژاپن به عنوان یک میانجی اعتماد کنند یا نه؟
هر زمانی هم که آمریکایی ها اقدام به اعمال تحریم های ظالمانه ای بر علیه ایران نمودند ژاپنی ها بدون هیچ بحثی این تحریم ها را اعمال کردند، حتی کوچکترین مقاومتی در برابر تحریم های آمریکا بر علیه ایران نداشتند.
علیرغم اینکه ژاپن یک کشور مستقل به حساب می آید شاید بسیاری ندانند که هنوز این کشور به نوعی پس از پایان جنگ جهانی دوم، مستعمره ایالات متحده به حساب می آید و امنیت آن توسط نظامیان آمریکایی تامین می گردد و به همین دلیل ژاپنی ها بسیار وابسته به آمریکا هستند.
در مقابل مشاهده می کنیم که آلمان هم تقریبا همان شرایط را دارد ولی حد اقل تلاش می کند که ظاهر را حفظ کند و علاوه بر وزارت امور خارجه آلمان سفیر و دیپلمات های این کشور بسیار در ایران فعال می باشند و تلاش دارند روابط سیاسی با ایران را به حد اعلا برسانند.
علیرغم همه عقب نشینی های ایالات متحده از مواضع قبلی خود اما باید توجه داشت هنوز دو شرط اساسی ایران توسط آمریکا اجرا نشده یک بازگشت آمریکا به توافق هسته ای و دو اجرای همه تعهدات طبق این توافق و توقف همه تحریم ها.
اینکه آقای ترامپ می گوید که می خواهد مطمئن شود ایران به سمت تسلیحات هسته ای نمی رود که یک امر حاصل است چون مقام معظم رهبری در این زمینه فتوا صادر کرده و آنهایی که با شرایط سیاسی ایران آشنایی دارند می دانند که فتوای آیت الله خامنه ای بالاتر از هر توافق نامه و یا قانون می باشد، و خوب جناب دکتر ظریف هم در تویت خود به این ماجرا اشاره کرده اند.
حال کشوری که طی یکسال اخیر با ارسال یک سفیر شعبده باز وفرهنگی تلاش داشت روابط دو کشور را در این سطح نگاه دارد امیدوار است که طلسم اختلافات ايران را با جادوگری های سفیر خود بشکند؟
باید منتظر بود و دید که در صورت سفر نخست وزیر ژاپن به ایران چه کبوترهایی قرار است از کیسه ابریشمی آقای سفیر بیرون آیند اما به هر حال ایرانی ها هم بسیار ریز بین هستند و همه رفتارهای سیاسی این کشور را زیر ذره بین قرار می دهند و می سنجند که آیا می توانند به ژاپن به عنوان یک میانجی اعتماد کنند یا نه؟
