روز چهارم می ایالات متحده تحریم های جدیدی را بر علیه ایران اعمال کرد که بر اساس آن فروش اورانیوم و آب سنگین شده ایران به دیگر کشورها ممنوع شد.
طبق معاهده هسته ای برجام ایران حق دارد به روند غنی سازی اورانیوم در سطح 3.67 درصد ادامه دهد و همچنین آب سنگین تولید کند اما اگر اورانیوم غنی شده ایران به حد 300 کیلوگرم برسد باید آن را به کشور دیگری بفروشد و کیک زرد دریافت کند و مجددا پروسه غنی سازی را ادامه دهد.
در مورد آب سنگین هم هر وقت به سطح 150 تن رسید باید آن را صادر کند و به کشور دیگری بفروشد یا اینکه در کشور دیگر نگه دارد.
طی یک سال اخیر که ایالات متحده از برجام خارج شد ایران طبق تعهدات خود این پروسه را ادامه داد و خوب سازمان بین المللی انرژی هسته ای نیز در همه موارد متعهد بودن ایران به تعهدات اش را تایید کرد (14 بار).
ایالات متحده با وضع تحریم های جدید خود ایران را سر دو راهی قرار داد.
خوب ظاهرا پیش بینی آمریکایی ها این بود که ایرانی ها از ترس بر هم خوردن توافق هسته ای تصمیم بگیرند غنی سازی اورانیوم و تولید آب سنگین را متوقف کنند.
البته می توان گفت تصور اینها از خودداری ایران از واکنش نشان دادن نسبت به بد عهدی های آمریکا طی یک سال گذشته آمریکایی ها را بر آن داشت که تصمیمات متهورانه تری بگیرند.
بازی میان ایران و آمریکا را می توان به بازی فوتبالی تشبیه کرد که یک طرف در بسیاری از شرایط قویتر است و مدام حمله می کند اما طرف دوم از تاکتیک دفاع استفاده کرده و تا یک سال مدام از خود دفاع می کرد.
به یکباره طرف حمله کننده توپ را به اشتباه لو داده و طرف دفاع کننده از آن استفاده کرده و یک گل وارد کرده.
حال چرا می گوییم ایران در حال حاضر توانسته یک گل وارد کند؟
چون ایران امروزه یک بهانه دارد که نمی تواند اورانیوم و آب سنگین سازی شده خود را بفروشد و در برجام هیچ جایی قید نشده که اگر ایران نتواند این اورانیوم غنی شده و یا آب سنگین را بفروشد چه کار باید انجام دهد.
برای اینکه سطح ذخیره سازی اورانیوم ایران به 300 کیلوگرم و آب سنگین به 150 تن برسد حدود 65 روز نیاز است.
حال با شرایط بوجود آمده طرف های مقابل مخصوصا متحدین اروپایی ایالات متحده که هنوز تکلیف خود را با برجام مشخص نکرده باید مشخص کنند.
در واقع این به نوعی دیگر یعنی به قول عامیانه رو هوا رفتن توافق هسته ای چون مبنای توافق هسته ای این بود که ایران نتواند بیش از 300 کیلو اورانیوم غنی سازی داشته باشد و آنهایی که فنی می باشند می دانند برای تولید بمب هسته ای چیزی حدود یک تن اورانیوم غنی شده در سطح 3.67 درصد نیاز است.
حتی اگر ایران تصمیم نداشته باشد بمب اتمی تولید کند طرف مقابل بخوبی می داند که ایران این فناوری را در اختیار دارد، فناوری ای که دیگر با هیچ بمبارانی قابل نابود سازی نیست.
قطعا در صورتی که تهدید ها بخواهند بر علیه ایران افزایش یابد ایران هم ممکن است در مقابل قدم هایی را بردارد که تهدید ها بر علیه طرف مقابل را دو چندان کند.
به همین دلیل است که می بینیم آقای ترامپ بلا فاصله پس از این ماجرا اعلام می کند که منتظر تماس ایرانی ها و رسیدن به یک توافق مرضی الطرفین است.
بدیهی است که ایرانی ها این همه روزه نگرفته اند تا با پیازچه افطار کنند.
امروزه ایران نه فقط یک گل به یک حریف قدر زده بلکه حتی طرف مقابل را در شرایطی قرار داده که اگر نخواهد گل دیگری بخورد مجبور باشد بازی خود را عوض کند و اینقدر به قدرت بازیکنان خود نبالد چون مشخص شده که طرف مقابل هم بازیکنان کهنه کار بسیار قدری دارد که منتظر کوچکترین اشتباه آمریکا هستند.
