به گزارش اسپوتنیک به نقل از واشنگتن پست، در زمینه قطب بندی در سیاست آمریکا، جمهوریخواهان و دمکرات ها بطور غیرمنتظره ای به اجماع دوجانبه روی آوردند و به ایده «رقابت ابرقدرت ها» با روسیه و چین به عنوان اساس رایج، مسلح شدند.
از جمله واشنگتن در این رقابت، مبارزه بر سر برتری تکنولوژیکی و نظامی را مد نظر قرار می دهد. اما ایالات متحده کنه رقابت با مسکو و پکن را بطور صحیح درک نکرده است که می تواند به شکست واشنگتن منجر شود.
نمونه سوریه بخودی خود گویاست که در آنجا در سال 2011 ایالات متحده با روسیه رقابت کرد که این مبارزه نتایج ناخوشایندی برای آمریکا دربرداشت. قدرت نظامی آمریکا در سوریه بمراتب برتر از تکنولوژی نظامی روسیه است، اما نهایتا کرملین در آنجا مستقر شد و بشار اسد توانست قدرت خود را حفظ کند، با وجود آنکه آمریکا خواهان سرنگونی او بود.
موفقیت مسکو با «دیپلماسی حیله گرانه» و گام های دقیق و غیرمنتظره نظامی روسیه بدست می آیند. مورد مشابهی در دریای چین جنوبی رخ داد. آنجا نیز صحنه رقابت ژئوپلیتیکی واشنگتن و پکن در دهه اخیر بود.
