اسپوتنیک به نقل از نشریه "ساینتیفیک امریکن": در ماه گذشته، آمریکا و روسیه از قرارداد محو موشک های میان برد و کوتاه برد (INF) که در جریان جنگ سرد به امضا رسید و هدفش نابودی موشک های بالستیک بالدار زمین پایه با برد 500 تا 5500 کیلومتر، تولید، آزمایش و استقرار آنها بود، خارج شدند. این قرارداد محدودیت ها را تنها بر یک نوع سلاح اعمال کرد، اما این تنها توافق نهایی برای این منظور نبود. پنجم فوریه سال آینده ، مهلت توافق بسیار بزرگتر "در مورد اقدامات برای کاهش و محدود کردن سلاح های تهاجمی استراتژیک" (START-3) به پایان می رسد، اگر هر دو طرف به توافق نرسند، آن قرارداد ممکن است تمدید نشود.
جفری لوئیس، متخصص سیاست هسته ای و استاد موسسه مطالعات بین المللی در مونتری کالیفرنیا می گوید:
"در واقع، روس ها سیستم های دفاع موشکی آمریکا را دوست ندارند؛ آنها از این امر خوششان نمی آید که ممکن است از لحاظ تکنولوژی پیشرفته عقب بمانند. بنابراین، یک دایره کامل از برنامه های روسیه وجود دارد — از اژدر های روز قیامت گرفته تا موشک های کروز با نیروگاه های هسته ای، موشک های بالستیک دراری کلاهک های هایپرسونیک و سلاح های ضد ماهواره."
به گفته پوتین، این سه سلاح مایه غرور و افتخار اوست و قادر به دور زدن سیستم دفاع موشکی آمریکا هستند. با راه اندازی سنتی سلاح هسته ای با استفاده از موشک بالستیک قاره پیما ICBM، یک موشک، کلاهک را به مسیری مشابه مسیر پرتاب کشتی فضایی می برد، (ICBM های دوربرد حتی می توانند به یک مسیر زیرمداری برسند)، پس از آن کلاهک (بلوک جدا شده) دور می خورد و با سرعت هایپرسیونیک سمت سطح زمین را گرفنه و در محل هدف به زمین می افتد. در سیستم هایی مانند آوانگارد، یک واحد ابرصوت در حال مانور باید به کمک ICBM به فضا راه اندازی شود و با مانور هایپرسیونیکی باید با استفاده از یک موشک بالستیک بین قاره ای راه اندازی شود، سپس این کلاهک در اتمسفر فوقانی (بالاتر از محدوده سنسورهای شناسایی) تفکیک و راهی هدف شده و به آن حمله می کند.
جفری لوئیس می گوید:
"بوروستنیک" مرا از همه بیشتر نگران می کند. ما در مورد تکنولوژی موجود در این موشک یک کمی می دانستیم، اما زمانی که ایالات متحده این موضوع را مطالعه کرد، فهمید که این موشک از نظر تشعشعاتی که در حال پرواز دارد وحشتناک است.
به گفته پوتین، "بوروستنیک" یک موشک بالدار فوق العاده قدرتمند مانند تاماهاک است که از زمین یا هوا پرتاب می شود. در بهترین حالت، مسافت پرواز تاماهاک 2500 کیلومتر است، اما "بوروستنیک" — با یک راکتور در حال کار دارای مسافت نامحدود است. منابع نظامی روسی گزارش دادند که در ماه ژانویه 2019 این موشک آزمایش شد. با این حال، بر اساس اطلاعات آمریکا، برد پرواز "بوروستنیک" تاکنون به مسافتی بیش از 35 کیلومتر نبود و شاید این موشک فقط در ده سال دیگر حاضر و آماده شود.
روسیه همچنین آزمایش های یک موشک بالستیک قاره پیمای RS-28 Sarmat چند مرحله ای طراحی شده برای غلبه بر سیستم دفاع ضد موشکی آمریکا را انجام می دهد. این موشک دارای سرعت بالا، طول آن حدود 35 متر است و وزن استارت آن بیش از 220 تن است و می تواند 10 تن وزن به هوا پرتاب کند که معادل 24 کلاهک هسته ای ابر صوت آوانگارد است. لیکن بزرگ بودن تنها خطر سرمت نیست. بر اساس گفته های کوئیل ، این موشک دارای بخش کوتاهتری از پرواز شتاب (دوره پرتاب و پرواز به اتموسفر ICBM)، به همین دلیل سیستم دفاع ضد موشکی آمریکا زمان کمتری برای دادن پاسخ خواهد داشت.
زمان پاسخ
بخش فعال کوتاه پروازی موشک سرمت نمونه ای از این است که چرا این موشک ها در واقع بسیار خطرناک هستند. کلا کلاهک های هسته ای همیشه از نظر کمبود زمان تصمیم گیری خطرناک هستند، اما ایالات متحده همیشه به توانایی خود برای داشتن فاصله زمانی بین راه اندازی، شناسایی و پاسخ دادن اتکا می کند. در حقیقت، هر چه قدر فرمانده کل وقت بیشتری برای تصمیم گیری در باره پاسخ دادن داشته باشد بهتر است. این سلاح جدید ویژگی هایی دارد مانند بخش کوتاه آغاز پرواز، سرعت ابرصوت و مسافت نامحدود پرواز، و به همین دلیل تعداد دقایق با ارزش برای دادن پاسخ بسیار کم است. لوئیس می گوید:
"این تناب دار بر گردن ما است. این سیستم های پیچیده زمان تصمیم گیری را کاهش می دهد. این دقیقا همان تغییراتی است که واقعا می تواند تهدیدی برای ثبات ایجاد کند.
