اسپوتنیک، به نقل از راشاتودی خلاصله ای از مصاحبه ویژه با محمود احمدی نژاد را منتشر می کند:
آمریکا به طور علنی می گوید که می خواهد نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا را ساقط کند کما اینکه مایل به براندازی حکومت در ایران است، از (پایان) دوران ریاست جمهوری شما به بعد چه تغییراتی رخ داده اند؟
احمدی نژاد: به نظرم قبل از اینکه به تغییرات بپردازیم باید بپرسیم آمریکایی ها به چه حقی این حرف را می زنند؟ اگر بپذیریم که دیگران بتوانند در امور داخلی ملت ها دخالت کنند آیا دیگر جایی برای سخن گفتن از حقوق بین الملل، حقوق بشر، آزادی، جمهوریت و انسانیت باقی می ماند؟ مردم ونزوئلا هم یک ملتند، ملت مستقلی هستند، اتفاقا ملتی بسیار رشید، آگاه و آزادی خواه هستند. باید اجازه بدهیم که ملت ها خودشان تصمیم بگیرند. روسای جمهور و سرنوشت ونزوئلا را باید خود مردم این کشور تعیین کنند نه رییس جمهور آمریکا.
در دوران ریاست جمهوری جناب عالی، آمریکا از شما خواست که غنی سازی اورانیوم را متوقف کنید، فکر می کنید وضعیت ایران از آن زمان تا کنون همانطور باقیمانده یا تغییر کرده است؟
احمدی نژاد: آنهم زیاده خواهی بود. ما اساسنامه آژانس (بین المللی انرژی اتمی) را پذیرفتیم و طبق آن عمل می کنیم. اگر بنا باشد که یک دولتی حقی بیشتر از دیگران داشته باشد آیا می توانیم به صلح پایدار فکر کنیم؟ به دوستی و برادری فکر کنیم؟ این همان دیکتاتوری در سطح بین المللی است. باید دولتهای امریکایی اجازه بدهند که ملت ها در اداره جهان مشارکت کنند، در فضای دموکراتیک، برای خودشان حق بیشتری قائل نباشند و در امور ملت ها دخالت نکنند. با این روندی که طی ده ها سال اخیر طی کردند، امنیت جهان را به هم زده و یک نگرانی نسبت به آینده بین ملت های جهان به وجود آورده اند. ملت آمریکا ملت محترمی است، خود آمریکا مشکلات فراوانی دارد، رییس جمهور و دولت آمریکا باید وقت شان را برای حل مشکلات مردم آمریکا بگذارند و اگر تصور می کنند حل مشکلات مردم آمریکا از مسیر ایجاد مشکل برای دیگر ملت ها عبور می کند، معنایش این است که دارند دشمنی و کینه عمیقی را بین ملت ها ایجاد می کنند. به نظرم این روش درستی نیست. دولت امریکا یک دولت است و حدود ۲۰۰ دولت دیگر هم در جهان هستند. باید بدون آنکه کسی به دیگری زور بگوید یا حق بیشتری برای خودش قایل باشد همکاری کنیم. عرصه بین الملل عرصه همکاری برای ساختن دنیای بهتر و برپایی عدالت و کرامت انسانی و دوستی است. اگر عرصه بین الملل به فضایی برای تسلط یک دولت بر سایر ملت ها تبدیل بشود، معنایش اینست که باید برای ده ها سال شاهد جنگ و درگیری برای بازیابی استقلال ملت ها باشیم.
آیا آقای روحانی و مجلس ایران در اعتماد به واشنگتن در قضیه توافق هسته ای مرتکب اشتباه شدند؟
آنطور که آقای رییس جمهور و وزیر خارجه شان اعلام می کنند در مذاکرات هسته ای، آمریکایی ها بی صداقتی کردند و کاری که آقای ترامپ کرده است نشانه این بی صداقتی است. البته هر توافقی که دولت ایران با هر کشوری انجام بدهد و مسیر قانونی خودش را طی بکند از جانب ایرانی ها محترم خواهد بود اما تا امروز هیچ سندی به عنوان توافق بین دولت ایران و دولت آمریکا در دسترس عموم قرار نگرفته است.
جنابعالی در دوران ریاست جمهوری خودتان به آمریکا اعتماد داشتید؟
بستگی داشت. در بعضی شرایط که آمریکایی ها صادقانه خواستار همکاری بودند یا مواضع صادقانه ای را اعلام می کردند ما همکاری می کردیم و اعتماد می کردیم و هرجایی که به دنبال بسط سلطه یا محدود کردن حاکمیت ملی ما یا تضییع حقوق ملت ما بودند، طبیعی بود که آنجا اعتمادی اتفاق نیفتد.
چه شباهت هایی بین ایران و آمریکا وجود دارد؟ در آمریکا بیشتر از همه جای دنیا — حتی بیشتر از دوران استالین- زندانی وجود دارد و شما هم از اینکه در ایران زندانیان زیادی وجود دارند انتقاد کرده اید.
درست گفتید، در آمریکا زندانی زیاد است. آمار زندانیان آمریکا تقریبا یک تا یک و دو دهم درصد جمعیت این کشور است و بنظرم آمار بالایی است. البته در ایران هم زندانی داریم و من بطور اساسی با زندان مخالفم و فکر می کنم بسیاری از این زندانها به دو دلیل ساخته شدند: دلیل اول تبعیض ها و فاصله طبقاتی که منجر به فقر و محرومیت های شدید می شود و دوم اینکه عده ای هستند که خودشان را برتر از دیگران می بینند و به خودشان اجازه می دهند که به حقوق جامعه و حقوق دیگر انسانها تجاوز کنند. اگر تلاش کنیم یک مدیریت مشترکی در جهان مستقر بشود، همه انسانها در منافع جامعه شریک باشند و برای ساختن جامعه مشارکت موثر داشته باشند، امید هست که زندانها برچیده شوند و انشالله در آینده هیچ انسانی در زندان نباشد. البته بعضی متفکران، تعبیر دیگری هم از زندان دارند و معتقدند که در هر محدوده جغرافیایی که جمعی از انسانها یا ملت ها تحت فشار قرار بگیرند و آزادی های آنها محدود بشود و حقوق آنها تادیه نشود و انسانها اجازه رشد پیدا نکنند تا به جایگاه شایسته خود برسند، آن جغرافیا هم به نوعی زندان محسوب می شود. هرجایی که قدرت های جهانی ملت ها را در فشار و در حصار قرار می دهند و حقوق آنها را تضییع می کنند، خود آنجا نیز نوعی ایجاد زندان برای ملت هاست. من امیدوارم با وحدت همه ملت ها و تلاش مشترک همه انسانها ، به زودی شاهد این باشیم که نه کسی زندانی بسازد و نه کسی کاری کند که مستلزم رفتن به زندان باشد.
به نظر شما (حکومت) ایران هم افراد زیادی را روانه زندان ها کرده است؟
ایران یک مقدار وضعش فرق می کند. ما یک انقلاب عظیم داشتیم که این انقلاب باید ما را به سمت تحقق کامل ارزش های انسانی هدایت می کرد. یکی از آرزوهای ما در انقلاب این بود که روزی بیاید در ایران زندانی وجود نداشته باشد. از این رو ، هر یک نفر که زندانی می شود برای ما خیلی سنگین و سخت است. البته در ایران هم مثل بسیاری از نقاط جهان از جمله امریکا عده ای هستند که به خاطر نقص قوانین یا عملکرد نادرست مسئولین مربوطه، بی گناه در زندان به سر می برند و زشتی و بدی آن از آنکه انسان هایی به خاطر گناه شان در زندان هستند، بزرگتر وغیرقابل قبول تر است. ما دنبال این هستیم که در ایران هیچ ظلمی به هیچ فردی نشود. البته این آرزو را برای تمام انسان های روی زمین داریم.
به عنوان آخرین سئوال قصد دارید دوباره برای ریاست جمهوری اقدام کنید؟
ما تابع خواست مردم‌مان هستیم، اما بازهم باید صبر کنیم. سلام من را به همکارانتان برسانید. برای همه کسانی که این گفت و گو را می بینند سلامتی، موفقیت و عزت آرزو کنم. امیدوارم با همکاری، همدلی همه ملت ها، همه اقوام و پیروان همه ادیان بتوانیم دنیای بهتری بسازیم. دنیایی که سرشار از عشق و عدالت و همکاری باشد.
