ایران جزو معدود کشورهای جهان می باشد که علاوه بر داشتن منابع بسیار غنی معدنی وطبیعی و خدادادی دارای منابع انسانی بسیار زیاد وجوان می باشد که موجب آن شده اند تولید نا خالص ملی و تولید خالص ملی تفاوت بسیار زیادی داشته باشند.
طبق آمار بانک جهانی تولید ناخالص داخلی ایران حدود 450 ملیارد دلار در سال 2017 میلادی بوده در حالی که تولید ناخالص ملی ایران حدود 1760 هزار ملیارد دلار بوده.
وبا توجه به این آمار و طبق همان بانک جهانی ایران علیرغم اینکه شدید ترین تحریم های اقتصادی تاریخ بشریت را تحمل می کند اما هنوز روی سکوی هجدهمین قدرتمند ترین اقتصاد جهان نشسته است.
این در حالی است که بسیاری از کشورهایی که برخی تصور می کنند خیلی ثروت مند هستند ، مثل مثلا عربستان سعودی یا امارات عربی متحده و یا… از نظر رتبه بندی قدرتمندترین اقتصاد های جهان در بیست کشور اول قرار ندارند.
می توانید به سایت این بانک مراجعه کنید و آمار را مشاهده کنید.
بدیهی است در این شرایط بسیاری تلاش داشته باشند از این قدرت اقتصادی ایران بهره برداری کنند و کاری کنند که این اقتصاد بشکند.
شاید بسیاری به برخی نکات ریز توجه نداشته باشند و برخی نیز توجه دارند، اما عموما بسیاری روی ماجرای صادرات نفت ایران تمرکز دارند در حالی که ایران در حال ضربه خوردن در بازارهای دیگر است که اگر از نفت مهم تر نباشد کمتر نیستند.
به عنوان مثال فرش ایرانی در جهان زبان زد است همچنین پسته و زعفران و گل محمدی و خاویار و…
امروزه برخی سرمایه داران جهانی مخصوصا آمریکایی لابی می کنند تا مثلا ایران نتواند پسته صادر کند و آنها بازار پسته ایران را تسخیر کنند.
یا مثلا برخی دیگر تلاش می کنند بازار فرش ایران را تصرف کنند و برخی مانند اسپانیا به دنبال تسخیر بازار زعفران ایران می باشند.
مثلا ایرانی ها مجبور می باشند زعفران خود را با قیمت جزئی به اسپانیایی ها بفروشند و بعد اسپانیایی ها آن را بسته بندی کنند و با چند برابر در بازارهای جهانی به نام خود به فروش برسانند.
متاسفانه برخی نیز در داخل با دشمنان در خارج همکاری دارند وهر آنچه ایران منابع دارد را به یغما می برند و به قیمت های بخس به خارج می فروشند.
از آب و خاک و سنگ گرفته تا حتی مرغ و گوسفند.
جوانان ما هشت سال جنگیدند و خون دادند تا یک وجب از خاک ایران دست دشمن نیافتد ولی امروزه خاک ایران با تناژ بسیار بالا به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس صادر می شود تا آنها کویر های خود را به باغ های مجلل تبدیل کنند.
طبیعی است که در نهایت اگر این ماجرا ادامه پیدا کند قرار است ایران تبدیل به یک کویر بزرگ شود.
از یکی از وارد کنندگان خاک در امارات سوال می کردم که تفاوت قیمت خاک ایران با خاک دیگر کشورها چه قدر است که شما علیرغم دشمنی ای که با ایرانی ها دارید خاک ایران را خریداری می کند.
در پاسخ به من گفت بی نهایت.
گفتم چرا؟
گفت دیگر کشورهای نزدیکی که ما می توانیم از آن خاک وارد کنیم پاکستان و هند می باشند چون بقیه بسیار دور هستند ولی این کشورها به هیچ وجه اجازه صادرات خاک را به کسی نمی دهند و در صورتی که کسی بخواهد خاک قاچاق کند وگیر بیافتد همچین نقره داغش می کنند که عبرتی بشود برای دیگران.
وی با خنده می گفت این کشورها حتی کود حیوانی را هم اجازه نمی دهند از کشورشان خارج شود چه رسد به خاک.
دیگر کشورها هم فقط اجازه صادرات خاک های بسته بندی شده که بیشتر حالت کود دارد را فقط اجازه می دهند صادر شود که به درد طرح های ما نمی خورد چون ما حجم بسیار بالایی خاک نیاز داریم و در آن صورت باید بیش از یکصد برابر هزینه کنیم.
گفت اما از ایران بسیار راحت لنج لنج خاک مفت و ارزان برای ما می آید.
از آن طرف در حالی که قیمت گوشت سر به فلک می کشد گوشت زنده ایران به کشورهای همجوار صادر می شود و گوشت یخ زده دیگر کشورها میان ایرانی ها توزیع می گردد.
آیا این به این معنا نیست که برخی در حال سودجویی و رانت خوری از این ماجرا هستند وگرنه چرا باید اجازه خروج این دام از کشور داده شود.
گویند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
اخیرا نیز برنج و گندم درجه یک ایرانی صادر می شود و برنج وگندم درجه سه و چهار دیگر کشورها وارد می شود وتحویل مردم ایران می گردد.
اگر به خودکفایی رسیده ایم تا برنج و گندم صادر کنیم پس چه نیازی به واردات است؟ و اگر به آن خودکفایی نرسیده ایم ونیاز به واردات داریم پس چرا صادر می کنیم؟
آیا واقعا فکر می کنید آقای ترامپ مثلا لطف داشته که برخی کشورها را از تحریم ها معاف کرده.
نخیر اگر مثلا افغانستان را معاف نکند خود سربازان اش بدون سوخت و خورد و خوراک می مانند.
امروزه عمده سوخت و غذای مورد نیاز نیروهای آمریکایی در افغانستان از موادی که ایران به این کشور صادر می کند تامین می گردد.
همین ماجرا نسبت به عراق نیز صدق می کند، آمریکایی ها خود نفت وسوخت قاچاق ایرانی در بازارهای عراق و پاکستان را خریداری و صادر می کنند.
سرنخ همین سیکل معیوب که بر اثر تحریم ها و به هم ریختگی شرایط اقتصادی پیش آمده را اگر بگیریم و جلو برویم می بینیم برخی در داخل و برخی در خارج دست به یکی کرده اند تا با ایجاد و تمدید شرایط تحریم کمر اقتصاد ایران و مردم ایران را بشکنند و ثروت های کلان به جیب بزنند.
به همین دلایل می توان گفت بسیاری افراد قدرتمند هم در ایران و هم در دیگر کشورها مخصوصا ایالات متحده وجود دارند که تلاش خواهند داشت تحریم ها به هیچ وجه رفع نشود تا آنها بتوانند از آب گل آلود ماهی بگیرند و تنها راه این است که قوه قضائیه با مشتی آهنین به دنبال این افراد بیافتد و یکی پس از دیگری آنها را مجازات کند و ماجرا به اعدام چند سلطان ختم نشود.