چند سال پیش هم بسیاری از نزدیک بودن یک جنگ تمام عیار با ایالات متحده صحبت می کردند و باور داشتند که آمریکایی ها ظرف چند ساعت می توانند کل سامانه دفاعی ایران را نابود کنند و بعد با خیال راحت ایران را تصرف کنند.
البته این دوستان توضیح ندادند که خوب اگر آمریکایی ها چنین اقتداری را داشتند پس چرا پای میز مذاکره نشستند و برجام را امضا کردند، همان وقت می توانستند کلک ایران را بکنند و خودشان را راحت کنند؟
همین ماجرا هم بهانه ای شد برای اینکه مردم به ضرورت گفتگو با ایالات متحده متقاعد شوند و در نهایت به برجام برسیم، برجامی که قرار بود همه مشکلات ایران را حل و فصل کند، مخصوصا مشکلات اقتصادی.
با توجه به اینکه امروزه اینترنت در دسترس است و بسیار راحت می توان به اخبار گذشته رجوع کرد می توان اخبار و گفته های مسئولین و شخصیت ها را بررسی کرد که آیا قرار بود برجام مشکلات اقتصادی ما ایرانی ها را حل کند یا نه، اصلا نیازی به جدل در این باره وجود ندارد.
البته برجام قرار بود علاوه بر حل مشکلات اقتصادی مشکلات عدیده دیگری از جمله سفر ایرانی ها به دیگر کشورها و خرید هواپیما و… را نیز حل کند.
مثلا قرار بود که اروپایی ها اجرای برجام را تضمین کنند و اقدام به سرمایه گذاری های کلان در ایران نمایند.
امروزه به ضرس قاطع می توان گفت برجام به هیچ یک از اهداف خود نرسیده و با یک بن بست تمام عیار مواجه شده و ما دوباره به نقطه اول برگشته ایم با این تفاوت که آن زمان برگه فعالیت های هسته ای ما در دستمان بود الآن دیگر آن نیز در دستمان نیست.
در آن زمان امید به گفتگو وجود داشت در حالی که امروزه با توجه به کارهایی که آقای ترامپ انجام داده با بن بستی تمام عیار مواجه شدیم که هیچ کس نمی داند چگونه می توان از آن خارج شد وامیدی به گفتگو هم وجود ندارد، طبیعتا در این شرایط گزینه جنگ نظامی اولین گزینه ای است که به ذهن همه خطور می کند.
البته باید بگوییم علیرغم اینکه در زمینه اقتصادی امید های ما نسبت به برجام طی این چند سال کاهش یافت، اگر نخواهیم بگوییم کاملا از بین رفت، اما به هر حال از یک طرف دیگر برجام امتیازاتی جانبی را نیز داشت که ایران طی این سالها توانست از آن بهره خوبی ببرد.
اول اینکه دیگر امروزه همه مردم ایران متقاعد شده اند که گفتگو با ایران فایده ای ندارد و آنهایی که راهکار خروج از مشکلات را گفتگو با آمریکا می دانستند هم به دیگران پیوسته اند تا نوعی وحدت ملی بر علیه ایالات متحده ایجاد شود.
دوم اینکه قبل از برجام شرایط متحدین ایران در منطقه بسیار سخت بود و دشمنان ایران وداعش به مرز بغداد و دمشق رسیده بودند، ایران بخوبی توانست از شرایط بوجود آمده بهره ببرد تا علاوه بر تقویت سیستم های دفاعی خود متحدین خود در منطقه را سامان دهی و تجهیز نماید.
خوب حال چرا این دو نکته را مطرح می کنیم.
دشمنان ایران امیدوار بودند با هدف گرفتن نفوذ ایران در منطقه وهمچنین برنامه های دفاعی ایران، برجام را به ابزاری برای خلع سلاح کردن ایران تبدیل کنند و در نهایت حمله نظامی خود به ایران را انجام دهند.
می توان گفت هیچوقت آمریکایی ها و اروپایی ها نیت های خیر خواهانه ای نسبت به ایران نداشتند و می دانستند که حمله نظامی به ایران برای آنها پر هزینه خواهد بود و اینگونه نیست که ظرف چند ساعت سیستم های دفاعی ایران را بتوانند نابود کنند، به همین دلیل هم آنها نیاز داشتند از راه نرم سیستم های دفاعی ایران را نابود کنند.
آنها همچنین بخوبی می دانستند که وقتی مرزهای مجازی ایران در منطقه گسترش یافته هرگونه حمله نظامی به ایران می تواند کل منطقه را به آتش بکشد و به این دلیل تلاش داشتند نفوذ ایران در منطقه را نیز از راه نرم نابود کنند.
بر عکس تصورشان نه فقط بعد از برجام نفوذ ایران تضعیف نشده بلکه امروزه همپیمانان ایران در منطقه دست برتر را دارند و سیستم های دفاعی ایران به سامانه های بسیار قدرتمندتری مجهز است.
همچنین ائتلاف هایی که ایران توانسته طی این چند سال ایجاد کند شرایطی را ایجاد کرده که اگر بنا باشد ایالات متحده و یا متحدین اش بخواهند به ایران حمله نظامی کنند، ایران به تنهایی مجبور نشود در مقابل آنها ایستادگی کند.
پس از جنگ جهانی دوم تا به حال هم آمریکایی ها حتی یک جنگ را نتوانسته اند با اهدافی که مد نظرشان است به اتمام برسانند و خودشان هم بخوبی می دانند که جنگ با ایران می تواند برای آنها نابود کننده باشد.
وقتی بحث نابود کننده را مطرح می کنیم برخی تصور می کنند منظور این است که ایرانی ها مثلا قرار است به آمریکا حمله کنند و آن را اشغال کنند.
نه این ماجرا به هیچ وجه منظور بنده نمی باشد.
اگر به تاریخ بنگرید می بینید همه ابرقدرت های تاریخ باور داشتند که شکست ناپذیر می باشند اما یک اشتباه تاکتیکی منجر به نابودی آنها شد وآنها از ابرقدرتی سقوط کردند.
جالب اینکه پاشنه آشیل اکثر این ابرقدرت ها بصورت تاریخی منطقه خاورمیانه بوده.
با این شرایط می توان گفت شروع جنگ با ایران می تواند پایان ابرقدرتی وفروپاشی ایالات متحده نیز باشد، ایالات متحده ای که امرزه با بیش از 25 هزار ملیارد دلار بدهی مواجه است و یک جنگ نظامی می تواند تیر خلاص را بر این اقتصاد بزند.
وطبیعتا فروپاشی اقتصادی می تواند پایان ابر قدرتی ایالات متحده را نیز رقم بزند.
بدیهی است در صورت بروز یک جنگ میان ایران و ایالات متحده حد اقل رقبای اقتصادی آمریکا تلاش خواهند کرد تا کاری کنند خون زیادی از آمریکایی ها در این منطقه ریخته شود و اقتصاد آمریکا ضربه سنگینی بابت این جنگ متحمل گردد.
برخی هم باور دارند که هر چند سال یک بار لابی های قدرت در آمریکا تصمیم میگیرند یک جنگ راه بیاندازند تا تسلیحات دپو شده در مخازن اسلحه ارتش آمریکا مصرف شود و این ارتش مجبور شود تسلیحات جدیدتر خرید کند و چرخه اقتصاد ایالات متحده به گردش در آید.
شاید این ماجرا صحیح باشد اما باید توجه داشت که آمریکایی ها همه این تسلیحات را به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس فروخته اند و آنها نیز در جنگ یمن از آن استفاده کردند، تسلیحاتی هم که باقی مانده برای آنها قابل استفاده نیست و فقط کارشناسان آمریکایی می توانند از آنها استفاده کنند.
یعنی این تسلیحات هم در اختیار ارتش آمریکا می باشد و به نام کشورهای دیگر.
با توجه به شرایط داخلی آقای ترامپ و اختلافاتی که امروزه حتی منجر به تعطیلی دولت گشته بسیاری باور دارند شاید رئیس جمهوری آمریکا برای فرار به جلو هم که شده تصمیم بگیرد چنین جنگی را راه بیاندازد و همه را در کار انجام شده قرار دهد.
بله، احتمال این مورد هم وجود دارد. اما نباید فراموش کرد که نظامیان آمریکایی هم بخوبی می دانند که ورود به چنین جنگی چه هزینه هایی برای آنها در بر خواهد داشت و قطعا حاضر نخواهند بود برای اهداف سیاسی شخصی مانند ترامپ جان خود و سربازان خود را به خطر بیاندازند.
پس می توان گفت با شرایط سیاسی و اقتصادی ایالات متحده و با توجه به شرایط نظامی ایران گزینه حمله تمام عیار نظامی بر علیه ایران بسیار بعید است گو اینکه نمی توان آن را نادیده گرفت اما گزینه های دیگری وجود دارد که بسیار محتمل می باشد و آن احتمال انجام یک عملیات نظامی توسط ایالات متحده و یا همپیمانانش بر علیه ایران و یا همپیمانان ایران در منطقه خواهد بود.
علیرغم اینکه برخی گزارش ها مبنی بر اینکه مشاور امنیت ملی آمریکا از پنتاگون تقاضای تهیه انجام یک عملیات نظامی بر علیه ایران را نموده هنوز تایید ویا تکذیب نشده ولی به هر حال باید توجه داشت که چنین گزینه ای می تواند محتمل ترین گزینه روی میز برای آمریکا به حساب آید اما به هر حال آمریکایی ها هم بخوبی می دانند که بحث ضربه نظامی زدن به ایران مانند حمله های نظامی اسرائیل به همپیمانان ایران در سوریه نخواهد بود، و قطعا با واکنش بسیار تند ایران مواجه خواهد شد.
کمترین واکنشی که ایران می تواند نشان دهد این است که اهداف مرتبط با آمریکا و یا متحدین آمریکا در منطقه را به تناسب عملیات بر علیه ایران مورد حمله قرار دهد و ایرانی ها بخوبی می دانند در این شرایط هم اهداف نظامی و هم اهداف اقتصادی باید هدف قرار گیرد و به این دلیل احتمال افزایش شدید قیمت نفت و یا حتی ورشکسته شدن برخی متحدین ایالات متحده در منطقه بسیار زیاد است.
بله ممکن است رئیس جمهوری ایالات متحده تصمیم بگیرد وارد یک قمار بر علیه ایران شود اما بسیار بعید است این قمار نتیجه مورد نظر او را در پی داشته باشد و به همین دلیل قطعا آمریکایی ها ترجیح خواهند داد همین جنگ تمام عیار اقتصادی که بر علیه ایران شروع کرده اند را ادامه دهند چون ظاهرا با توجه به همراهی برخی کاسبکاران داخلی با آنها این گزینه پاسخ بهتری به آنها خواهد داد.
