البته این پاراگراف لید مقاله را تقریبا همه ایرانی ها امروزه در شبکه های اجتماعی رد و بدل می کنند.
طبق اظهار نظر برخی دانشجویان و حتی مسئولین سابق دانشگاه آزاد اسلامی وضعیت اتوبوس های حمل و نقل دانشجویان و همچنین خطر مسیر پر پیج و خم دانشگاه علوم و تحقیقات چندین با هم توسط مسئولین و هم توسط دانشجویان گوشزد شده بود.
آقای دکتر حمید میرزاده رئیس اسبق دانشگاه آزاد در صحبت هایی که امروز منتشر شده به صراحت گفته:" ما از سیستمی که برای انتقال دانشجویان با اتوبوس درست شده بود وحشت داشتیم و فلسفه اصلی اجرای طرح تله کابین هم همین بود".
وی افزوده:"باور کنید من پیش بینی می کردم روزی یکی از این اتوبوس ها بخاطر نقص فنی از بالای دره های خطرناک واحد علوم و تحقیقات به پایین سقوط کند".
خوب اگر واقعا آقایان به خطرات واقف بودند پس چرا اصرار به ادامه این روش داشتند تا اینکه صدها خانواده ایرانی را داغدار کنند.
پاسخ خانواده هایی که جگر گوشه شان در این حادثه فوت کرده و یا اینکه آسیب دیده را که باید بدهد؟
آنهایی که سیستم را علیرغم وقوف به خطرات اش راه انداختند و یا آنهایی که علیرغم وقوف به خطرات اش به ادامه آن اصرار ورزیدند و یا آنهایی که اصلا از ابتدا به این افراد مجوز دادند که در این شرایط خطرناک آنجا دانشگاه تاسیس شود؟
همین؟
اگر دانشگاه دولتی بود ممکن بود مسئولین مربوطه بتوانند بهانه نبود بودجه و امکانات را مطرح کنند، دانشگاه آزاد چه جوابی دارد بدهد؟
دانشگاهی که جزو ثروت مند ترین دانشگاه های جهان به حساب می آید.
دقیقا چند روز قبل تر هم در زاهدان تعدادی از دانش آموزان در آتش بخاری غیر استاندارد یک مدرسه غیر انتفاعی سوختند و ایرانی ها را عزادار کردند.
باز هم اگر مدرسه دولتی بود می توانست بحث بودجه را بهانه کند اما مدرسه غیر انتفاعی که دیگر نباید این مشکلات را داشته باشد.
خانواده این بچه ها فرزندان خود را به مدرسه غیر انتفاعی فرستاده اند تا شرایط بهتری برای تحصیل داشته باشند.
می توان گفت در هر دو مورد دستگاه های نظارتی هستند که مقصر می باشند چون این دستگاه ها موظف می باشند که شرایط مکانی را تایید کنند و اگر احیانا این شرایط تایید نشده باشد نباید اجازه فعالیت به آن واحد آموزشی بدهند اما متاسفانه این دستگاه ها مانند دیگر دستگاه های نظارتی امروزه در خواب خرگوشی به سر می برند و به جز نامی که یدک می کشند هیچ وجودی از خود به نمایش نمی گذارند.
من به یاد دارم وقتی می خواستم زمانی مجوز یک آموزشگاه را دریافت کنم تا زمانی که همه شرایط ایمنی در ساختمان تامین نبود وحتی گواهی شارژ به روز کبسول های آتش نشانی و ضربه گیر پله ها و حفاظ پنجره ها (برای ممانعت از خودکشی احیانی کارآموز) وچک آپ پزشکی خود و مربیان و محل پارک و تامین شرایط مناسب تردد و ورود و خروج سالم برای کارآموزان وسلامتی همه تجهیزان و ده ها مورد را در اختیار نداشتم به بنده مجوز نمی دادند تا فعالیت خود را شروع کنم، چطور به این دانشگاه و یا آن مدرسه غیر انتفاعی مجوز فعالیت داده شده؟
در موارد مختلف اقتصادی مسئولان کوتاهی های خود را گردن تحریم ها و یا آمریکا می اندازند اینبار هم آیا می توان باز هم تحریم ها و آمریکا را مقصر دانست؟
ظاهرا این تحریم ها به نعمتی برای برخی مدیران ناکارآمد تبدیل شده تا از زیر بار همه مسئولیت های خود در بروند.
باور کنید چند روز دیگر هم احتمالا می آیند و می گویند چون تحریم بودیم لنت ترمز اتوبوس گیرمان نمی آمد و به همین دلیل اتوبوس در دره سقوط کرد.
یکی هم نیست بیاید و بگوید وقتی لنت اتوبوس ایراد داشته اصلا چرا اجازه حرکت به آن اتوبوس داده شده ویا اینکه وقتی که راننده اتوبوس چک آپ پزشکی نداشته چرا به او اجازه داده اید با جان آدم ها بازی کند؟
کی باید متوجه شویم که بیش از تحریم ها خود همان افراد نا کارآمد که موسسات نظارتی را دست گرفته اند مقصر می باشند و تا وقتی که آنها در راس کار باشند هیچ چیزی درست نمی شود.
اگر اقتصاد ما دچار مشکل است به این دلیل نیست که مملکت ما ناتوان است و یا نیروی لازم برای تولید ندارم، بلکه به این دلیل است که افراد ناکارآمد در برخی جاها سر کار هستند و تصمیمات آنها است که مملکت و مردم را دچار چالش کرده.
اگر از نظر فرهنگی ویا اجتماعی دچار مشکل هستیم باز هم به همین دلیل است.
اگر مدرسه ای می سوزد و یا اتوبوس دانشگاهی در دره سقوط می کند هم باز هم به همین دلیل است.
چون دستگاه های نظارتی به وظیفه خود عمل نمی کنند.
جای تشکر دارد که قوه قضائیه بلا فاصله وارد عمل شده و دادستان تعدادی از مسئولین دانشگاه را احضار کرده اما سوال اینجاست که آیا فقط مسئولین دانشگاه باید محاکمه شوند و یا هر مسئول دیگری که دست اندر کار اعطای مجوز بوده.
اگر یک بار هم که شده مسئولین نظارتی در وزارت علوم که به دانشگاه آزاد اجازه داده اند به این ترتیب فعالیت کنند مورد محاکمه قرار گیرند و مسئولین نظارتی در آموزش و پرورش که به آن مدرسه غیر انتفاعی در زاهدان مجوز داده اند محاکمه و مجازات شوند آنوقت ممکن است مسئولین نظارتی ارگان های دیگر هم متوجه شوند که اعطای مجوز هایی که می تواند با جان مردم بازی کند می تواند با جان آنه نیز بازی کند.
یک روز قبل تر فرزند خود بنده وخانواده دیگری سوار همین اتوبوس ها بود، روز گذشته جگر گوشه خانواده داغداری دیگر و فردا فرزند خانواده شما ویا فامیل شما.
باید بفهمیم هر آنکس که در این اتوبوس ها بوده فرزند من و شما ایرانی است و امروزه این خطر فرزندان همه ما را تهدید می کند.
اگر کسی می تواند اختلاس کند، اگر کسی می تواند گرانفروشی کند، اگر کسی می تواند جان مردم را به خطر بیاندازد فقط مقصر دستگاه های نظارتی هستند که کار خود را درست انجام نمی دهند.
تصور می شود که خواسته همه مردم ایران امروزه این است که نباید از این ماجرا به این راحتی ها گذشت و دادستانی محترم به عنوان مدعی العموم باید با همه افرادی که مرتبط با این ماجرا هستند مخصوصا ناظرانی که سهل انگاری کرده اند برخورد شدید داشته باشد.
