کی روش، سپر فدراسیون یا ناجی فوتبال ایران

تیم ملی فوتبال ایران در دوران مربیگری کی روش، حتی به زعم بسیاری از مخالفان او، به تیم ملی فوتبال ایران شخصیت بخشیده که رده بندی تیم های فوتبال در قاره آسیا و بازی های راضی کننده این تیم در جام جهانی 2014 برزیل و سپس 2018 روسیه نشان دهنده این موضوع است.
کی روش پرتغالی در جام ملتهای گذشته با وجود اینکه بسیاری از او و شاگردانش توقع قهرمانی داشتند، در نهایت با شکست برابر عراق جنگ زده، از دور رقابت ها خارج شد تا حسرت قهرمانی در آسیا همچنان برای ایرانیان باقی بماند. حال با نزدیک شدن به مسابقات جام ملت های آسیا در کشور امارات هواداران امیدوارند در روزهایی که به نظر آخرین روزهای حضور او به عنوان سرمربی تیم ملی ایران است، بسیاری امیدوارند که بتواند با قهرمانی در آسیا این کشور را ترک کند.
اما به چه دلیل کارلوس کی روش تا کنون با وجود مشکلاتی که همواره خود او بیان می کند ایران را ترک نکرده و در این کشور به کار خود ادامه داده است.
کارلوس کی روش همواره به تمجید از بازیکنان ایرانی می پردازد، او در یکی از مصاحبه های خود گفته بود که در هیچ جای دنیا بازیکنانی مانند پسرانم در تیم ملی ایران ندیده‌ام. آنها عاشق آموختن هستند. حتی اگر دو نوبت تمرین سخت در روز برایشان بگذارم، باز هم بعد از پایان تمرین، لبخند بر لب دارند. می توان دلیل اصلی حضور هشت ساله وی در ایران را بازیکنان فوتبال ایران نام برد.

شاید یکی دیگر از این دلایلی که منتقدان کی روش نیز به آن اشاره می کنند، آزادی عملی است که فدراسیون فوتبال ایران در اختیار او قرار داده است و اینکه به گفتن منتقدانش، به نوعی در فدراسیون فوتبال ایران تصمیم گیرنده است. دستمزد بالا و امکانات خوب برای زندگی در ایران را نیز می توان از دلایل دیگر این حضور دانست. هیچ‌کدام از کشورهای اروپایی و آفریقایی، مبلغی در حدود یک و نیم میلیون دلار در سال برای پرداخت حقوق کارلوس کی‌روش کنار نمی‌گذارند. شاید تنها چند کشور عربی حوزه خلیج‌فارس حاضر به پرداخت چنین دستمزدی به دستیار سابق فرگوسن باشند اما احتمالا این کشورها نیز زیر بار بندهای «استثنایی» قرارداد او نمی‌روند. بندهایی که شامل دریافت پاداش برای پیروزی در دیدارهای دوستانه با تیم‌هایی بسیار ضعیف نیز می‌شود.
اما از طرفی تلاش فدراسیون فوتبال ایران برای حفظ سرمربی خود نیز جای بحث و تامل دارد. احتمالا فدراسیون پنج ستاره ایران هیچ سنگری بهتر از کی‌روش برای خود پیدا نمی‌کند. اگر برنامه‌ریزی در فوتبال ایران ضعیف است، اگر تیم‌ملی نمی‌تواند دیدارهای تدارکاتی خوب برگزار کند، اگر روند امضای قرارداد با حامیان مالی عجیب و منحصربه‌ فرد طی می‌شود و اگر ایران در رده‌های سنی مختلف خوب نتیجه نمی‌گیرد، همیشه سنگری به نام کی‌روش برای پنهان شدن وجود دارد. سنگری که حتی در برابر حملات و افشاگری‌های جادوگر آسیا نیز تاب مقاومت دارد. شاید اگر این مرد موزامبیکی از اعتبار خود برای ایجاد سنگر در برابر افشاگری‌های علی کریمی استفاده نمیکرد الان شرایط در فدراسیون فوتبال به گونه دیگری بود.
اما شاید باقی ماندن کی روش در سمت خود در گرو بازیهای آسیایی پیش رو باشد، جایی که دیگر ایرانی‌‌های مشتاق فوتبال کاسه‌ای برای لبریز شدن صبر ندارند و شاید قهرمانی در این دوره جام ملتهای آسیا ، پس از دو دوره متوالی حضور در جام جهانی امری دور از ذهن و یا زیاده‌خواهی قلمداد نشود. دیدارهایی که از 5 ژانویه 2019 (15 دی ماه) و با دیدار تیم های امارات و بحرین آغاز خواهد شد و تیم ملی فوتبال ایران با تیم های عراق، ویتنام و یمن در گروه D این مسابقات همگروه است.