تا به حال که همیشه عربستان سعودی به عنوان متحد آمریکا در منطقه و مجری سیاست های آن به حساب می آید.
نمیدانم در تاریخ کوتاه ایالات متحده می توان رئیس جمهوری ای را یافت که به اندازه آقای ترامپ برده پول باشد و بالطبع چون سعودی ها پول زیادی در اختیار دارند رئیس جمهوری ایالات متحده وقتی در مورد پول انها صحبت می کند از هیچ تعارفی حاشا نمی کند و به صراحت از ارادت خود نسبت به پول عربستان صحبت می کند.
آقای ترامپ به صراحت اعلام کرده که تا کل پول عربستان را به جیب نزند دست از سر سعودی ها بر نخواهد داشت و احتمالا تصمیم دارد تا قبل از پایان دوره ریاست جمهوری خود چنین کاری را انجام دهد.
با بزرگ شدن ماجرای ترور آقای خاشقچی بسیاری در ایالات متحده تقاضای برخورد با عربستان را دارند و اکثرا به سمت اعتیاد مزمن آمریکا بر تحریم دیگر کشورها روی آورده اند، اما رئیس جمهوری ایالات متحده به صراحت اعلام کرده که حاضر نیست برای جان یک نفر، هر کس که می خواهد باشد، چندصد ملیارد دلار قرارداد های تسلیحاتی با عربستان را بر هم زند.
از طرف دیگر برخی مقامات عربستان سعودی انگشت روی نقطه ضعف ترامپ گذاشته اند و تهدید کرده اند تا در صورت اعمال فشار بر کشورشان نه فقط قرارداد های تسلیحاتی با آمریکا را لغو می کنند و تسلیحات مورد نیاز خود را از روسیه و چین تامین می کنند بلکه با آقای ترامپ در تحریم نفتی ایران همکاری نمی کنند و قیمت بشکه نفت را به بالای ۲۰۰ دلار می رسانند و همچنین در منطقه خاورمیانه دست از رویارویی با ایران بر می دارند تا ایران بر کل منطقه خاورمیانه مسلط شود و همه نقشه های آمریکا به هم بخورد.
ماجرا دقیقا شبیه تهدید هایی بود که عربستان زمان تصویب قانون جاستا مطرح کرد و منجر شد ۲۵ صفحه از گزارش نمایندگان دستگاه های امنیتی آمریکا که به صراحت عربستان را مسئول ماجرای ۱۱ سپتامبر می دانستند حذف شود، یا زمانی که سازمان ملل تصمیم داشت نام عربستان را به دلیل کودک کشی کودکان یمنی در لیست سیه قرار دهد اما به گفته دبیر کل سابق سازمان ملل به دلیل تهدیدهای مالی عربستان از ماجرا گذشتند.
در واقع سعودی ها هم به نوعی خواستند دندان های خود را به آقای ترامپ و ایالات متحده نشان دهند و بگویند اگر وقتی آقای ترامپ پادشاه آنها را به سخره می گیرد و چپ و راست توهین نثار آنها می کند، دندان هایشان را برای لبخند زدن به نمایش نمی گذارند و آنها نیز توانایی آن را دارند که آمریکا را گاز بگیرند.
به هر حال هر چه قدر هم برخی ممکن است نسبت به رفتارهای شاهزاده محمد بن سلمان و تیم حاکم برعربستان سعودی انتقاد داشته باشند، اما می توانیم بگوییم ولیعهد جدید عربستان می تواند جزو معدود شاهزاده های سعودی، اگر نخواهیم بگوییم تنها شاهزاده، باشد که جسارت تلنگر زدن به آمریکا و انگلیس و… را دارد و قطعا همین ماجرا می تواند یک تجربه برای محک زدن قدرت و نفوذ ایالات متحده و انگلیس در عربستان سعودی به شمار آید.
قطعا اگر در نهایت حرف عربستان سعودی به کرسی بنشیند و ایالات متحده و انگلیس و بقیه کشور هایی که مدعی حمایت از حقوق بشر و آزادی بیان هستند عقب نشینی کنند آنوقت می توان گفت فعلا عربستان سوار است و بقیه پیاده و سعودی ها توانسته اند بخوبی رگ خواب همه کشور های غربی را در دست بگیرند.
فراموش نکنید که چند هفته از ادب کردن کانادا توسط عربستان سعودی هنوز نگذشته و همه کشور های غربی هنوز صدای چوب هایی را که کانادایی ها از سعودی ها خوردند در گوششان هست، چوب هایی که کانادایی ها خوردند و بقیه خود را به ناشنوایی زدند، همان کانادایی که در همه موارد در حمایت از آمریکا و انگلیس و… پیشقدم بود.
حال باید منتظر مماند و دید این بار هم غربی ها مزه چوب سعودی ها را خواهند چشید یا چند تا سیاستمدار با غیرت میانشان پیدا می شود تا در مقابل چوب ها ایستادگی کنند؟
