به گزارش اسپوتنیک، زندگی بر روی زمین کاملا بستگی به فرآیندهای موجود بر روی خورشید دارد، به همین علت دانشمندان به طور مداوم فعالیت های خورشید را تحت نظر دارند. سطح خورشید هرگز آرام نیست، اما در دو دهه گذشته، محققان متوجه کاهش اندکی در فعالیت خورشید شده اند. آیا خورشید می تواند خنک شود یا برعکس، ناگهان منفجر شود؟
کوتوله زرد معمولی
برای ستاره شناسان، خورشید یک ستاره معمولی(یک کوتوله زرد) با پنجاه میلیارد سال سن است که در حال حاضر تقریبا در اواسط نمودار هرتسپرونگ-راسل (نشان دهنده تکامل ستارگان) است.
ولادیمیر بوگود دبیر علوم فیزیکی و ریاضی، رئیس بخش سنت پترزبورگ رصدخانه تخصصی فضا-فیزیک اکادمی علوم روسیه، می گوید: خورشید منحصر به فرد است و به لطف ویژگی های ساختار آن و موقعیت آن نسبت با زمین، زندگی به وجود آمده است.
گروه بوگود در حال مطالعه خورشید با کمک تلسکوپ رادیویی RATAN-600 در کوه های قفقاز شمالی هستند. گفتنی استا این محدوده مناسب ترین مکان برای مطالعه تابش یک قوس از یک شی بزرگ روشن و نزدیک است.
خورشید در ظاهر یک توپ هیدروژن دائم سوزان است که داخل آن واکنشهای هسته ای در دمای بالای 14 میلیون کلوین اتفاق می افتند. انرژی در قسمت داخلی خورشید توسط تابش و جذب فوتون (انتقال شعاعی) منتقل می شود.نزدیک به سطح،خورشید خنک می شود و یک منطقه متخلخل و فضای قابل مشاهده با درجه حرارت 5800 کلوین آغاز می شود.
نباید نگران پیر شدن خورشید و پایان عمرآن باشیم زیرا در حال حاضر حدود پنج میلیارد سال از عمر خورشید باقی مانده تا به پایان عمر خود نزدیک شود. در آن زمان، خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل خواهد شد که به آرامی سرد شده و از بین می رود.
با این حال ممکن است نوساناتی در تابش این ستاره در طول دوره های مختلف به وجود بیاید. محققان پیش بینی می کنند تا اواسط قرن جاری ممکن است خورشید تابش های کمتری ساطع کند و تا چند دهه بعد نیز سردتر و تاریک تر شود.کاهش دمای خورشید به دلیل پدیده «کاهش عظیم» خواهد بود. این پدیده یک دوره زمانی است که لکه های خوشیدی کمتری تشکیل می شود و مغناطیس خورشید کاهش یافته و اشعه فرابنفش کمتری به سطح سیاره ما تابیده می شود.
لکه خورشیدی ناحیه ای روی سطح خورشید (فوتوسفر) است که به وسیله فعالیت های شدید مغناطیسی به وجود می آید و مانع از انتقال گرما می شوند، این نواحی به علت کاهش درجه حرارت سطح به وجود می آیند. دانشمندان معتقدند این پدیده در فواصل نامنظم و ناشی از نوسانات تصادفی مرتبط با میدان مغناطیسی خورشید است.
به احتمال زیاد در آینده ای نزدیک، پدیده کاهش عظیم رخ خواهد داد که علت آن هم سیر نزولی الگوی لکه های خورشیدی است که در چرخه خورشیدی (به تغییرات تناوبی در فعالیت های خورشید و در ظاهر آن گفته می شود) به تازگی مشاهده شده و شبیه به پدیده کاهش عظیم سابق است.در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی در مجله فیزیک نجومی منتشر شد، ستاره شناسان تقریباً ۲۰ سال از داده های جمع آوری شده توسط مأموریت کاوشگر فرابنفش بین‌المللی را مورد مطالعه قرار دادند. آن ها تابش های حاصل از ستاره هایی که مشابه با خورشید هستند را بررسی کردند و آن دسته را که پدیده کاهش عظیم را تجربه کرده بودند، تشخیص دادند تا برای تاریکی در طول پدیده کاهش عظیم بعدی و به وسعت خورشید ایده ای کلی بگیرند. در این پدیده، خورشید یک دوره ۱۱ ساله را تجربه می کند که در آن تابش اشعه ماوراء بنفش به علت فعالیت لکه های خورشید، به اوج خود رسیده و کاهش می یابد. محققان تخمین زده اند که تابش های UVتا هفت درصد بیشتر از پایین ترین نقطه این چرخه که در آن کاهش عظیم رخ می دهد کاهش پیدا می کند.به هنگام پدیده کاهش عظیم چه اتفاقی رخ می دهد که سبب تاریکی و کاهش دما در خورشید می شود؟انرژی کاهش یافته که توسط خورشید تولید شده است، منجر به نازک شدن استراتوسفر لایه ازون می شود. این کاهش ضخامت لایه ازون، درجه حرارت استراتوسفر را تغییر می دهد که پس از آن روی دینامیک لایه های پایین اتمسفر و به ویژه الگوهای آب و هوایی و باد تأثیر می گذارد. لازم به ذکر است که این خنک شدن در سطح جهان یکسان نیست و به عنوان مثال مناطقی در اروپا سرد خواهد شد و برعکس مناطقی در جنوب گرینلند و آلاسکا گرم خواهند شد.
خورشید در حال حاضر در زمان حداکثر انتشار خود است، اما در سال ۲۰۲۱ وارد زمان انتشار حداقلی خواهد شد؛ سالی که دانشمندان می گویند یک عصر یخبندان کوچک می تواند آغاز شود.کاهش شدید امواج مغناطیسی در سه دوره چرخه خورشیدی از سال ۲۰۲۱ آغاز خواهد شد و به مدت ۳۳ سال ادامه خواهد یافت.
تا سال ۲۰۳۰، دمای هوا می تواند به حدی کم شود که رودخانه تایمز در انگلستان در طول زمستان یخ بزند، شبیه آن چه در طول آخرین عصر یخبندان رخ داده است که از قرن سیزدهم تا هفدهم میلادی طول کشید.در حال حاضر تغییرات به وجود آمده در فعالیت های خورشید سبب کاهش لکه ها و فوران های خورشیدی می شود و در عوض پدیده های بلند مدت تر مانند حفره های تاجی را افزایش می هند که چگالی پلاسما در آن ها کمتر است و به همین دلیل تیره تر به نظر می رسند.خورشید دمایی حدود ۶۰۰۰ درجه سانتی گراد دارد اما به دلایلی، دمای اتمسفر خورشید حدود یک میلیون درجه سانتی گراد است و در برخی مناطق به دو میلیون درجه نیز می رسد.
