اصلی ترین ایراد آمریکا و همپیمانانش در همه برنامه های خود برای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا این است که تصور می کنند با اشغال نظامی و ضرب و زور می توانند خواسته های خود را جامعه عمل بپوشانند و خواسته ملت ها را نادیده می گیرند در حالی که در نهایت این خواست ملت ها است که به کرسی می نشیند و تاریخ ثابت کرده خواست هیچ اشغالگری نمی تواند بر اراده ملت ها پیروز شود.
قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به صراحت از اراده ملت های مستضعف حمایت می کند و به همین دلیل در حالی که آمریکایی ها وهمپیمانانشان در حال اشغال کشورهای منطقه بودند ایرانی ها در حال حمایت از ملت ها بودند.
در نهایت مشاهده کردیم که آمریکا توانست افغانستان و عراق را به عنوان مثال اشغال کند اما در انتخابات همپیمانان ایران بودند که پیروز شدند.
در سوریه و عراق همپیمانان ایران توانسته اند شبه نظامیان وابسته به آمریکا و همپیمانانش را نابود کنند و در لبنان همپیمانان ایران از طریق انتخابات قدرت را در اختیار دارند.
در یمن سه سال جنگ تمام عیار عربستان سعودی که یکی از متحدین اصلی ایالات متحده در منطقه است علیرغم اینکه از حمایت تمام عیار آمریکا و همپیمانانش برخوردار بود ناکام مانده.
در شمال آفریقا هم هنوز بسیاری از اسلامگراها تلاش دارند حکومت هایی مشابه جمهوری اسلامی ایران به پا کنند.
با این شرایط ظاهرا آمریکایی ها وهمپیمانانشان استراتژی جدیدی را برای مقابله با ایران در پیش گرفته اند.
در عراق و لبنان تلاش دارند با هزینه کرد ملیاردها دلار رای ها را بخرند و طرفداران خود را در انتخابات به قدرت برسانند وتلاش می کنند شخصیت های سیاسی این کشورها را به هر قیمتی شده بخرند.
در فلسطین هم تلاش دارند با تزریق پول سیاست مداران همسو با اسرائیل را به قدرت برسانند.
حتی کار به جایی رسیده که برخی خبرها حاکی از آن است که اینان بصورت غیر مستقیم به پرزیدنت بشار الاسد پیغام رسانده اند که اگر همپیمانی با ایران را کنار بگذارد حاضر هستند در اجلاس آتی سران کشورهای عربی در ریاض از وی دعوت به عمل آورند و کرسی سوریه را عودت دهند و همچنین هزینه های بازسازی سوریه را تامین کنند.
بله می توان گفت شرایط بسیار دشواری است چون ایران قطعا نمی توانند همانند آنها هزینه کند، اما آیا اینبار اینها می توانند موفق شوند؟
شاید بهتر باشد که چند هفته ای صبر کنیم ببینیم نتیجه چه خواهد بود.
قطعا پول می تواند بسیار تاثیر گذار باشد اما اگر چنین بود قطعا طی چند سال اخیر نتیجه داده بود و ده ها ملیارد دلاری که اینان خرج کرده بودند فایده ای برایشان داشت.
اینان هنوز متوجه نیستند که ارزش اراده ملت ها را نمی توان با پول خریداری کرد و اعتقادات بسیار گران تر از آن است که بتوان آن را با پول خرید اگر اینگونه بود تا به حال همه چیز به نفع آنها ختم شده بود.
شاید اگر بخواهیم قیمت زمین کل فلسطین را حساب کنیم در مقایسه با پول هایی که اینان هزینه می کنند ناچیز به حساب می آید و اگر بنا بود پول برای مردم فلسطین ارزش داشته باشد می توانستند کل فلسطین را چند بار تا به حال از این مردم بخرند وبسیاری از مشکلات منطقه حل شده بود.
اگر بنا بود پول در این موارد ارزش داشته باشد اینان از سالها پیش می توانستند رای ملت های منطقه را بخرند و همه پست های سیاسی را در اختیار بگیرند و نیاز نبود اینهمه جنگ به پا کنند.
اگر با پول می شد اراده ملت ها را خریداری کرد قطعا داعش و القاعده و آمریکا و عربستان و اسرائیل در همه میادین پیروز بودند چون توانمندی مالی ایران ومتحدینش به هیچ وجه با دشمنان آنها قابل مقایسه نیست.
اگر بنا بود پرزیدنت بشار الاسد اعتقادات خود را به پول بفروشد که سالها پیش فروخته بود و امروزه سوریه در اختیار آنها بود وقطعا دشمنان ایران از نظر مالی بسیار توانمندتر بودند و هستند.
ولی مشاهده می کنیم در نهایت جبهه مقاومت و همپیمانان ایران با هر اقدام دشمنانشان موفق تر می شوند.
همانگونه که قبلا گفتم باید چند هفته ای صبر کرد و دید آیا پول آنها می تواند اراده ها را بخرد یا نه؟
